ჭდე: რომანტიკა

ნაწილი LXV – დუდუ

კისრიდან დაბლა რომ ჩამომიცოცდა ეს გოგო, აი მართლა ჩამომიცოცდა. ისე ნელა მოდიოდა, ჩემი სხეულის თითოეულ ნაკუწს ისე გულდასმით ლოკავდა და კოცნიდა, იმ სიცხეში მსიამოვნებდა მისი ნერწყვით დასველებულს ჰაერის ოდნავი მოძრაობაც რომ მაგრილებდა და ჩაყვა ეს გოგო სულ ბოლომდე და ყლეზე არც შემეხო, ოდნავ ხელისგული ჩამომისვა, ისიც ისე, რომ სიმხურვალე ვიგრძენი მხოლოდ და მივხვდი მისი ხელისგან მოდიოდა. ოდნავ გავახილე თვალები და ზუსტად ის რომ წარმომიდგა თვალწინ, რასაც თვალდახუჭული ვხედავდი, ბოლომდე დავხუჭე თვალი და მივენდე შეხებისმიერ შეგრძნებებს და სასწაული იყო. რა ინსტინქტით გრძნობდა, იქ აესვა ენა, სადაც ყველაზა ასატანად მგრძნობიარე ვიყავი და იმ მონაკვეთებს მორიდებოდა, სადაც მოფერება წყობიდან ისე გამომიყვანდა, რომ შეიძლებოდა მეუხეშა. ასე მივლიდა წინ და უკან, ზევით და ქვევით და რომელიღაც მომენტში სახე ტრაკისკენ რომ ჩამიყო და ენის ასმასთან ერთად, ყვერებზე მისი მხურვალე სუნთქვა ვიგრძენი, იქ ამეძრო სახეც და ყველაფერიც და თურმე სად ვიყავი, წელზე მომხვია ხელი, ხელი არა, ხელის მტევანი და მაიძულა გადმოვტრიალებულიყავი. მუცელზე ვიწექი და მთლიანად მისი ვიყავი, უმწეო და სიამოვნების მოლოდინში და არ დაუყოვნებია, დუნდულები გამიწია და ენა ამისვა მთელ სიგრძეზე, ყვერებიდან ანუსამდე და ზემოთაც და ჩამოყვა მერე და ძალიან ნაზად, ძალიან ძალიან ფრთხილად, თითქოს ცდილობდა ჩემი კაცური თავმოყვარეობისთვის შემთხვევით შეურაცხყოფა არ მიეყენებინა. ისე მისმინა, ამ მოფერებისას როგორ უფრო დამიმძიმდა სუნთქვა და იგრძნო რომ მსიამოვნებდა და ჩამიცურა ენა, ჯერ სულ ოდნავ და ეს მეყო, რომ სუნთქვა კიდევ უფრო დამმძიმებოდა და არ ვხმაურობ ხოლმე, მაგრამ სიამის კვნესა წამცდა მაინც და კიდევ უფრო ღრმად შემიძვრა ამ  თავისი სველი და ცხელი ენით. ვერასდროს წარმოვიდგენდი, ასეთი სასიამოვნო თუ იქნებოდა გოგოს ენა ჩემს ანუსში და რაღაც მომენტში თითქოს უფრო მეტი უნდოდა, ენის სიღრმე არ ყოფნიდა და თითი შემიცურა და ეს უკვე აღარ მესიამოვნა. რაღაც არაბუნებრივი იყო და ისე არც სრიალებდა და შეიძლება მისი გრძელი და ლამაზი ფრჩხილების გამო და გადმოვტრიალდი ისე, რომ გამომიყო ის ლამაზი თითი ტრაკიდან და დავუჭირე მთლიანი ხელი და ყვერებზე ავისვი, უკვე ისე მინდოდა მისი შიგანის შეგრძნება, რომ ვერც ვითმენდი და ის მისი საშინლად შეჭმუხნილი შუბლიც კარგად მახსოვდა და ვკითხე. ვკითხე, ვცადო მეთქი, ჩემო გოგონავ, შენში მინდა მეთქი ძალიან