ჭდე: ტრუსიკი

ნაწილი LIII – თათა

მაღაზიებში გამომყევიო, დამირეკა. მეთქი გოგო, რა დროს შოფინგია, დაიძინე ცოტა. დაიჟინა, დროზე ადე, წამოდიო და ავდექი, ამ სიცხეში როგორ მეზარებოდა გარეთ გასვლა, მაგრამ მარიამის გულისთვის გავიდოდი და გავედი. სახლიდან წამოვედიო, ეგრევე მომახალა, მანქანაში როგორც კი ჩამიჯდა, კარფურში წავიდეთ, სახლისთვის რაღაცები უნდა ვიყიდოო და დამცხა, უარესად დამცხა, ვიდრე გარეთ ცხელოდა. რამდენი ხანია ვოცნებობდი, რომ რომელიმეს ცალკე სახლი გვქონოდა, სადაც დავრჩებოდით ხოლმე, კინოებს ვუყურებდით, ლუდს მოვწრუპავდით, ვიქაქანებდით და მერე ისე დაგვეძინებოდა, რომ ერთერთი ჩვენგანი შუა ამბის მოყოლაში აღმოაჩენდა, რომ მეორეს მკვდარივით სძინავს და დილას წაუთაქებდა, სადამდე მოისმინე, რასაც გიყვებოდიო. მეთქი რა მოხდა, მარ. არაფერი უპასუხია, სახე გაუმეხდა და შევეშვი, მოუნდებოდა, მომიყვებოდა. ჩემი მტკიოდა და წავედი ჩემს ტკივილებში, მაკლდა თუ რა. ვის შევხვდი ამისთანას, ვერც ერთ ჩემს ტიპაჟში ვერ ჩავსვი, ხან ციოდა და ხან ისეთი ცხელი იყო, სათვალის კიდიდან გამოპარებული მზერით, მწვავდა ადგილზე და მადუღებდა და ვდუღდი და ვდუღვარ ახლაც. მასთან ერთად როცა ვიყავი, თვალის თვალში გაყრის მეშინოდა და მერიდებოდა, მეთქი არაფერი იფიქროს და როცა მასთან ახლოს არ ვიყავი, ის წამები მენანებოდა, თვალებში რომ არ მივჩერებოდი და არ ვკრეფდი მისგან სითბოებს, სიყვარულებს, ვნებებს და მოფერებებს და ჩახუტებებს და მისი ხელების ჩემს წელზე ჩაცურებებს და მის დაკუნთულ მკლავებზე ჩემი ფრჩხილების ნაზ დასმებს. აი, თითქოს ხვლიკწასმული სათვალე მეკეთა და ვხედავდი, რა უნდოდა ჩემგან, როგორ უნდოდა იქვე, იმ ბევრ ხალხში ჩავეკარი გულში და მოვეჭყლიტე, ძვლების ტკაცუნის ხმა გაეგონა ჩემი, ასეთს ვხედავდი და ხან მეგონა მეჩვენებოდა, ხანაც დარწმუნებული ვიყავი რომ არა, მეჩვენებოდა კი არა ცხადზე უცხადესს ვხედავდი. როგორ მივდიოდით ერთად სადღაც აღმართებზე, როგორ მისწრებდა, თავისი დიდი, კაცური ნაბიჯებით და როგორ ვეხვეწებოდი, მეთქი, ვატო, ნელა ცოტა, ასე არ შემიძლია, ასე არ შემიძლია გამოგყვე, ხელი შემომაშველე და რომ გამომიწოდებდა თავის უზარმარზარ მარჯვენას და ჩემი მტევანს მთლიანად ჩაბღუჯავდა თავის ხელში, მეგონებოდა მეორე კი არა მეშვიდე სუნთქვა გამეხსნა და ავყვებოდი, წავყვებოდი და სადღაც მიმიყვანდა, სადღაც მშვიდ, უმშვიდეს ადგილას. ამ შუა ქალაქში როგორ იპოვა ადგილი, სადაც ხმაური არაფრის ისმოდა და სუნთქვას რომ შევიკრავდი, მისი გულისცემის ხმა მესმოდა, ჯერ მშვიდი და მერე აჩქარებული და არ ვუსმენდი ამ ხმებს, თვალებში ვუყურებდი. მშვიდი იყო, ბუდასავით მშვიდი იყო. ან თამაშობდა ამ სიმშვიდეს, საკუთარ თავს ვერ აბიჯებდა, რომ აფეთქებულიყო და მცემოდა და დავეჭირე ხელში, აი ხელი კი არ მოეკიდა, ზუსტადაც რომ ხელში დავეჭირე, ხელებში, იმ თავის დაკუნთულ, ძლიერ ხელებში და ძალუმად მოეკიდა ხელი ჩემს კისერზე, თითები ჩაეჭირა და მივეწიე ტუჩებამდე, მის ლამაზ, სქელ, სექსუალურ ტუჩებამდე და დამკონებოდა, მშრალი ტუჩები დაედო ჩემს  ტუჩებზე და მე ენა გამომეყო და ჯერ მისი ზედა ტუჩი დამესველებინა და მერე შემეყო შიგნით, უფრო შიგნით, ენა მეპოვა მისი და გადავკვანძოდი და დავღვრილიყავით ჩვენი სისველით, ჩვენი სიტკბოთი, იმდენ ხანს გვეკოცნა ერთმანეთი ტუჩებში, სანამ ორივეს ხელები არ შეიცნობდნენ ერთმანეთის სხეულებს, მე შენსას, სულო, შენს მკლავებს, ქვასავით მტკიცეს და შენს კისერს, ზურგს შენსას და ფრჩხილებით ჩამოხატულ კვალს ქვემოთ და მკერდს შენსას, ძუძუსთავებს, სათითაოდ დასაზელს და საკოცნელს და მოსაფერებელს და მუცელს შენსას, ჭიპს და ბოქვენს და ყლეს არ მივეკარები ჯერ, ძალიან რომ არ გაგაღიზიანო, ჯობს შენ დამისვა შენი დიდი და ლამაზი ხელები ზურგზე, დამიფარო მთელი ხერხემალი, წელზე შემომერტყა და ზევით ამიცურო ხელები და გზადაგზა ნეკნები რომ შემოგხვდება, თითები გადამაყოლო ზურგიდან მზის წნულამდე და მკერდამდე ახვიდე და თან მკოცნო ტუჩებში და თან ჩემი ძუძუები გედოს ხელში, მშვიდად ჯერ და მერე ვეღარ მშვიდად, მთლიანად ჩაგეტიოს ორივე ძუძუ ორთავ ხელში და რიტმულად დამისრისო და მეფერო და მომკლა ფერებისას, ტკბილო ჩემო.

