ჭდე: პორნოგრაფია

ნაწილი LXXI – თამთა

თეთრები ეცვა და ბრწყინავდა და ანათებდა კლუბის განათებაზე. სულ თეთრებში იყო და კანიც ისეთი თეთრი ჰქონდა და თმაც, რომ სულ თეთრად ელვარებდა. არ ვიცი, მარტო მე მივაქციე ყურადღება თუ სხვებმაც, მეკიდა ეგ სხვები. მზესავით მიმიზიდა და მივუახლოვდი ნელ-ნელა. შავებში ვიყავი, თმაც ხო მუქი მაქვს და ის თეთრი იყო და ასე მეგონა, ინი და იანივით მოვერგებოდით ერთმანეთს. პირველად გამიწია ქალის მოფერებისკენ გულმა. თუმცა გულმა არა, ალბათ უფრო თვალებმა და მივუახლოვდი. ცოტა ხანს ვცეკვავდი მის წინ და ბოლოს და ბოლოს, დამინახა. მკრთალი თვალები ჰქონდა, ლამის ისიც თეთრი და ასე ვიცურე მის თვალწინ ერთხანს, სანამ თვითონ არ გამოიწია, მგონი მოსასხამი რომ გადამეწია ცეკვისას და ძუძუ გამომიჩნდა, მაშინ. ხელი შემომიცურა მოსასხამში და ძუძუზე არ დაუდია ეგრევე, მუცელზე დამადო. გაშეშდა თითქოს და მეც გავშეშდი, ოღონდ სიამოვნებისგან არა. ცივი ხელი ჰქონდა, საშინლად ცივი. ისეთი ცივი, რომ გავშეშდი და ვერსად გავიქეცი, ღიმილი, რომლითაც მანამდე ვუყურებდი, შეყინული მქონდა სახეზე, ხელი მუცლიდან მკერდისკენ რომ ამიცურა და კერტზე რომ მომხვდა მისი გათოშილი თითები, ვეღარც ღიმილმა გამიძლო და ვეღარც ნერვებმა, მკვეთრად გამოვიწიე და გამოვეცალე. თოვლის დედოფალი იყო მგონი, ეს რა იყო. ისედაც მცივანას, იმ ღამეს სიფრიფანა მოსასხამში გახვეულს სითბო მჭირდებოდა და გამოვექეცი ამ თოვლის დედოფალს, უკუსვლითაც არ შემიწუხებია თავი, ისე ცუდად გავხდი მისი შეხებისგან, შევტრიალდი და იმდენ მოცეკვავე ადამიანს შორის რაც შემეძლო სწრაფად გავძვერი. მინდოდა დავმალულიყავი, თოვლის დედოფალს დავმალვოდი და კიბეზე ავედი. დავჯექი ცოტა ხანს, მაგრამ კიბეც ცივი იყო და მეთქი რაიმენაირად უნდა გავთბე, ვინმეს უნდა შევუთბე გულმკერდში და დაბლა ჩასვლა არ მინდოდა, ისევ იმას არ გადავყროდი, ვიცოდი, თვალებს ვერ გავუძლებდი და კიდევ რომ მოეკიდა გათოშილი ხელი ჩემზე, მეც თოვლის დედოფლად გადავიქცეოდი და მოაჯირს შევყევი, ეგებ ნაცნობი მეპოვა ვინმე ან უცნობი, თბილი, თბილი, გულში რომ ჩამიხუტებდა და გამითბობდა გაყინულ კანს. რა ჯანდაბად მეცვა ის სიფრიფანა და თანაც მოსასხამი, ჩემს თავს გავუბრაზდი საშინლად და ვეცადე ისე მომეხვია სხეულზე, ნაკლები კანი დამეტოვებინა ბასიანის ვენტილაციის სალოკად და ასე გავუყევი მოაჯირს. შორს ლევიკო დავინახე და მეთქი ეგ არის, მერე რა, რომ ერთად ვმუშაობდით და არაფერს