და დახუჭა თვალები და გამიღიმა. მზად იყო ტკივილიც აეტანა, მაგრამ ვერ შევძელი, აღარ მინდოდა მისი თუნდაც ოდნავ მოჭმუხნილი შუბლი დამენახა და მერე მოკვნეტილი ტუჩები, ტკივილიან კვნესას და კივილს რომ იკავებდა და ვეცადე, მე შემეკავებინა თავი. ორივე ხელი მოვხვიე, გულში ჩავიკარი და შემომეჭყლიტებოდა მეგონა, ისე მინდოდა, მისი სხეულის ყოველი სანტიმეტრი მეგრძნო მთელ ჩემს კანზე, ყველგან მინდოდა შევხებოდი ერთდროულად, ისეთი ტკბილი იყო, ისეთი საამო წყლის სურნელი ასდიოდა, ჩემი წყლის, და უცებ ასე მართლა ტალღასავით აიქოჩრა, აიტალღა და გადმომიტრიალდა ხელებში, როგორ მაჯობა ძალაში, არ ვიცი. ზურგით დამიწვა და ჩემი უკვე მის მკერდზე მოხვედრილი ხელები ქვემოთ ჩაიცურა. თავიდან ვერ მივხვდი, რა უნდოდა, მაგრამ ტრაკი რომ მომასრისა ყლეზე, მეთქი, ჩემო გოგო, ჩემო სიცოცხლე, არ გინდა, რომ ამ ამდგარი ყლით და დაუკმაყოფილებელი დამტოვო და ჩავიხუტე, თან მარჯვენა ხელი მუტელში შევუცურე, სველი იყო უკვე, ძალიან ვუნდოდი, ყველგან ვუნდოდი და მეც ვგიჟდებოდი უკვე. თითი დავისველე მისივე სისველით და ვცადე, ანუსში შემეცურებინა, გამაჩერა, თითით არაო და რა რიკაშეტი იყო, ეს ვინ იყო, თვითონ მომკიდა ყლეზე ხელი, ტანით წინ გაიწია, კარგად რომ მომრგებოდა, ჯერ კლიტორზე აიცურ-დაიცურა ჩემი ყლისთავი, დასველებას ცდილობდა და მერე მიიდო ტრაკთან და თვითონ ეცადა ჩემში შემოსულიყო, აი ასეთი შეგრძნება მქონდა, ცოტათი რომ შეიყო და თვითონ რომ დაიწყო მოძრაობა. ეს გუშინ ქალიშვილი გოგო მტყნავდა და ამაზე მეტი ნეტარება არ მეგრძნო აქამდე. კბილი კბილს ჰქონდა ისევ დაჭერილი, ვატყობდი მძიმე კვნესაზე, მაგრამ არ იყო ეს ის კვნესა, სხვა იყო, ტკივილიანი სიამის და ვეღარ გავუძელი ამ ნელ მოძრაობებს, უფრო ღრმად მინდოდა, უფრო ჩქარა მინდოდა, უფრო მეტად მინდოდა ყლეზე ცეცხლი მომკიდებოდა და როგორც კი მივხვდი, აღარ სტკიოდა და სიამოვნებდა მხოლოდ და ამ სიამოვნებისგან ღმუოდა და კბილებით ბალიშს ბრდღვნიდა, ძლიერად და ღრმად შევუდე, წელზე ხელები მოვკიდე და ჩამოვიცვი ზედ, როგორც ყველაზე მოხერხებულ ტანსაცმელს ჩამოვიცვამდი და თან მინდოდა კაცთან განცდილი ორგაზმი სასწაულად დამახსოვდებოდა, ის ტკივილი დავიწყებოდა და ჩაეფერფლა და ერთი ხელი კლიტორში ჩავუყავი, უსველესი იყო, ნაკადებად სდიოდა წვენი, ცდუნებას ვერ გავუძელი და თითი გავილოკე. უგემრიელესი გამოდგა, სხვანაირად როგორ შეიძლებოდა და ვუსრისავდი თან კლიტორს და თან ღრმად ვტყნავდი და აღარ მინდოდა ეს საოცრება როდესმე დასრულებულიყო.  