ნაწილი LI – მანანა

მომიყარა იმ დღეს მარიამის კაბები გასარეცხად, ახალი ნაყიდი ჰქონდათ. ისევ უჩემოდ წაიყვანა შოფინგზე და მოვიდნენ დახუნძლულები. ვერ ვხვდებოდი, მე რატომ არ მივყავდი, მარიამი ხო ვერ შევაჩვიე ტანსაცმლის ყიდვის სიხარულს და მე ვგიჟდებოდი, საათობით შემეძლო მეხეტიალა მაღაზიებში, ყველფერი მომესინჯა, რაც მომეწონებოდა და მეყიდა კიდეც. უკვე შემეძლო მეყიდა, ადრინდელისგან განსხვავებით, ტანსაცმლის კი არა, საჭმლის ფული რომ არ გვქონდა ხოლმე ხანდახან მე და ნოდიკოს, ხან ჩემი და ხან მისი მშობლები რომ გვიგზავნიდნენ ქილებით სადილებს და როგორ გამოძვრა მთელი ამ კოშმარიდან, ჩემი საყვარელი ბიჭი, ჩემი საყვარელი კაცი. კვირაობით დაიკარგებოდა ხოლმე ხანდახან და მოვიდოდა, რაღაცეებს მომიტანდა, ლამაზებს, ძვირფასებს და რომ ვეკითხებოდი, ნოდ, რა ქენი, რანაირად იშოვე, იღიმებოდა და პასუხს არ მცემდა, მშვიდი იყო და ბედნიერი. თეთრი, ნაქარგებიანი და ლამაზმაქმანებიანი ტრუსიკი და ლიფი ჩამომიტანა ერთხელ და მეხვეწა, დღესვე ჩაიცვიო და როგორ ვეტყოდი უარს. შხაპში რომ შევედი იმ დღეს, ვკვდებოდი მოლოდინისგან, ისე მინდოდა ჩემი ქმარი, ვერ ვითმენდი, ნეტა აბაზანის კარი შემოეღო ან წყლის ქვეშ შემოსულიყო ჩემთან ან მე გამოვეთრიე აქედან თუ უნდა თმით, წავეკუზე ნიჟარაზე და შემოსულიყო ჩემში, ღრმად, ძალიან ღრმად, მარა არა, არასდროს უქნია ეს, ლოგინში მელოდებოდა ხოლმე, იწვა ისე, თითქოს ფეხზე ეკიდა,მე დავუწვებოდი გვერდით თუ ვინმე სხვა. ჩავიცვი ეს ულამაზესი დვოიკა, თმაც დავივარცხნე და სუნამოც დავისხი ოდნავ, მისი ნაჩუქარი და მისი საყვარელი სუნამო, რომელიც ყველას ერჩია და საძინებელში რომ შევედი, ელდა მეცა, ისე იწვა, ეძინა თითქოს და მეთქი, ეჰ, მანჩო, რა თავს იკლავდი, რას ათვალიერებდი სარკეში შენს თავს, ხომ კარგად გამოიყურები და თმა როგორ გაქვს  და მოდი, წარბები ასე გავისწორო და ლიფის ბრეტელი ოდნავ გადავიწიო, ისე შემოვიცვა ხალათი და რა მექნა, ვერ გავაღვიძებდი, ისე გემრიელად ეძინა. ფრთხილად გადავწიე საბანი და შევწექი. შევეხე ხელზე და უცებ მეგონა დენმა დაარტყა, ისე მკვეთრად გადმოტრიალდა ჩემკენ, ორივე მკლავზე ხელები მომკიდა და დამაკრა ლოგინზე, მომწონდა მისი ძალადობა, მისი ძალა და ნავარჯიშები მკლავები მომწონდა და მიყვარდა და არ გამიწევია წინააღმდეგობა, ჯერ ლიფი რომ შემომახია და მერე ქვემოთ ჩაიწია და ეს მისი ჩამოტანილი, ლამაზი ტრუსიკი რომ გაგლიჯა, ფეხები გამიწია და ისეთი უცებ და ღრმად შემიყო ყლე, მოვკვდებოდი მეგონა, ტკივილისგან მოვკვდებოდი მეგონა და თან ხო მტკიოდა და თან ვიცოდი, რომ ჩემი კაცი იყო და სიამოვნებდა და ვგიჟდებოდი ამ გრძნობისგან, ტუჩებს ვიჭამდი და მუცელზე დავიდე ხელი, ცოტა მაინც შემემსუბუქებინა ის ტკივილი, შიგანს რომ მინგრევდა ყლით, კვდებოდი, ისე მტკიოდა და ვერ გავუძელი ბოლოს, ავკივლდი და სულ გაგიჟდა, მგონი ეს მოწონდა, მე რომ ვკიოდი ტკივილისგან და უცებ გამოიღო, გადმომატრიალა მუცელზე და უკნიდან შემიდო, წელზე ხელი დამაჭირა, რომ ჩავზნექილიყავი და მისთვის სასურველი მიმართულება მიმეღო და რომ მტკიოდა მე ისევ, ვაფშე ეკიდა, ეკვნესა მაინც ან რაიმე ხმა გამოეცა, რომ მივმხვდარიყავი, როგორ სიამოვნებდა, როგორც მანამ ზედ რომ მაწვა, ვხვდებოდი, სახეზე ეტყობოდა, მაგრამ არა, ასე მეგონა ჩემი ტკივილი სიამოვნებდა და ტუჩებს იჭამდა ისიც და მერე ვაფშე უცებ გამომიღო ყლე მუტლიდან და სანამ მივხვდებოდი რას აპირებდა, გაწევაც ვერ მოვასწარი, წელით დამიჭირა და ტრაკში შემიყო, არც ნელ-ნელა და არც სიყვარულით, თავი სადარბაზოში გაუპატიურებელ ქალად ვიგრძენი ისე მატკინა, საკუთარ თავს გადააჭარბა, აღარც მსიამოვნებდა და აღარც არაფერი, იმ დღემდე ანალური სექსი არ გვქონია და პირველი იყო და მეგონა, მოვკვდებოდი ტკივილისგან, რას წარმოვიდგენდი, გაუსწორდებოდა და ჯოჯოხეთად მიქცევდა ღამეებს. კიდევ კაი, ნახევრად არც იყო სახლში, თორემ არ ვიცი, როგორ გავუძლებდი. რაც დრო გადიოდა, მით უფრო მეშინოდა მისი სახლში მოსვლის, ღამის ტკივილების და კოშმარების მოლოდინის, მაგრამ სად წავსულიყავი?! ჩემი მშობლები პენსიაზე ცხოვრობდნენ, თავისი გასჭირვებოდათ, ჩვენ რომ არ დავხმარებოდით, ძაან ეყოფოდათ ის პენსია და ახლა კიდე მე მომეკიდა მარისთვის ხელი და მივდგომოდი, ვერ ვიზამდი და ცალკეც ვერ წავიდოდი, რა მეჭმია და ჩამეცმია ბავშვისთვის და ან გამიშვებდა როო? ვჭირდებოდი, სახლში რომ იყო, ყოველ წამს ვჭირდებოდი, ხან პერანგის გაუთოება უნდოდა, ხან წიგნის მოძებნა, ხანაც საუზმე და ცხელი ყავა. ხანდახან მეგონა, ორი შვილი მყავდა, ორი მოსავლელი და საფუფუნებელი არსება, რომელთაგან ერთი ჩვილობაში მკლავდა, არ მაძინებდა, სულ ტიროდა და მითხოვდა და მეორე მერე მკლავდა, მართლა მკლავდა, თავისი სიუხეშით და ტკივილებით.