არასდროს ვიმჩნევდით ხოლმე სამსახურში, მეც მინდოდა და მასაც, რა შეტყობა უნდოდა და წავედი ლევიკოსკენ, ნელა წავედი, ცეკვაცეკვით, ხალხი რომ არ შემეწუხებინა და მივუახლოვდი ბოლოს და ჩავეხუტე ზურგიდან, მივასრისე ძუძუები ზურგზე და გავთბი უცებ, წამში და თვალი რომ გავახილე, ნინას სახეს შევეფეთე ეგრევე. სიტუაციაზე მორგებას ვინ მასწავლიდა და მეორე ხელი ნინას მოვხვიე, გაიზ, ქვევიდან დაგინახეთ და სანახავად ამოვედი მეთქი, რა საყვარლები ხართ, შემოგევლეთ თქვენ. ნინას არაფერი უეჭვია, არც ისე ფხიზელი იყო, კიდევ კარგი, ახლა ოჯახური სკანდალების მიზეზად გახდომაღა მაკლდა სრული ბედნიერებისთვის და ვაკოცე ორივეს რამდენჯერმე, ლავიუ გაიზ და წამოვედი უკან, ღირსება შევინარჩუნე. ლევიკოც ისეთი იყო, მოშვებული, თავისი ცოლის გვერდით მშვიდად ყოფნა ერჩია ჩემთან დენსფლორზე ზასაობას და არსად მინდოდა ზედმეტი ვყოფილიყავი, მშვენიერი გაკვეთილი იყო. რა გათოშილიც მივედი, ისეთივე გათოშილი წამოვედი იქიდან, ისევ ცეკვა-ცეკვით, ნელნელა, ოღონდ თვალები დახუჭული მქონდა, ბრმასავით მოვდიოდი, გარემოდან შესრუტული სითბოს ხარჯზე ვცდილობდი გაყინული კანი, გული, სული, განწყობა, სუნთქვა გამეთბო, როცა რაღაც მომენტში ვიგრძენი, წინ ვეღარ მივდიოდი, ხელს მიშლიდა რაღაც, რაღაც არა, ვიღაც, თვალი გავახილე და დავინახე. ცისფერი, გულთან გადახსნილი მაისური დავინახე და მერეღა ავხედე ზევით. ვიღაც გამხდარი, ცოტათი ცხვირა ტიპი დამყურებდა, მაგრამ დამყურებდა ისეთი ღიმილით, რომ ცხვირსაც იწოვდა ეს ღიმილი, შეპარულ სიმელოტესაც და მამისმკვლელი რომ ყოფილიყო, იმასაც შეიწოვდა ალბათ. თითი არ დაუკარებია ჩემთვის, ისე დამიდგა ცხვირწინ და ვერ გავეცლებოდი ვერაფრით, ისე მიღიმოდა. აღარც მინდოდა არსად გაცლა და დავდექი და ავხედე და დავრჩი მის თვალებში და მერე ხელები რომ მომხვია, კედელს რომ მიეყუდა, მე ზედ მიმიყუდა და ჩამეხუტა, აი ესე დავრჩი, ნიკაპი რომ ამიწია ნაზად და ტუჩებში მაკოცა, მანდაც დავრჩი, დავრჩი და მეც ვაკოცე და მეც შემოვხვიე ხელები და მარტო კი არ შემოვხვიე, ვუფათურე მთელ სხეულზე, მაცდურად შეხსნილ საკინძეში შევუძვერი და ვეცადე ძუძუსთავი მომენახა და მომესრისა, მაინტერესებდა, თუ ესიამოვნებოდა, მთელი ზურგი მოვუთვალიერე ხელისგულებით, მაისურის გარედანაც და შიგნიდანაც და ისე გავთბი, ისე გავთბი, ლამის ეს ჩემი სიფრიფანა მოსასხამიც მომესროლა სადმე შორს და მეთხოვა, მაკოცე ძუძუზე, ჩემო ბიჭო, ჩემო თბილო ბიჭო მეთქი.