ნაწილი LXIII – დუდუ

ცურვა არ იცოდა გოგომ. წყალს შევეხეთ თუ არა, ისე შეკრთა, ეგრევე მივხვდი. მისთვის უცხო სამყაროში მიდიოდა, მიდიოდა კი არა მე მომყვებოდა და მერე რა რომ წინ მიმიძღვოდა, თანაც უკუსვლით, მაინც მე მომყვებოდა და გავხადე ყველაფერი და ხელში ავიყვანე. ასე უნდა შემეყვანა წყალში, სტიქიაში, რომელიც ჰაერზე მეტად ახლობელია ჩემთვის და საყვარელი. არ მინდოდა ამ საყვარელ გოგოს შეშინებოდა ჩემი ცხოვრების, ჩემი ბევრი წყლის და გულზე მივიკარი და ისე გადავწექი წყალზე, თავზე ხელი მეკიდა, რომ შემთხვევით სახეზე წყალი არ შეხებოდა და არ შეშინებოდა და ისე ჩამოვსვი ჩემი მკლავებიდან. ღრმად არ ვიყავით და არ შეეშინდებოდა. აქ უკვე მე მოვკიდე ხელი, ლისის სიღრმისკენ მე შევტრიალდი ზურგით და წინ გავუძეხი, სანამ თამამად მომყვებოდა და გიჟი ეს, კისრამდე მომყვა. თხელი და მაღალი კისერი ჰქონდა და იმ თხელი და მაღალი კისრის კიდემდე რომ მიაღწია წყალმა, მე თვითონ გავჩერდი, ეს კი წამომყვებოდა უფრო სიღრმეში, მაგრამ შემიშინდებოდა მერე და არ მინდოდა და გავჩერდი და დავიხარე მისკენ და წყლით დასველებულ ტუჩებზე ვაკოცე. ბოლომდე გადახარა თავი და თმა დაუსველდა, ხელი მოვკიდე კისერზე, აი ისეთ თხელ კისერზე, ჩემი ხელის მტევანს რომ შემოვაწვდენდი და უფრო დავიხარე, კისერი არ გადატყდომოდა და რა ტკბილად მკოცნიდა. თავიდან პატარა და გამოუცდელ გოგოდ რომ მივიჩნიე, მეთქი, არა შემეშალა და გაჟიმვა მომინდა მისი, წყალი ცივი იყო, მაგრამ ამდგარი მქონდა მაინც და ჩავუცურე ხელები წელთან და წამოვწიე ჩემკენ, ტრაკზე მოვკიდე ხელი და ავიტატე, ორი კილო იყო მგონი და ვეცადე მომერგო, ვეცადე შემეცურებინა ლამის უკვე ხედ ქცეული ჩემი ყლე მის მუტელში, ისე მინდოდა, ისე, მინდოდა წყალზე ღამის მქრქალი ნათურების ფონზე არეკლილ სინათლეზე დამენახა, სახე როგორ შეეცვლებოდა, მის შიგნით რომ მიგრძნობდა და თვალები დახუჭა, მანამდე სახეში რომ შემომჩერებოდა და აკვირდებოდა ჩემი ნაკვთების თითოეულ ცვლილებას და დახუჭა და შუბლი მოეჭმუხნა, თვალებიც უფრო მაგრად დახუჭა და მეთქი გოგონავ, მარიამ, რა გჭირს, რაღაც ცუდი ხდებოდა, ამას მივხვდი და მტკივაო. მტკივაო. ქალიშვილობა გუშინ დავკარგე და სისხლი მდისო და მოვკვდი კინაღამ, ეს რა მითხრა. ისეთი თავისუფალი იყო, რას წარმოვიდგენდი და გამოვუღე სასწრაფოდ და გულში ჩავიკარი, აღარაფერი მინდოდა იმ წამს, ოღონდ შუბლი გაეხსნა და ეს ბოლომდე დახუჭული თვალები გაეხილა და ისევ შემოეხედა ჩემთვის. უფრო მაგრად ჩავიხუტე და ვეფერე თავზე, სველ თმაზე, სველ შუბლზე, მერე ხელში ავიყვანე და წავწექი ისევ წყალზე და ლისის ტალღები, მაგათაც თუ ტალღები ჰქვიათ, ოდნავ გვინანავებდნენ და ვუყურებდი, როგორ უმშვიდდებოდა