ნაწილი L – ნოდარი

როგორ დაემსგავსა დედამისს. მანანა როგორიც იყო მის გაჩენამდე, ზუსტად ისეთი გახდა. ჩემი ერთი ნაკვთიც არ ჰქონდა, ხასიათით იყო ჩემნაირი, ჯიუტი და ჭკვიანი, იქ არ ერეოდა, სადაც შეიძლება მოჭყლეტილიყო და ცდილობდა ყველაფერი ისე ექნა, როგორც ნებავდა. მაგრამ სანამ ჩემს სახლში ცხოვრობდა და მე მიყურებდა საფულეში, ჩემი იყო. დღისით მაღაზიებში მიმყავდა ხოლმე, მინდოდა ბევრი და ლამაზი კაბები მეყიდა, რასაც მანანას ვერ ვყიდულობდი თავის დროს და სულ რაღაც სისულელეებს აირჩევდა და ჩაიცვამდა ხოლმე, ნერვებს მიშლიდა. დავუწუნებდი და მივაწოდებდი რაიმე ლამაზ სარაფანს და ერთი სული მქონდა, გასახდელიდან გამოსულიყო, თითქოს ფარდის იქით ვხედავდი, როგორ იცვლიდა, როგორ უჩანდა სარკეში ის სიფრიფანა სხეული, დედამისის ახალგაზრდობის, მერე რომ შეუმრგვალდა და რამდენი არ ვეჩხუბე, დიეტაზე დაჯექი ქალო და ესეც შიმშილობდა ლამის, მაგრამ ისე ვეღარ გახდა და ნერვებს მიშლიდა. მომეწონებოდა ბოლოს და ბოლოს რაიმე და ვყიდულობდით და მოვდიოდით სახლში, არაფრით არ მომყვებოდა სადმე საჭმელად, დასაჯდომად, ხო არ ვუყვირებდი, ვერ ვუყვირებდი, არ მინდოდა ჩემი შინებოდა. მომყავდა და ვარეცხინებდი მანანას ყველაფერს, ვინ იცის, რამდენი ბინძური ხელი შეხებია იმ კაბებს და მაისურებს. დამიხრიდა მანანა თავს და მოდიოდა მერე ღამე ჩვენს ლოგინში ფეხაკრეფით, თითქოს მეძინა რა, მეძინა ვაფშე როდესმე როო?! და წვებოდა ისევ ჩუმად. ნერვებს მიშლიდა მაგრად, რამე ეთქვა, გავებრაზებინე მაინც, რატო იყო ასეთი წყნარი და ამის სიმშვიდეზე გაცოფებული, გადმოვატრიალებდი ხოლმე და ისე ვტკენდი, რომ ყვიროდა და კიდე უფრო მეტად მიდგებოდა მის ყვირილზე, ხო ვიცოდი, რა პოზაში უჭირდა ყველაზე მეტად და ისე ვტყნავდი, დავაყენებდი მუხლებზე, ფეხებს ფართოდ გავუწევდი, სახსრები რომ გაჭიმვოდა და არ ვაძლევდი ფეხების გასწორების საშუალებას და ასე ვუდებდი ძალიან ღრმად, თუ მოუკლებდა კივილს, მისთვის უარესი, არც მის დასველებაზე ვიკლავდი თავს, წელზე ხელს ვკიდებდი, რომ ვერ გაწეულიყო და ისე შევუყოფდი ხოლმე ტრაკში ყლეს, უცებ და ბოლომდე, კიოდა და ბალიშს ბრდღვნიდა, მეკიდა, ცოლი იყო ჩემი, ყველაფერი უნდა აეტანა. გავათავებდი და მივაგდებდი და მეც მივეგდებოდი ხოლმე, იმ წამს ყველაფერი მძულდა, ჩემი თავიც, მანანაც, ის ჟრუანტელიც, რაც ტანში დამდიოდა, ის მაგისი კივილიც მძულდა და ჩემი ველურობაც. ისე მეძინებოდა, ყლესაც არ ვიწმენდდი და დილას სუფთა ვიღვიძებდი. მოდიოდა ხოლმე აზრზე და თვითონაც იწმენდდა და მეც მივლიდა, მაინც ჩემი ყლე იყო მისთვის ყველაფერი, ჩემს საფულესთან ერთად. ისე მისხამდა დილას ყავას და საუზმეს მიმზადებდა, თითქოს არაფერი. მარის კი ეტყობოდა გაფართოებულ თვალებზე, რომ მაინც ესმოდა ხოლმე დედამისის კივილი, მიუხედავად იმისა, რომ ყველაზე შორ ოთახში ეძინა ჩვენი საძინებლიდან. მერიდებოდა, მაგიდასთანაც შორს ჯდებოდა ხოლმე ჩემგან და ამაზე ვიშლებოდი ჭკუიდან. დედამისი ჩემი იყო, რასაც მინდოდა იმას ვუზამდი, რა უფლება ჰქონდა ასეთი თვალებით ეყურებინა ჩემთვის, წაკლა ლაწირაკს ამას. ერთი სული მქონდა, როდის ვაჩვენებდი, რომ ამ სახლში ჩემია ყველა და ყველაფერი. მოკლე კაბით გამოტანტალდა იმ დღეს, მთელი ფეხები უჩანდა, მეთქი გოგო, ცოტა კაბა ჩამოიწიე, როგორ დადიხარ. როგორც მე მინდა ისეო, წამენაგლა და გავარდა იმ თავის ლექციებზე. მოხვალ მეთქი შენ სახლში, კი ვიფიქრე და საღამოს რაც მოხდებოდა, იმ წამს საერთოდ ვერც წარმოვიდგენდი. მანანამ გოგოებთან წავალო, მეხვეწა და მოიკლა თავი, ლალა და დათო დაშორდნენ და ღამე უნდა დავრჩეთ, ცოტა გულს გადავაყოლებინოთ, თორემ თავს იკლავსო და ისე შემცა, მეთქი წადი, შენი დედაც მოვტყან. ლალასთან რა უნდა მომხდარიყო. მივიყვანე მის სახლამდე და ბიჭებს გამოვუარე, „კახელებთან“ სვამდნენ. კაი ხანი იყო, მაგათთან დასაჯდომად აღარ მომიცლია და დავლიე, საჭესთან ვეღარ დავჯდებოდი, ისე დავლიე და გოგიმ მომიყვანა სახლში. მთელი სახლი ჩაბნელებული იყო, ვერ ვიტან, ეგრე რომ მხვდება ხოლმე ყველაფერი, სიბნელე და უკაცურობა. შევედი, ერთი ჭიქა კონიაკი დავისხი და დავამატე. რისთვის ვიმაგრებდი გულს, ვერც ვხვდებოდი, ისე მივედი მის ოთახთან, ყური გასაღების ჭუჭრუტანას მივადე და ეძინა. ისე ეძინა, სუნთქვაც სულ ოდნავ ისმოდა და სანამ სახელური ხელში ჩამატყდებოდა დაძაბულობისგან, კარი შევაღე. სუნიც კი ერთნაირი ჰქონდათ, მანანას ტანსაცმელების კარადაში რომ სურნელი იდგა, ის სურნელი მეტაკა სახეში და გავშეშდი, ვეღარ ვხვდებოდი, 25 წლით ახალგაზრდა გავხდი უცებ და ჩემი ახლადმოყვანილი ცოლის ოთახში შევდიოდი ძმაკაცებისგან მოსული, გალეშილი ბიჭი თუ ჩვენი შვილის ოთახი იყო, ჩვენი ლამაზი და სიფრიფანა გოგოსი, ჩემი გოგოსი. უნდა შევხებოდი, შიშველი უნდა დამენახა, ვეღარ გავბრუნდებოდი უკან და სახელური რომ ჩამოვწიე და კარი გავაღე, ის მშვიდი სუნთქვაც გაჩერდა, გაიღვიძა. კიდევ უფრო მეტად ვეღარ გავბრუნდებოდი უკან და მეთქი, მა, მარი, მე ვარ, ნუ გეშინია და არ მინდოდა ამასაც დედამისივით ეკივლა, პირზე ხელი დავადე და საბანი გადავაძრე. ქუჩიდან შემოსულ შუქზე რა ჩანდა, რა ჩანდა, ღმერთო, ულამაზესი იყო, დედამისზე ლამაზი, პატარა ძუძუები ქონდა, ბავშვური, ნეკნები ეტყობოდა და მენჯის ძვლებში ჩავარდნილი ლამაზი მუცელი. მუქი ფერის ტრუსიკი ეცვა, ერთი ციდა, უცებ შემოვაწყვიტე გვერდიდან და ფეხები გავუწიე. ისეთი ნაზი იყო, ისეთი უცოდველი, ჩემი გოგო იყო, ჩემი საყვარელი გოგონა, გაპარსული ჰქონდა სულ ყველაფერი, ამ ლაწირაკს და ხელი რომ ჩავუყავი შიგნით, ისეთი ამოიხავლა, მამა, რას შვებიო და მეთქი, მშვიდად შვილო, მე ვარ და იდაყვი მკერდზე დავაბჯინე, ბევრი რომ არ ეფართხალა და დავუსრისე კლიტორი, ისეთი ხელშეუხებელი იყო, ისეთი სათუთი, ვეღარ ვითმენდი, შიგნით როდის შევუყოფდი თითებს და დასველდა, ცხოველები ვართ მაინც, დასველდა და ორივე თითი ერთად შევუსრიალე, ქალიშვილი იყო ჩემი გოგო და ჩაეხა აპკი, მეტი სისველე, სისხლი ვიგრძენი თითებზე და ამის ტკივილიანი კრუნჩხვაც და გადაკეტილი მქონდა უკვე გონება, მაგიჟებდა იმის შეგრძნება, რომ პირველი მე ვიყავი მარის შიგნით და ჩემი იყო სულ მთლიანად, სისხლითაც და ხორცითაც.