ნაწილი LXIX – დუდუ

ისეთი თავისუფალი წამოვედი, ფეხზე მეკიდა, ფეხზე მეკიდა ყველაფერი, თუ უნდა მთელი სახლი დაენგრია, დაემტვრია და გაეცამტვერებინა, ჩემი საკოლექციო სასმელებით სავსე ბარი მინებჩამსხვრეული და ვისკებ მოწურწურე დამხვედროდა, ჩემი საყვარელი სამზარეულოს შუშის მაგიდა დაბზარული, საყვარელი ლოგინი დასერილი და წიგნები დამწვარი, ყველაფერი მეკიდა, ყველაფერს ხელახლა გავაკეთებდი, უკეთესიც იქნებოდა, მის კვალს და მის ნაკვალევს ამოვკვეთდი ჩემი ახალი ცხოვრებიდან. იურიდიულად რომ ვერაფერს მიჩალიჩებდა, რაც უნდა მოენდომებინა, ეგ ვიცოდი, არც საქორწინო კონტრაქტი გვქონდა და არც ბავშვი გვყავდა, რომ ქონების ან შემოსავლის ნაწილი მოეთხოვა. ჩამოვიდოდი და ერჩივნა, არანაირად არ დამხვედროდა არც სახლში და არც არსად და არც არასდროს არსად გადამყროდა, მისთვისვე იქნებოდა უკეთესი. ჩემი პატარა გოგოსთვის მინდოდა ახლა ხელი მომეკიდა და სადმე წამეყვანა, სადმე ამ ხმაურიანი და დამღლელი ქალაქიდან შორს, სიმშვიდეში და სუფთა ჰაერში და ავიღე და ბორჯომში წავიყვანე. არ ვიცოდი, დიდ გზაზე სიარულს როგორ გაუძლებდა ეს ფარფატა ყვავილი და ბორჯომამდე ხო 2 საათის გზაც არ იყო. არც ცუდად გამხდარა გზაში და არც არაფერი, ისიც კი მომთხოვა, საჭესთან დამსვიო და დავსვი ცოტა ხანს, როგორ უხაროდა, მტკიცედ ეჭირა იმ თავის სუსტ ხელებში საჭე და რაღაც მომენტში მეგონა, რომ ავტორალზე გავუშვებდი და არ შემეშინდებოდა, ისეთი მტკიცე და მამაცი გაიჩითა, ჩემი პატარა გოგო. ყველგან გავაჩერე, სადაც მოისურვა, ყველაფერი ვუყიდე, რაც უნდოდა, არ ამბობდა, მაგრამ მე ვხვდებოდი, ვატყობდი სახის გამომეტყველებაზე, წამის მეასედით რომ შეუნელებდა სუპერმარკეტის დახლთან, ეს ჩემი ღორმუცელა, ჭამდა და სვამდა ბევრს და გემრიელად და არაფერი ეტყობოდა, პეპელასავით ფარფატა იყო მაინც. მინდოდა, ყველა მისი სურვილი ამესრულებინა, ვატყობდი, რომ საკუთარი გადაწყვეტილებებით მოქმედებას დანატრებული იყო, თავნებობას თამაშობდა და ძალიან ხელოვნურად გამოსდიოდა. თითქოს რაღაც ჯაჭვებიდან გათავისუფლებას ლამობდა და ერთადერთი, რაც მე მესახებოდა მის გამოსავლად, სრულ თავისუფლებას ვაძლევდი, მისივე ქმედებებშიც და საკუთარშიც, თითქოს მის აჩრდილად ვიქეცი, მისი სურვილების ამსრულებლად. ყველაფერი ვქენით, რაც ამ პაწია ქალაქში შეგვეძლო გვექნა, საბაგიროზეც ავედით. თითქოს სიმაღლის არ ეშინოდა, მაგრამ ხელი ჰქონდა ჩაჭიდებული ჩემს მკლავზე, ისე, რომ გონს რომ მოვედით, იმდენი სიღრმისა და სილამაზის ხილვის შემდეგ, დალურჯებები ვიპოვეთ ჩემს ხელზე და უამრავი ვიცინეთ. ჩემი მაინც მშიშარა გოგო. კომპოზიტორებიდან ნახევრად სეირნობით და რომ დაიღალა მერე, ტაქსით ჩამოვედით ჩვენს სასტუმრომდე. აუზში ჩავიდეთ მეთქი, შევთავაზე. გამიღიმა და წამომყვა. ვხვდებოდი, წყლისადმი იმ ვნების მიახლოებული სიყვარულიც კი არ ჰქონდა, რაც მე, მაგრამ ალბათ არ იცოდა, რა ღრმაა წყალი, რა ტკბილია და სასიამოვნო და იმიტომ. მე სანამ აუზის ოცჯერ გაცურვა-გამოცურვა მოვასწარი, ეს