სახე, ეხსნებოდა ლამის კრუნჩხვებში ჩავარდნილი სახის ნაკვთები და fuck, რატომ არ მითხრა მანამდე?! რატომ მაიძულა, ტკივილი მიმეყენებინა და მერე რატომ მითხრა? რად უნდოდა ტკივილი ჩემგან, როცა ასე ტკბილად იყო. ახლაც ხო მე ავიყვანე ხელში და თვითონაც კისერზე მომხვია ხელები და თავი მომახუტა მკერდზე და ნელნელა ის გრძნობა მოდიოდა ჩემკენ, რომ კარგად იყო ჩემთან, ეს ყვავილი, ეს ბაბუაწვერა. ცოტა ხანში კანკალი დააწყებინა, გცივა-მეთქი და კიო და დავიძარი ნაპირისკენ, როგორ გავყინავდი, რა გულით და გამოვიყვანე ნაპირზე, ხელებით ვამშრალებდი და თვითონაც მეპოტინებოდა, ცდილობდა ჩამოეფერთხა ჩემი კანიდან წყლის წვეთები და რა იცოდა, მე რომ სიცივე მიყვარს და არც მაწუხებდა იმ წამს არაფერი, ამის დახორკლილი კანის გარდა. პირველი ჩემი შორტი ვიპოვე, იმით გავამშრალე, იცილებდა, მაგრამ არ მივეცი წინააღმდეგობის გაწევის ნება და დამყვა მერე, გამომართვა შორტი და თვითონ იმშრალებდა, სანამ მე მისი ტრუსი, ლიფი და სარაფანი მოვნახე, იქვე, ნაპირზე უთავბოლოდ დაყრილი, ჩავაცვი და შორტიც გამოვართვი და ჩავიცვი, მეკიდა, რომ ჩემი ტრუსი სადღაც აქ ეგდო, დაე ხვალ ვინმეს ეპოვა და ნეტა ფანტაზია ჰქონოდა და ეფიქრა, რატომ ეგდო ლისის ტბის ნაპირზე მამაკაცის შორტი ტრუსები. არც მაისურის ძებნას ვაპირებდი, მაგრამ თვითონ მიპოვა მარიამმა, ხო თვითონ გამხადა და ახსოვდა, საით გადააგდო და ჩამაცვა და ჩამეხუტა, ისევ ჩემი სითბოთი თბებოდა და რამდენი მქონდა მისთვის, მთელი ამ წლების დაუხარჯავი სითბო მქონდა გასაცემი და გადიოდა კანის ყოველი მილიმეტრიდან, ყოველი ატომიდან და ათბობდა ამ ტკბილ, შემცივნულ, კანდახორკლილ გოგონას. გზისკენ წავიყვანე, ხელი მოვხვიე და წელზეც, მხარზეც და კისერზეც ერთად ვერგებოდი, ისეთი სიფრიფანა და სათუთი იყო და მეთქი, წამოდი, აქედან წავიდეთ, სითბოში წაგიყვან. ჩუმად შემომხედა და თავის დაქნევაც არ დასჭირვებია, ვხედავდი ისედაც რას ფიქრობდა. ერთი პირობა კი ვიფიქრე, რა კარგი იქნებოდა ჩემს სახლში წამეყვანა, ჩემს ოთახში, ჩემს ლოგინზე დამეწვინა, ჩემი საბანი გადამეფარებინა და ჩამეთბო, ჩემი სამზარეულოდან ჭიქა ამეღო და ჩემი ბარიდან კონიაკი ჩამომესხა და მის სისხლძარღვებში სითბო ჩამეფინა, მაგრამ ნანკა გამახსენდა, მაგის კარგიც მოვტყან, რაც ვიცნობდი, მიყვარდა და ცოლი იყო ჩემი, ამის ნახევარი სითბო არ მოუცია, რაც ამ გოგონამ მომცა ამ ერთ ღამეში და უახლოესი სასტუმრო დავგუგლე. სასტუმრო ერთი ყლეა ყველა, სუფთა ოთახი, მეტნაკლები კომფორტი და დიდი, ქინქსაიზ ლოგინი, სადაც შეგიძლია დაწვე, მოიწვინო შენი გოგო და ჩაიხუტო გულში და გაათბო, გაალღვო და დააძინო შენს მკლავებში იმ იმედით, რომ დილას ისევ ისე ჩახუტებული გეყოლება.