ნაწილი XLVI –  ნიკა

თეოს ვერ გავუტეხე ხათრი, თორემ რა მედაბადებისდღევებოდა. სადაც მიწევდა მისი ნახვა, მყოფნიდა. მეგობრებს ვერ დავკარგავდი იმიტომ, რომ ლაკა არ მენახა, აღარასდროს მენახა, ამ ყველაფერზე მაღლა ვიყავი და ამიტომაც მოვხვდი თეონასთან, მის სახლში, ისეთ სიმშვიდეში, თითქოს ყველაფერი ისევ ისე, ისევ ისე ძველებურად, დუნედ და იმავდროულად მყიფედ იყო. სასმელი, კვამლი, მუსიკა – ყველაფერი, რაც დაძაბულობას მიხსნიდა და მგონი მართლა მომეხსნა და ეს ქათქათა თეთრსახიანი და ცისფერთვალება გოგო ხომ საერთოდ, მანამდე შორიდან რომ მოვკარი თვალი და რაღაცნაირად მესიამოვნა დანახვა, უცებ მომიახლოვდა, ჯერ ჩემ გვერდით ჩამოჯდა და მერე, ვიცეკვოთო, მთხოვა. რა მეცეკვებოდა ან როდის მეცეკვებოდა, მაგრამ ისე მიყურებდა ამ თავისი ლურჯი თვალებით, უარი ვერ ვუთხარი და თავი დავკარგე, ისე ცხელოდა მისი მაისურიდან, ისეთი ვნება იფრქვეოდა, არც მისი მზერა მჭირდებოდა და არც თხოვნა, აქედან წავიდეთო. ზუსტად ვიცოდი, რა უნდა გვექნა, მე და ამ საოცარ მხურვალე არსებას, აბრეშუმივით რომ მერგებოდა თითებში და ისე მოძრაობდა, როგორც მინდოდა. წავიდეთ სადმეო და წავიდეთ მეთქი. მარტოს მომინდა მყოლოდა, არ მეფიქრა, რამდენი თვალი გვიყურებდა და ლაკაც ხომ არ გვხედავდა და მარტო ჩემთვის გამეხადა, მეკოცნა და მომეტყნა, ძალიან მაგრად მომეტყნა, ისე ღრმად შემეყო მასში ჩემი ყლე, რომ მთელი სიბრაზე მასში ჩამენთხია და სიამოვნებოდა სასწაულად, აი ეს მინდოდა. როგორ მივედით სახლამდე, ლიფტში რას ვაკეთებდით არ მახსოვს, ლოგინამდე როგორ მივედით, არ ვიცი და რომ მივაგდე საწოლზე, უკვე სულ ყველაფერს ცხადად ვხედავდი. ნახევრად რომ აცვიათ და ისე ვტყნავ, ეს მიყვარს, მაგრამ თვითონ გაიხადა, ლიფი თვითონ მოიძრო, ძალიან ვუნდოდი და რა მაგარი იყო ამის შეგრძნება, ლაკასგან იმდენი ხანია ეს არ მეგრძნო და რომ დავფიქრდი, რამდენი ხანია საერთოდ ეს არ მეგრძნო, კიდევ უფრო მომინდა, კიდევ უფრო მაგრად მომაწვა დაუხარჯავი სპერმა და უცებ გადავწყვიტე, მისი მუტლის მოწუწვნის ნაცვლად პირდაპირ შემეყო, პირდაპირ მომეტყნა. რეზინი ძლივს გავიკეთე ნდომისგან ლამის აკანკალებული ხელებით და თან ვგრძნობდი, როგორ მელოდა, როგორ აცახცახებდა ნდომისგან და მივაწექი და შევედი. ქალიშვილივით იყო შიგნით, წინააღმდეგობას მიწევდა და კიდევ უფრო გამაშმაგა ამან, წელი დავუჭირე და უხეშად შევედი, სუნთქვა დაუმძიმდა და აკვნესდა, მუხლები ტანზე შემომაჭდო და მეტხანს მინდოდა მეტყნა, მაგრამ მალე გავათავე, ეგრე იცის დიდი ხნის თავის შეკავებამ. ნეტავ რატომ ვიკავებდი თავს, ეს შემორჩენილი ერთგულების მარცვლები რატომ ერთად არ გადავყარე მოუსავლეთში და ვუყურებდი ამ ცისფერთვალა ანგელოზს, მინდოდა ისიც ისეთივე ბედნიერი ყოფილიყო, როგორიც მე და ყლე რომ გამოვუღე, ეგრევე დავეკონე ფუჩუზე, მთელი წვენები ავულოკე, ძალიან გემრიელი იყო, არც ვიცი, რას შევადარო მისი გემოები, ალბათ ასი უგემრიელესი რამ ერთმანეთთან რომ გადამერია, ამ გემოზე დადგებოდა და შიგნით როგორი იყო, რა შეგრძნებას დამიტოვებდა ესეც მინდოდა გამეგო. ფრთხილად შევუყავი ენა, ისეთი ნაზი, ისეთი სველი, ისეთი ღრუბელივით სათუთი იყო და თან რა ხმებს გამოსცემდა, სიტკბოს ბურანში მყოფი და უფრო ღრმად შევუყავი ენა, შევდიოდი და გამოვდიოდი და მიგიჟდებოდა თანდათან და მეც მიდგებოდა ისევ. თითები შევუყავი მერე და ტუჩებით კლიტორი მოვუნახე და ვუწუწნიდი, სანამ არ გაათავა, სანამ არ ჩაუწყდა ხმა ამდენი კივილისას და ბედნიერი ვიყავი, მისი ორგაზმი მიხაროდა და დავადე თავი მუცელზე და ერთად ვმშვიდდებოდით, ერთად ვიწყნარებდით საგულედან ამოვარდნილ გულებს.