ონავარი გოგო ზევით აძვრა, საუნაში შევიდა და მერე ვხედავდი, როგორ დადგა აუზის პირას, უკვე აკანკალებული წყლის ტემპერატურის მომლოდინე. ბოდიში, მარიამ, საუნის სიცხეს ვერ მოგართმევდი წყალში და ჩამოხტი გოგო, რა გჭირს, მე გაგათბობ-მეთქი, ვუთხარი და ჩამოჯდა აუზის კიდეზე. ჩამომიყო წყალში ის თავისი ლამაზი, თხელი ფეხები და ცუდად გავხდი, ისე მომინდა, გულში ჩამეკრა. იქვე, იმ წუთას. ვერ მოვითმინე, სანამ თვითონ გადაწყვეტდა, მივუახლოვდი, წელზე ხელები ფრთხილად მოვხვიე და მოწყვეტით ჩამოვითრიე წყალში. კი იკივლა მოულოდნელობისგან, გაცხელებულ სხეულზე აუზის წყლის მოხვედრა ლამის ეტკინა, მაგრამ არა უშავდა, მოითმენდა, მოითმენდა ჩემი გულისთვის, ისე მინდოდა, ისე მინდოდა გულში ჩამეკრა, მისი ცახცახი დამეამებინა ჩემი სხეულიდან გამომავალი სითბოთი და ამ აუზში რა უნდა გვექნა, იმაზე მეტი, რომ გულში ჩახუტებულს მეცურებინა ერთი კიდიდან მეორემდე და მეთამაშა თან, შემომეცურა მისთვის და გზად ჩემი ამდგარი ყლე გამედო, ვითომ შემთხვევით, რომ ეგრძნო გახევებული ხორცის შეხება და მოვნდომებოდი მასაც, ამ გოგოს, ამ ფარფატა პეპელას, ველურად რომ გადაიქცეოდა ხოლმე ლოგინში. ბოლოს მივხვდი, ის პაწია ტალღები, სხეულთან ახლოს რომ უჩნდებოდა, მისი ცახცახის კვალი იყო და კი არ მეუბნებოდა, რომ სციოდა. ჩუმად გავაცურე კიბისკენ, ავედი და თბილი ხალათი დავახვედრე აუზიდან ამომძვრალს, შევახვიე ხალათში და ისე წავიყვანე ჩვენი ნომრისკენ. მინდოდა, კარგად ყოფილიყო, თბილად და ისე ყოფილიყო, როგორც უნდოდა. ეგოიზმი დავძლიე თითქოს, ასე მეგონა იმ წამს, გრძელ დერეფანში რომ მივაბიჯებდით ჩვენი ნომრისკენ. მის განკარგულებში ვიყავი მთლიანად, მინდოდა, ის გამეკეთებინა, რასაც თავისი დაბალი, მშვიდი ხმით მეტყოდა, ყველა მისი ბრძანება შემესრულებინა. და იგრძნო თითქოს ჩემი განწყობა. ჯერ ცხელ შხაპში შევიდა და კარი დემონსტრაციულად გადაკეტა, რომ შესვლა ვერ შემძლებოდა და წყლის ქვეშვე ვერ მომეტყნა, რაზეც უკვე რა ხანია, ვოცნებობდი. შხაპიდან მკაცრად მოხვეული ხალათით გამოვიდა, შუბლზე მაკოცა და დალევა მინდაო. მეც მინდოდა, დალევაც მინდოდა და მოწევაც და დარიშხნის მცირე დოზასაც მივიღებდი, რო რამე და გამოვაღე მინი-ბარი, საკმარისად იყო პაწია ბოთლუკებით სავსე, რომ ეს პაწია ფერია დაკმაყოფილებულიყო. თითო ბოთლს თითო-თითო ყლუპზე ვცლიდით, ერთს ის სვამდა და ერთს მე, ხანდახან პირიქით და შეემღვრა მალე თვალები, არ იყო მიჩვეული ამდენ ალკოჰოლს, თან არეულს, არეულს ერთმანეთში და ლაპარაკში და ლოგინზე რომ იჯდა და მე ფეხებში ვუჯექი, აი ამ პოზაში მოფერებებსა და ხელის შეცურებებში და შემიყოლა ერთ-ერთ შეცურებაში, ხელის ზურგზე დამადო თავად ხელი და რაის შემწყვეტი ვიყავი, სიგიჟემდე მინდოდა ეს გოგო, სიგიჟემდე მინდოდა მისი შიგანი მეგრძნო ჩემში, ის ნატკენი მომეშუშებინა, რაც სტკიოდა და აღარ სტკენოდა არასდროს. მინდოდა ვყოფილიყავი ის კაცი, ვისთანაც მიხვდებოდა, რომ სექსი არც მარტო ტრაკში ტყნაურია და არც მარტო ტკივილი.