ნაწილი LV – თათა

ვუნდოდი, ისე ვუნდოდი, რომ სიცხე დგებოდა, ოთახში ერთად რომ ვიყავით. ვისხედით ასე ერთმანეთის პირდაპირ იმ დღეს, რაღაცეებს ყვებოდა, ხმამაღლა, გულიანად, გემრიელად და ვიცინოდით ყველა, მეც ვიცინოდი, თან სიხარულისგანაც ვიცინოდი, ისე მიხაროდა, რომ ვხედავდი და ახლოს რომ იყო ჩემთან, ერთი მაგიდა რომ გვაშორებდა მხოლოდ და რა იყო ის ერთი მაგიდა? არაფერი. ჩემთან იყო, რაღაც ბედნიერი შემთხვევითობით ჩემ ახლოს იყო. გავგიჟდებოდი ალბათ, იმ დღესაც რაიმეს უთქმელად რომ წასულიყო და არ წავიდა, მშიაო და მეც მშიოდა, რატომღაც არავინ გამოგვყოლია და მარტო რომ დავრჩით, უხერხულად დავდუმდით ორივე. თავისი მანქანით წამიყვანა, ისე გემრიელად ჩაჯდა, სავარძელი და საჭე ისე მოირგო და მის ყველა მოძრაობაში იმხელა ძალა ჩანდა, კიდევ მეტად მომინდა, საჭის ნაცვლად ჩემს წელზე მეგრძნო მისი ხელები და ვითომც არაფერი, ამინდსა და მოსავალზე გავაგრძელეთ ლაპარაკი. თინეიჯერობაში რომ ემართებათ გოგოებს, ისე დამემართა, ყველაფერი მომწონდა, რასაც ლაპარაკობდა, როგორც ლაპარაკობდა, ხმის ტემბრი მომწონდა მისი, ჟღერადი, სიტყვებს როგორ წარმოთქვამდა ეს მომწონდა, როგორ იცინოდა და როგორ მიყურებდა, თვალს რომ არ მაშორებდა. ოფიციანტს როგორ შეუკვეთა, როგორ ჭამდა, ამ თავისი უზარმაზარი ხელებით რა დახვეწილად ატრიალებდა დანა-ჩანგალს, მოჯადოებულივით ვიყავი. სიგარეტი გამითავდა და შენი მომაწევინე მეთქი და კოლოფიდან ღერს რომ ვიღებდი, მის ხელზე მომიხვდა ხელი, მომიხვდა და მომკიდა და აღარც გაუშვია. რაღა დროს ზოგადი თემები იყო, ვისხედით ჩუმად, ჩემი ხელი ეჭირა ხელში და მეფერებოდა, მთლიანად ეტეოდა მის უზარმაზარ ტორში ჩემი მტევანი. ამდენ ხანს გიყურებ და ბავშვები ხომ არ ვართ, მარტო დავრჩეთო, უცებ მომახალა და მეთქი, რაც გინდა ის ვქნათ, რაც შენ გინდა, ის ვქნათ. მეცხრე სართულიდან ვიფრენდი, რომ ეთხოვა. თავის სახლში წამიყვანა, არ გავდა მარტოხელა კაცის ბინას, უვლიდა ვიღაც ალბათ ან თვითონ უვლიდა თავს, არ ვიცი. მეშინოდა ცოტა, მეშინოდა, რომ კარის მიკეტვისთანავე  მომიტრიალდებოდა და ამოსუნთქვას არ მაცლიდა, იმდენი ხანია ასე არავინ მდომებია, რომ უკვე ჩემი სურვილის ასე მალე შესრულების შემეშინდა და კიდევ კარგი, არ ქნა ასე, წამო აივანზე დავსხდეთო და მოკიდა ორ სკამს ხელი, საფერფლე და წვენები მე მომაჩეჩა და წამიყოლა გარეთ. ერთმანეთის პირდაპირ დადგა სკამები, ისე დადგა რომ შორსაც იყო და თუ მოგვინდებოდა, ფეხებს მაინც შევახებდით ერთმანეთს და ვისხედით ასე დიდხანს, მთვარის და ქუჩის ლამპიონების შუქზე, მისი თვალების ციმციმის შუქზეც ვისხედით და ვლაპარაკობდით, ისე თავისუფლად ვლაპარაკობდით, მეგონა ძალიან ძალიან დიდი ხანი იყო ერთმანეთს ვიცნობდით და დღეს უფრო კარგად გავიცანი და უფრო მომეწონა. ისეთი ჩემი იყო, ისეთი ახლობელი, უფრო ახლოს მომინდა მასთან ვყოფილიყავი და ჯერ ისე გავიშოტე, ფეხი ფეხს მივადე და მერე ავდექი, მოვკიდე ხელი და წამოვაყენე. მე უნდა გადამედგა მეორე დიდი ნაბიჯი. დამყვა, ისე ფაქიზად დამყვა, თითქოს ერთი სული რომ შეებერა ჩემთვის, იქვე არ გავქრებოდი და მივაყუდე მოაჯირს და მივეყრდენი მეც, მთელი ტანით მივეყრდენი, მისი ხელები წელზე შემოვიხვიე და მე კისერზე შემოვეხვიე და ვუყურებდი, ვუყურებდი და ვტკბებოდი იმ წამით, ტუჩებზე რომ შევეხებოდი.  თვითონ ვერ მოითმინა ბოლოს და დაიხარა და მაკოცა, ნაზად, ბუმბულის შეხებასავით ნაზად მაკოცა, მშრალი ტუჩები ქონდა, მშრალი და ცხელი, მთლიანად ისეთი ცხელი იყო, რომ დავადნებოდი მეგონა, შევადნებოდი შიგნით, მთლიანად შევიდოდი მასში და დიდხანს ვკოცნიდი, გემრიელი ტუჩები ჰქონდა, ენა ჰქონდა გემრიელი ძალიან და მეთქი წამო შიგნით, აქ აღარ მყოფნიხარ და რა ქნა, ვერ იზამდა თუ რა, მომკიდა ხელები ტრაკზე, ამიტაცა და ასეთი ჩახუტებული შემიყვანა ოთახში, ისევე დაჯდა ლოგინზე, წელზე მოხვეული ჩემი ფეხებით და მეთქი ასე არა, ასე სტანდარტულად არ მინდა და დავაწვინე ზურგზე, მიყურებდა და მენდობოდა და ვისარგებლე ამ ნდობით, მეთქი მადროვე, გეხვეწები, ჩემი იყავი და დამმორჩილდა და მივაბი ორივე ხელით ლოგინზე, ცალი ხელი ჩემი მაისურით მივუბი, მეორისთვის ბალიშს მოვხსენი შალითა და მიცინოდა, მოსწონდა ჩემი აქტიურობა, რა კარგი ვინმე იყო. შუბლიდან დავიწყე მისი კოცნა, ყველგან უნდა მეკოცნა, თითოეული კვადრატული სანტიმეტრი უნდა დამეკოცნა მისი ასეთი ტკბილი, ცხელი და საყვარელი სხეულის და ჩამოვყევი სახეზე, ბორგავდა, ცდილობდა თვითონაც ეკოცნა და ვაჩერებდი, მინდოდა გაგიჟებულიყო ბოლომდე, ყურთან მივუტანე ტუჩები და ბიბილოზე ვუკბინე ნაზად, ენა ამოვუსვი მერე ყურში და კვნესოდა, როგორ კვნესოდა ჩემი ტკბილი ბიჭი, ჩემი ტკბილი კაცი, თვალები მიელულა და ბოლომდე ჩემი იყო, ენა ავუსვი ტუჩებზე და ჩამოვყევი ქვემოთ, სქელ, ლამაზ კისერზე, სულ მთლიანად ავლოკე და დავასველე, ისეთი გემრიელი იყო, მთელი მისი გემოები და სუნები მომინდა შემეწოვა, შემენახა ჩემთვის და დაუვიწყარი წუთები მეჩუქებინა მისთვის. მისთვისაც და ჩემი თავისთვისაც.