ნაწილი XLV – ნათია

გუშინ თეონას დაბდღეზე ვიყავი, რა ჯანდაბად მომინდა თანამშრომლის დაბადების დღეზე წასვლა არ ვიცი, მაგრამ ალბათ რაღაცას კარგს მიგრძნობდა გული, ან თუნდაც ეს ჩემი ერთფეროვნება მომბეზრდა და ასე ამოვყავი თავი მის მეგობრებთან ერთად. სულ არ ჩანდა ეს გოგო სამსახურში ისეთი ჯიგარი, როგორიც აღმოჩნდა და მისი მეგობრები ხომ საერთოდ, სულ ჩემი სასტავი მახსენდებოდა და პარალელებს ვავლებდი და აქ უფრო ვიგრძენი თავი ჩემიანად, ვიდრე მათთან ვგრძნობდი ხოლმე. აი თუნდაც ეს ქეთისთან ტუსოვკა, ისევ იქ ვიყავით, უნის კიბეებზე და ზუკა კიდევ ზედ. თავისი ულევი ყურადღებით, გვერდზე გახედვის საშუალებას არ მაძლევდა ტიპი, ყველგან თვითონ იყო. აქ კიდევ თავისუფლების სულ სხვა ლეველი იდო, ისე ვლაპარაკობდით ამ ქვეყნად ყველაფერზე, თითქოს არც სქესი გვქონდა და თან ყველაზე მაგრადაც გვქონდა სქესი. თითოეულ წინადადებას ისეთი სექსუალობა მოჰყვებოდა, რომ იქვე, სუფრა კიარა, რაც იყო, არეულ დარეული წვეულება, იქვე დავსველდი. იმ ღამეს სექსი რომ არ მქონოდა, ალბათ კლიტორს გადავიტყავებდი მასტურბაციით. ვუყურებდი ამ თითქმის უცნობ ხალხს და ერთმა ტიპმა მიიქცია ჩემი ყურადღება, იჯდა განაპირას და მშვიდად და ხანდახან ისეთებს ჩაურთავდა დაბალი, წყნარი ხმით, სხვის ათჯერ ხმამაღლა ნათქვამს ჯობდა და თეონას რომ გავყევი სამზარეულოში კოკტეილების დასამატებლად, მაშინ ვკითხე, მეთქი გოგო, ვინ არის ეს ბიჭი. ისეთი არეულობა აღმოჩნდა, ისეთი, რომ უხერხულადაც კი ვიგრძენი თავი, მაგრამ მერე ფეხზე დავიკიდე, ყველას ჩვენ-ჩვენი ცხოვრება გვაქვს. მისი დაქალის ყოფილი ქმარი ყოფილა, დაქალის, რომელიც იმ დღეს იქ იყო და თურმე სულ ერთად იჩითებოდნენ, რადგან ამ საერთო მეგობრებს სად წაუხვალ ადამიანი და ორივე დასტოინად იქცეოდა, არაფერი შემიტყვია არც ნიკასთვის და არც მისი ექსისთვის. ცივი, თავაზიანი იგნორი, ისე როგორც ცივილიზებული ადამიანებისთვის არის დამახასიათებელი და ამის გაგების მერე კიდევ უფრო დამევასა ეს ნათელთვალება, მთლიანად ნათელი ბიჭი. ან მეჩვენებოდა და ან მართლა მიყურებდა ხოლმე და მე ხო ვერ ვიტან ამ გაუგებრობებს და მივუცუცქდი ახლოს, კიდევ კაი, მართლა სტანდარტულ სუფრასთან არ ვისხედით და მეთქი, ნიკა, ხომ არ გვეცეკვა. უარი არ მითხრა, ვერ მითხრა, არ ვიცი, ძალიან საცეკვაო გარემო იყო უკვე, დაბალი შუქები და ისეთი მუსიკა, თვითონ რომ გეფერება და პარტნიორის და მუსიკის ბგერების შეხებას ვეღარ ანსხვავებ ერთმანეთისგან.  დავადე ორივე ხელი მხრებზე, ცოტა ზურგისკენაც გადავუცურე და ველოდი რას იზამდა. არ მომრიდებია, წელზე მჭიდროდ შემომარტყა ხელები, მგონი არ მომჩვენებია, რომ უფრო დაბლაც ჩაიწია და ტრაკზეც მომეფერა. ვინ რას დაინახავდა იმ სიბნელეში და მე დავდნი, მგონი ყველაფერი ისე იწყებოდა, როგორც მინდოდა, როგორც მინდოდა ისე ძლიერად, როგორც დიდი ხანია არაფერი მდომებია. დიდხანს ვცეკვავდით, ან სულაც ერთ ადგილას ვიდექით, არ ვიცი, არ მახსოვს, თვალებში როგორ მიყურებდა და ვუყურებდი ეგ მახსოვს კარგად და ყველა სხვა შეგრძნება საოცრად, სასტიკად ორგანული იყო და მეთქი, წავიდეთ აქედან. უფრო ღრმად მომინდა მეგრძნო ეს ბიჭი, ვიდრე მის სვიტრზე მოალერსე ჩემს თითებში აღწევდა მისი სითბო და მისი თითებიდან ჩემს მაისურში. მინდოდა კანზე დაედო ცხელი ხელი და ეს სითბო, ეს მხურვალება გავრცელებულიყო მთელ ჩემს სხეულში და ვეღარ ვითმენდი, მეთქი წავიდეთ. კარგიო, ჩამჩურჩულა ყურში და გავძვერით. ისეთი აურზაური იყო, ვინ გაიგებდა ან რატომ გაიგებდა და ან თუ გაიგებდა, მე ხომ მეკიდა და ნიკასაც ეკიდა იმედია და თუ არც ეკიდა, ეგეც მეკიდა. მინდოდა, ძალიან მინდოდა. სადღაც წავედით, სადღაც ძალიან მშვიდ, წყნარ ადგილას, სადაც თითქოს ისეთივე მუსიკა და შუქები იყო, ისეთივე საიდანაც წამოვედით, მაგრამ ერთად წამოვედით და სულ აღარ იყო მორიდებული, რა მორიდებული, ისე უხეშად ამაძრო მაისური და ლიფის გახდაც არ უცდია, ჩამომიწია და დამაკვდა ძუძუსთავებზე, ერთზე ხელით და მეორეზე ტუჩებით, ეს ტკბილი ბიჭი. ასეთი ნეტარება ძუძუებზე მოფერებისგან ლაშას მერე არ მიგრძვნია, თავიდან რომ მეფერებოდა, მლოკავდა ძუძუებზე და მერე ისე რომ მკბენდა, რომ მგრძნობელობა დამეკარგა, მეგონა. ჩემით გავიხსენი ლიფის შესაკრავი, მინდოდა ძალიან, ძალიან თავისუფლად მომფერებოდა, ენა აესვა ჩემთვის, აელოკა ჩემი კანი, რომელიც მიყვარდა, რომელიც მენანებოდა ყოველღამე, არავინ რომ ეფერებოდა და მე თვითონ ვისრიალებდი ხელებს ჩემივე სხეულზე. როგორ დაუყვა ჩემი მკერდიდან მუცლისკენ, როგორ ჩამიყო ენა ჭიპში და როგორ ჩაინაცვლა კიდევ ქვემოთ, ისე, რომ ჯერ კიდევ მეცვა ტრუსი. გარედან ამისვა ენა და ვიგრძენი, როგორ ესიამოვნა თხელ მაქმანში გაჟონილი ჩემი სისველე და უცებ ჩამაძრო ტრუსიკი ცალ ფეხზე, თავი არ შეუწუხებია მეორე ფეხზე გახდისთვის, ან რად უნდოდა, ღია ვიყავი და ველოდი, როდის შემომიყოფდა ენას, როგორ ამლოკავდა, როგორ მოწუწნიდა ჩემს კლიტორს და წინასწარვე ვიკლაკნებოდი სიამისგან.

ნაწილი XL – სოფო

დიდი ხანია ამაზე ვფიქრობდი, ამაზე რა, ვფიქრობდი ზუკასთვის მიმეცა პირველად, რომ მერე ზუკას რეზისთვის მოეყოლა რა მაგარი გოგო ვარ და რეზის ჩემთვის შემოეხედა, ისე, როგორც მინდოდა და არა ისე, როგორც მიყურებდა, თვითკმაყოფილი სიფათით. სისულელე იყო ეს ფიქრიც, მაგრამ იმ დღეს ასე სულაც აღარ ვფიქრობდი. თან რომ ადგა, ეს შინაურულად სპორტულებში გამოწყობილი გოლიათი და გაიზლაზნა კარებში, სულ აღარ ვფიქრობდი ეგრე, თითქოს რეზიც დამავიწყდა და ქეთიც ზედ მივაყოლე და ეს ჩემი შურისძიების კიარადა არც ვიცი, რა სისულელის გეგმები სულ სხვა რამეში გადამეზარდა და თვალწინ ზუკას ლამაზი, ნავარჯიშევი ტანი მედგა, სპორტულებშემოტმასნილი და ალბათ ამიტომაც ავდექი და გავყევი მალევე. ჩემი ჩანთა ვიპოვე გზად და რეზინა ავიღე. რატომ მქონდა ჩანთაში? არ მინდოდა მოულოდნელი პრობლემები და იმიტომ. ავიღე და ჩავბღუჯე მარცხენა ხელში და ისე შევაბიჯე ოთახში. ეძინა, მაგრამ ბორგავდა, ალბათ სიზმარს ხედავდა და ვუყურე კაი ხანს, ვცდილობდი ჩემი გადაწყვეტილების სისწორეში დავრწმუნებულიყავი. ეს ბიჭი მინდოდა, ძალიან მინდოდა, მინდოდა მისი კუნთიანი მკლავები მეგრძნო ჩემს ტანზე მოხვეული და ის ლამაზი ყლე, სპორტულებში რომ ეკვეთებოდა, ჩემში მეგრძნო და მინდოდა ზუსტად ესე დამეკარგა ქალიშვილობა, შეგნებულად და არა რაღაც გრძნობებს აყოლილს. დაჟე, მერჩია ჩემი სისხლი ზუკას ეგრძნო და არა რეზის. რეზის დავხვედროდი უფრო მომზადებული და გამოცდილი და როცა დადგებოდა მომენტი, ვეღარ წასულიყო ჩემგან და მთელ ამ ჩემს გეგმებს „მსხვერპლად შევწირე“  ზუკა და ჩემი ქალიშვილობა. უცებ გადმოტრიალდა ზურგზე და სახე თითქოს ჩემკენ ჰქონდა, თითქოს ძილში მხედავდა და ჩავუცურე მარჯვენა ხელი კისერში, კისრის უკან ჩავუყავი და უცებ ასევე, მძინარემვე მტაცა მკლავში ხელი. გავირინდე, დავემორჩილე, მიმიზიდა და დამიწვინა ზემოდან. მერე მივხვდი, რომ ეღვიძა, ოდნავ ჰქონდა თვალები ღია და თითქოს თავის სიზმარში მეპატიჟებოდა, ისე მიმიზიდა თავისკენ და დავაჯექი და დავასრისე ჩემი მუტელი ორივეს ტრუსიკებს მიღმა, ძალიან მომწონდა, რომ არ ძალადობდა, ნაზი რომ იყო, ზედმეტს რომ არაფერს მთხოვდა. ცალ ხელში რეზინა მქონდა ჩაბღუჯული და მეორე ხელით ვცდილობდი მაისურში ჩავძვრომოდი და იმ ლამაზ დაკუნთულ მკერდზე მოვფერებოდი, თან მინდოდა მალე მოვნდომებოდი და შემოსულიყო ჩემში და უცებ მივაჩეჩე ეს რეზინა და დაველოდე, როდის მიხვდებოდა და მიხვდა, უცებ მიხვდა და ორივე ხელი მტაცა და გადმომატრიალა, ზურგზე დამაგდო და ვუყურებდი, იმ სიბნელეში ვხედავდი როგორ გახსნა რეზინა, სული შეუბერა, ყლეზე წამოიცვა და ჩემსკენ წამოიწია,  დაძაბული ვიყავი და არ მინდოდა მეგრძნობინებინა, არ მინდოდა ეგრევე მიხვედრილიყო, რომ მისი ყლე პირველი იყო ჩემს მუტელში და არასდროს მეგრძნო მსგავსი არაფერი და მგონი შევძელი უფრო ნაკლებად მტკენოდა, ვიდრე მეტკინა და მთლიანად მასზე ვკონცენტრირდი, იმ სიბნელეში უნათებდა თვალები და მივჩერებოდი და საერთოდ ვეღარ ვგრძნობდი როგორ მტკიოდა და მერე ტკივილმაც გაიარა და ტკბობა მოვიდა და ვეცადე მისი სიმძიმის ქვეშ მეც ავმოძრავებულიყავი, ექსტაზში ვიყავი და ეს რომ იგრძნო უცებ ისევ ამომატრიალა და ზემოდან მომიქცია და თან ჩემი წელი ეჭირა ხელში, თან თავისუფალი ვიყავი და ვეცადე ისე მემოძრავა, როგორც აქამდე პორნოებში მენახა და ნელნელა ეს სახებები წავიდა და მარტო ჩვენ დავრჩით ოთახში, სიგიჟე იყო, თან ცალი ხელით მახტუნავებდა თავის უზარმაზარ ყლეზე, თან მეორე ხელით კლიტორს მისრესდა და ვგრძნობდი, გონს ვკარგავდი და რაღაც მომენტში ისეთი მძაფრი იყო მისი ჩემში შეგრძნება, ვერ გავუძელი და საკუთარი მკლავი დავკბინე და აქ იფეთქა რაღაც სასწაულმა, მსგავსი არც ერთი მასტურბაციისას რომ არ მეგრძნო აქამდე და მივხვდი, ეს იყო ის სასწაული, რისთვისაც ადამიანები ვცხოვრობთ და რომ არ მეკივლა, კიდევ უფრო მაგრად ვიკბინე საკუთარ მკლავზე და არ გაჩერდა ეს, არ გაჩერდა, აგრძელებდა მოძრაობას, უფრო სწრაფად და მეორე წრეზე წამიყვანა და თვითონაც თან წამომყვა და ვიგრძენი, როგორ გაათავა, რეზინიდანაც ვიგრძენი ამის ცხელი სპერმა და სად ვყოფილვარ აქამდე, მხოლოდ კაფეში მისი ფეხისმოდებით და საათობით ეგრე ჯდომით როგორ ვკმაყოფილდებოდი.

ნაწილი XXXIX – ზუკა

ხო ვხედავდი რეზი უყვარდა, ისე ეტყობოდა, როგორც დღეს რომ 4 ივნისია გარეთ. ყველგან დაჰყვებოდა მაგას და ქეთის, თვალებში შესციცინებდა. იმ ორში კიდევ რომელი უფრო მეტად სადისტი იყო, ვეღარ ვხვდებოდი, დაქალი, ვინც ყოველდღე საწამებლად სწირავდა თავის მეგობარს თუ ეს ჩემი ძმაკაცი, ორი გოგოს ერთდროული სიყვარულით რომ ტკბებოდა და ბედნიერი რომ იყო. ასე მეგონა, ცოტა მაინც ვანეიტრალებდი ხოლმე, მეც თუ მივყვებოდი სადმე. იასნად სოფოს გვერდით ვხვდებოდი და ვცდილობდი, ჩემკენ მომექცია ცოტა ყურადღება მაინც, კი არ ვგიჟდებოდი ამ გოგოზე, მაგრამ მაინც, მეც მინდოდა თამაშში ვყოფილიყავი და ხან ფეხს მივადებდი მაგიდის ქვეშ, თითქოს შემთხვევით და კი არ გაწევდა ხოლმე, არადა ისე არაფერი ემჩნეოდა რომ სიამოვნებდა, პროსტა არ გაწევდა და ხანდახან საათობით ვმჯდარვართ ასე ფეხიფეხმიტყუპებულები და რამდენჯერმე ხელის გადახვევაც მიცდია და ხელს კი იცილებდა ცივად, არ უნდოდა რეზის დაენახა. თუმცა უარესი ქნა, კოჯორში რომ ვიყავით სასტავი. მეძინა ჩემთვის, ისედაც დაღლილი ვიყავი იმ დღეს და ღვინომაც ვერ წაიღო და ნაადრევად დავტყდი სუფრიდან, ყველაზე დიდი ოთახი მივისაკუთრე და დავწექი და წავედი სიზმრებში, ამის შეხებაც სიზმარი მეგონა, კისრის უკან რომ ჩამიცურა ხელისგული და ეგრევე მკლავში ვტაცე ხელი, ზუსტად ვიცოდი რაც უნდოდა, ვინც იყო, მის სურნელს ვინ მასწავლიდა. არ გამძალიანებია, ჩამოვიწვინე საბანში და ნახევრად მძინარმა დავუწყე კოცნა. არც ის მადარდებდა, სად ვიყავით, მეორე ოთახში ჩემი ძმაკაცი რომ იჯდა თავის შეყვარებულთან ერთად, რომლის დაქალიც ლოგინში მეწვინა და რომელსაც ის ჩემი ძმაკაცი უყვარდა. ისე მომანდომა თავი იმ ერთი შეხებით, ნიავივით რბილი ხელისგულით, რომ ყველაფერი დავიკიდე და რა თბილი იყო და რა მსუბუქი. ეგრევე ზემოდან დავისვი და ჯერ არც მინდოდა გამეხადა, ეგრევე სიზმარში შემოსულიყო ჩემთან, ეს მინდოდა და ნელა შევუცურე მაისურში ხელები და მუცელზე და ნეკნებზე ვეფერებოდი და ნაზად ირწეოდა თვითონაც, სუნთქვააჩქარებული. რას ფიქრობდა არ ვიცი, მაგრამ ჩემთან ხომ იყო და შეიძლება არც მთლად ფხიზელი, მაგრამ ეგეც მეკიდა, ისეთი სასიამოვნო იყო ეს ბუმბულივით გოგო ზედ რომ მაჯდა და რას წარმოვიდგენდი, ზუსტად იცოდა რასაც აპირებდა, ოთახში რომ შემოვიდა. ალბათ კარიც გადარაზა და ხელი რომ ჩამიცურა კისერში, იცოდა და უნდოდა, ვუნდოდი და უცებ ჩემი ხელი მოძებნა და რაღაც ჩამიდო ხელისგულში. მაშინვე ვერ მივხვდი, თურმე რეზინა იყო. თურმე თავიდანვე ხელში სჭერია და უფრო ამიდგა და უფრო მომინდა, ვეღარ გავჩერდი ასე პასიურად და უცებ ამოვიტრიალე, დავაგდე ლოგინზე და აღარ გამიწელია, კაბა ავუწიე, ტრუსიკი გავხადე და მელოდა, სანამ პრეზერვატივს გავხსნიდი და წამოვიცვამდი და ისეთი ამდგარი მქონდა, ეგრევე მინდოდა შემედო და მეგრძნო, როგორი ცხელი იყო შიგნით. მივაწექი და ვიგრძენი, რომ ქალიშვილია, ვიგრძენი, რომ აპკი ჯერ მთელი აქვს და ისიც ვიგრძენი, რომ გადასარევად იცოდა, რაც ელოდა  და თავი აღარ შემიკავებია, ბოლომდე მივაწექი. ნაზად ვმოძრაობდი, არ მინდოდა ძალიან ტკენოდა და უცებ ტკივილიანად დაიკვნესა, ოღონდ ისე საშინლად არა, როგორც ველოდი და გამიხარდა, არ ჩაგვიდგა ტკივილი შუაში ამ ჩვენს უმაგრეს ღამეში და რომ გავაგრძელე მოძრაობა, ამყვა, ზედ ვაწექი მთელი სიმძიმით და ცდილობდა მაინც ემოძრავა და ისე უნდოდა აქტიურობა, ისევ ამოვატრიალე, წელზე ხელი მოვკიდე და არც მომიცილებია ყლიდან, როგორღაც ისე მოვახერხე რომ ისევ ზემოდან დავისვი და გააქტიურდა, აჩქარდა, ამოძრავდა და თან ხელს ვაშველებდი, რომ ისე ეხტუნავა ჩემს ყლეზე, მეც მსიამოვნებოდა და თან თვითონაც ძალიან მაგრად ყოფილიყო და ეს მინდოდა, რომ  ჩემთან მაინც ესიამოვნა ბოლომდე, სულ რომ იტანჯებოდა ხოლმე, როცა ერთად ვიყავით, ერთად რა, მე, ეს, ქეთი და რეზი. მერე ცალი ხელით კლიტორი მოვუძებნე და თან ვუსრესდი და თან ვახტუნავებდი და გაგიჟდა ნელნელა, იმ სიბნელეში ბუნდოვნად ვხედავდი, ხელი როგორ მიიტანა პირთან და კბენდა, რომ არ ეკივლა და გაათავა, ჩემზე ადრე, სასწაული იყო. ვერ გავჩერდებოდი და მოვკიდე წელში ხელი, გავაშეშე და რაც შემეძლო, სწრაფად შევუდე, რომ თუ სტკიოდა, დიდხანს არ მეწვალებინა და ცოტაც და მეც გავათავე, შევუთავე და დავიწვინე მერე მკერდზე, ეგრევე, ყლე ისევ მის მუტელში მქონდა და მოვეხვიე და ჩავიხუტე ძალიან მაგრად, როგორ იყო ესეთი სექსუალური ეს ქალიშვილი გოგო.

ნაწილი XXXVIII – დაჯი

ფეხზე ვეღარ ვიდექი და თან მინდოდა გამეგო, რა გემო დარჩა ტუჩებზე, ამ ტკბილს, ამ პატარა მაიმუნ გოგოს, რა მიქნა, ფეხზე მდგომს სექსი არასდროს მქონია, ესეც გამოვცადე. ჩავიჩოქე და ჩავეხუტე და ვაკოცე ტუჩებში, სველ ტუჩებში, ჩემი წვენით და საკუთარი ნერწყვით სველ, თხელ და ლამაზ ტუჩებში. იქვე მინდოდა წამეწვინა და მენახა, თვითონ როგორ დაიკლაკნებოდა სიტკბოსგან, მაგრამ არ დამანება, აბაზანაში შემიშვი ჯერო, ჩაიჩურჩულა. ჩემი კოპწია გოგო, მოერიდა, მთელი დღის ნამუშევარს და ფეხზე ნადგომს. შემოგყვები მეთქი, შევთავაზე და კარგიო, გაიღიმა, ოღონდ მე თვითონ დაგიძახებო და გაიქცა სწრაფად. სავსე ჭიქა ვისკი დავლიე, ლამის ერთ ყლუპად, სუნთქვა და სიმშვიდე რომ დამებრუნებინა, ისე მქონდა გული ამოვარდნილი და ღიმილს ვეღარ ვიჩერებდი, ან რას ვიჩერებდი?! ასეთი კმაყოფილი კაი ხანია არ ვყოფილვარ. მეორე ჭიქის დასხმას ვაპირებდი, რომ დამიძახა. რა დროს ვისკი იყო, სასწრაფოდ შევედი აბაზანაში, ისიც ვერ მოვიფიქრე, ტანსაცმელი გარეთვე გამეხადა. ღია ჰქონდა შხაპის კარი და მომჩერებოდა, წყალი ზურგზე დასდიოდა და რა ლამაზი იყო, ტანზე თხელი და მკრთალი კანი, ბოქვენზე ქერა ღინღლები და პაწია ძუძუებით ჰქონდა, პატარა და ლამაზი. შხაპისკენ გზადაგზა გავიხადე ყველაფერი, თან მოჯადოებულივით ვუყურებდი ამის ძუძუებს და ტანსაცმელს გზაში ვყრიდი. ტრუსიკი აღარც მეცვა, კაბა ავიძრე ბოლოს და მოუთმენლად მომკიდა ხელი და დამაყენა წყლის ქვეშ. ამხელა ქალს როგორ მიმორჩილებდა ეს კაფანდარა გოგონა, რა შინაგანი ძალა ჰქონდა ასეთი. სახეზე მოვკიდე ხელი და ისევ ვაკოცე. ვერ ვძღებოდი მისი ტუჩებით, მისი ენით, პირში რომ შემომისრიალა და დავუჭირე და დავიტოვე ჩემთან, ენის წვერით ვეთამაშებოდი და თან ხელი ჩავუცურე ძუძუებისკენ, გამაგრებული და ამდგარი ჰქონდა ძუძუსთავები, ხელისგულში ზუსტად მეტეოდა და დავუსრისე მაგრად, ლამის ავაკივლე, მინდოდა ძალა ეგრძნო ჩემი და უფრო მოვდომებოდი. ხელები ჩემს წელზე ეწყო და სიამოვნების მიღებისთვის ემზადებოდა, თვითონაც უნდოდა ორგაზმი ეგრძნო, ჩემს მარიამას. მეორე ძუძუც დავიჭირე ხელში და ერთ რიტმში ვუსრისავდი ორივეს, მერე შევატრიალე უცებ და კედელს მივაკარი, გავუწიე ფეხები და უკნიდან შევუყავი ხელი, კლიტორი ვიპოვე და ამ შხაპსა და წყალში სულ სხვანაირი სისველე ვიგრძენი. როგორ ვუნდოდი, რაღა მომათმენინებდა, დავუსრისე კლიტორი და შიგნით შევუყავი ხელი. ვიწრო მუტელი ჰქონდა, როგორი ექნებოდა, მთლიანად თხელი და ფაქიზი იყო, ჩავიმუხლე და ტრაკზე ვკოცნიდი, თან ხელს შიგნით ვუყოფდი და თან დუნდულებს ვულოკავდი, კოხტა, თეთრ დუნდულებს და კანკალებდა სიამოვნებისგან, ხელები შხაპის კედლებზე ეწყო ხელისგულებით და ხანდახან თითებს ხრიდა, თითქოს უნდა ჩამოფხოჭნოსო. ვგიჟდებოდი, ისეთ ხმებს გამოსცემდა, კვნესა-კრუტუნს კატასავით. მერე მეორე ხელი წინიდან შემოვხვიე და კლიტორის თავი მოვუძებნე და თან ვუსრესდი, თან ვკოცნიდი და თან თითების ისე ღრმად ვთხრიდი, რამდენადაც შემეძლო და გაგიჟდა, კვნესა რაღაც ჩუმ უმწეო ხავილში გადაუვიდა, ვგრძნობდი ზღვართან ახლოს იყო და არ მინდოდა გავჩერებულიყავი, მინდოდა ბოლომდე გაგიჟებულიყო და სახით დუნდულები გადავუწიე და ანუსის ხვრელი მოვნახე და ენა ავუსვი, ავუსვი და შევუცურე ოდნავ და ეს პიკი იყო, ასწია თავი მაღლა და აყვირდა, აკივლდა, ჭკუიდან გადავიდოდა მეგონა, არ ვჩერდებოდი, სანამ ხმა არ ჩაუწყდა და არ მოეშვა მთლიანად და მაინც არ გავჩერდი, სანამ არ აკანკალდა და ავდექი მერე და ჩავიხუტე გულში, ეს პატარა წიწილა, გაწუწული, თვალებდახუჭული, აღარაფრის ძალა რომ აღარ შერჩენოდა და ვიდექით დიდხანს ცხელი წყლის ნაკადის ქვეშ ასე ერთად, ჩახვეულები.

ნაწილი XXXVI – დაჯი

ნეტავ როდის მოსაღამოვდებოდა. ასე მეგონა, საათს გირები ჩააბეს და აღარ მოძრაობდა. სამინისტროში დავრეკე, საქმეები გამომიჩნდა და დღეს ვეღარ დავბრუნდები მეთქი და სახლში ავედი. ისე ვემზადებოდი, თითქოს პირველი პაემანი მქონდა 16 წლისას. იქნებ სახლში სულ არ ამომყოლოდა, მაგრამ რომ ამომყოლოდა… და თითქმის დარწმუნებული ვიყავი, ასეც იქნებოდა. ისეთები მომიყვა, ღია იყო, ძალიან ღია და თავისუფალი გოგო იყო, უფრო მეტადაც, ვიდრე თავიდან მეგონა. ნეტავ ასეთი გულახდილია ყველასთან? იქნებ არ იყოს. არ წაადგება ცხოვრებაში. სახლი ლაითად მივალაგე, მაინც არ მინდოდა ეგრძნო, რომ განსაკუთრებულად ველოდი, ან არ დაკომპლექსებულიყო ან ზედმეტი არ ეფიქრა, არ ვიცნობდი მაინც. მერე მარკეტში ჩავედი და ცოტ-ცოტა ყველაფერი ვიყიდე, სალათებიც, ხორცებიც, შამპანურიც და კონიაკიც. ლუდიც ვიყიდე, იქნებ მონდომებოდა. პიცა რომ არ უყვარდა, მივხვდი, რას გამომაპარებდა, არც უჭამია თითქმის. ეგეც დამევასა, პირველივე თემაზე რომ არ გაჭერდა და მიხვდა, უაზრობა იქნებოდა კამათით დაგვეწყო ყველაფერი. დავჯექი მერე და სცენარების ხატვა დავიწყე, რა შეიძლებოდა მომხდარიყო ან არ მომხდარიყო. მკრთალი გოგო იყო, უფერული კი არა, ქერა, აშკარად საკუთარი ძალიან ღია, თითქმის თეთრი ქერა თმით, კანზე ძარღვები ეტყობოდა, ისეთი გამჭვირვალე იყო, გამხდარი და ნაზი და არ ვიცი, საიდან ჰქონდა ასეთი გიჟურად ვნებიანი თვალები, თეთრ სახეზე მოულოდნელად მუქი და დიდი თვალები. ვიცოდი უკვე, თამამად იქნებოდა, ოღონდ სცენარი ვერაფრით დავალაგე თავში, არც ერთი მოფიქრებული რეალობასთან მიახლოებულს არ ჰგავდა, ან ძალიან ფილმის სცენარი გამომდიოდა, ან რაღაც ბავშვობა. შევეშვი მერე და პორნო ჩავრთე, მინდოდა მემასტურბირა, სანამ გავიდოდი, რომ როგორმე თავი შემეკავებინა და ეგრევე არ ვცემოდი, სახლში შემოვიყვანდი თუ არა. ძალიან მინდოდა ძალიან. ამ ჩემს ახალ თავისუფლებასთან ერთად პორნოები მაინც ვერ დავამუღამე, მარტო მაშინ ვუყურებ, მალე გათავება რომ მინდა, იოლად მოდის ხოლმე. ლესბი წყვილი ავირჩიე, ძალიან ლამაზები იყვნენ, ფერადკანიანი და ამასავით ფერმკთალი, ნაზი გოგონა. მეორე დომინანტობდა, მოქცეული ჰყავდა თავის მუქ, თლილ ხელებში ეს ჩემი გოგო და რაღაც სასწაულებს უკეთებდა, ჯერ ხომ გალოკა მთლიანად, მერე თან ორივე თითი შეუყო ფუჩუში და თან კლიტორს უწვალებდა და იკლაკნებოდა ქერა თოჯინა მის შეუბრალებელ ხელებში და მეც ისე უცებ გავათავე, არც არაფრის მიხმარება დამჭირვებია, მარტო კლიტორზე მოფერებით. ასე იშვიათად გამომდის, თითიც უნდა მივიხმარო ხოლმე და რამე შესაბამისი თუ ვერ ვიპოვე იქვე, ტუში ყოველთვის მიგდია ჩანთაში. ახლა კი ისეთი სველი ვიყავი, მარტო ამ გოგოზე ფიქრით ვიყავი სველი. მარიამი რომ ჰქვია თან, თითქოს როგორი უცოდველი სახელი. მარი-მეთქი და გამისწორა, არა მარიამიო. სახლში ეძახიან მარის და არ უყვარს, საკუთარ თავს მარიამი თვითონ დაარქვა. მარიამა უნდა დავუძახო, ასე უხდება. ჩემი მარიამა იქნება, ჩემი პაწია გოგონა. არ დამაგვიანდეს მეთქი, ვერ ვიტან დაგვიანებას, შხაპში შევვარდი, მაინც ნაჩქარევად მომივიდა თავის მოწესრიგება, მაგრამ ამას მარტო მე ვხვდებოდი, სხვა ვერა და გავედი გარეთ. საგნებს და ადამიანებს არარეალური სახეები ჰქონდათ, გამოკვეთილი მხოლოდ ჩემი მანქანა იყო, ჩემი საყვარელი, ჩემი კაცი, ჩემი იმედი. კიდევ კარგი, პიკის საათი გადავლილი იყო, საწყალი ჩემი მარიამა, გვიანამდე მუშაობდა, თორემ ავლეწავდი ვინმეს უეჭველად. რა თქმა უნდა, ადრე მივედი. აღარ დამიცდია 8 საათისთვის, ეგრევე დავურეკე, მოვედი, გელოდები მეთქი, ეცადა მასაც ისეთი მოუთმენლობით, როგორც მე ვცქმუტავდი, ამხელა ქალი.