ნაწილი LXIV – მარიამი

მეგონა, არ მეტკინებოდა. მე რა ვიცოდი. ისე მეჩქარებოდა, რომ ეს ყველაფერი მომხდარიყო, მომხდარიყო რაც შეიძლება მალე, არც ვიფიქრე, რომ სისხლმდინარი ჭრილობა მაქვს და მარტო სახის მოჭმუხვნა როგორ ვიმყოფინე და წყალი არ ავაღელვე ტკივილიანი კივილით, არ ვიცი და როგორ მიხვდა, რა მჭირდა. მე კი მქონდა თვალები დახუჭული და თვითონ მაკვირდებოდა ალბათ სახის ნაკვთებზე და რა გჭირსო. ვთქვი, რაც მჭირდა. საშინელი სათქმელი აღმოჩნდა, იმას ხომ არ ვეტყოდი, როგორ, მაგრამ გამიჭირდა ამოთქმა და თან ამოვთქვი და სუნთქვა გამიადვილდა. ეგრევე გაიწია ჩემგან და უბრალოდ გულში ჩამიხუტა და ეს რა ტკივილი იყო, იმასთან შედარებით, რაც მტკიოდა და მოვხვიე ხელები და მივენდე, ისევ რომ დამიწვინა გულზე და იმ წამს მეგონა, ყველაფერი ყველაზე კარგად იყო მსოფლიოში. მერე სიცივე მახსოვს, ამის თბილი მკლავებიც ვეღარ მათბობდა იქ, სადაც არ მეხებოდა, წყალმა მთელი ჩემი სითბო წაიღო და ტაქსი მახსოვს კიდევ. სად უნდა წავეყვანე კიდევ, მართლა მზის სათვალის ძებნა და ჩოლკის ქაჩვა დავიწყე სახისკენ, მაგრამ დავიკიდე მერე. დამინახავდა ვინმე სადმე სასტუმროში და იმას ეტყოდა? მით უკეთესი. პოვნით მაინც ვერ მიპოვნიდა და თუ მიპოვნიდა კიდეც რა. სადღაც თბილ და მშრალ ადგილას წამიყვანა, აი მართლა წამიყვანა, ხელში ამიყვანა და ისე, კაი ხანს ეჩალიჩა კარს, სანამ ბარათს მიადებდა და გააღებდა და ესე ხელში ატატებული მიმიყვანა ლოგინთან, დამაწვინა და რაღაც თბილი დამაფარა. მეძინებოდა, მაგრამ დაძინება არ მინდოდა, მინდოდა ნახევრად გახელილი თვალებით მაინც მეყურებინა, რას აკეთებდა, როგორ გაქრა ცოტა ხნით და დაბრუნდა და მომიწვა გვერდით, არ შემხებია, მაგრამ დამცხა მისგან მომავალი სითბოთი და ჩახუტება მომინდა, მაგრამ ჭუჭყიანი ვიყავი, საკუთარი თავი არ მსიამოვნებდა და მეთქი, წყალს გადავივლებ. ვერ ვხვდებოდი, რა მჭირდა, რატომ ვბანცალებდი. თავი თითქოს სუფთა მქონდა, ალკოჰოლს ვეღარ ვპოულობდი და ალბათ ემოციები მეძალებოდა. ძლივს შევბანცალდი აბაზანაში და კარი რომ გავაღე, იქვე დამხვდა ხალათით ხელში, მომახურა და წამომიყვანა ლოგინისკენ. ისევ ისე მიწვა ჩემს გვერდით, შორს, არც მეხებოდა, თითებს მისვამდა სველ თმაში მხოლოდ და მათბობდა და რომ წავიღე სიმხურვალე მისი თითებიდან, ასე მეგონა უჯრედ-უჯრედ, ატომ-ატომ გავთბი ფეხის წვერებამდე და მე თვითონ მომინდა მისი მოფერება. იწვა მშვიდად, წელზე ზეწარი ჰქონდა გადაფარებული და გამახსენდა, შორტი ამოიცვა პირდაპირ, აი მე რითიც გამამშრალა, ის სველი შორტი და მაისური ხო ჩემით ჩამოვაჯაჯე თავზე და შიშველი იწვა. რა ლამაზი იყო, მიყურებდა ამ თავისი ცისფერი თვალებით და მიღიმოდა წვერებიდან და სახეზე ჩამოვუსვი პირველად ხელი. უფრო და უფრო გარკვევით ვხედავდი და უფრო და უფრო ახლოს მინდოდა მივსულიყავი მასთან. მთელი მისი სითბო შემეგრძნო და ასე ჩამოვყევი გულმკერდზე, ფართო, ძაან ფართო გულმკერდზე და რას ეყოფოდა ერთი ხელის ჩამოყოლება, რამდენი ადგილი დამრჩებოდა ხელუხლებლად და ორივე ხელი დავადე და ისე დავუსვი კანზე. ვიგრძენი, როგორ გაშეშდა ერთ ადგილას, როგორ გაახილა თვალები უფრო ფართოდ და როგორ მიყურებდა, ეს დავინახე და ასე მგონია, ეს იყო ბოლო, რაც იმ ღამეს დავინახე, კრიალა ცისფერი თვალები, რომლებშიც ჩავიხუჭე და მთლიანად იმ შეგრძნებებს მივენდე, ხელისგულებში რაც შემომდიოდა. დიდხანს ვუფათურე ხელები სხეულზე, ვგრძნობდი სიამოვნებდა, აჟრჟოლებდა დროდადრო და მერე თვითონ დამადო ხელები ჩემს მტევნებზე და ქვემოთ ჩამწია და მივხვდი, რაც უნდოდა. მეც მინდოდა, მინდოდა პირველად ცხოვრებაში კაცის ყლეს შევხებოდი, ის რაც აქამდე მხოლოდ ჩემი ლეპტოპის ეკრანზე მქონდა ნანახი და მერე ნახვის history-ები წაშლილი, პარანოიკულად, ცოცხლად მეგრძნო. ჯერ ზეწარზე დავადე ხელი და ვიგრძენი, რომ ამაზე მეტად ვერ აუდგებოდა, ხესავით მაგარი, უზარმაზარი ყლე ჰქონდა და ცალი ხელი ზეწარში ჩავუცურე. მეშინოდა იმ შეგრძნების, რაც ხელისგულზე გადმომივიდოდა წამი წამზე და ტანზე კანი ხომ მხურვალე ჰქონდა და ხელისგული საერთოდ დამეწვა. ხელი შემოვაჭდე ყლეზე და თითქოს ხომ პირველი შეხება იყო, მეგონა ვიცოდი რა უნდა მექნა, ჩემმა ხელებმა და სხეულმა იცოდნენ ჩემზე უკეთესად. ყვერებისკენ ჩავუცურე ხელი და ფეხები გასწია, ასპარეზი მომცა და მივხვდი, სწორად ვიქცეოდი. დიდხანს ვეფერე ყვერებზე, შევეცადე არც ერთი სანტიმეტრი გამომეტოვებინა მოუფერებლად. კვნესოდა თან და ხმამაღლა სუნთქავდა და ამით ვხვდებოდი, სად და როგორ მოფერება უფრო სიამოვნებდა. საკუთარი სხეულის გზაზეც ჩემი მეგზური იყო. მეორე ხელი ყლეზე მოვკიდე, მემშრალა, ენა ავისვი ხელისგულზე და ისე მოვკიდე და უფრო სასიამოვნო იყო. ნაზი კანი ჰქონდა ყლეზე, სათუთი, სრიალა და ვსრიალებდი ზედ და მეტი მინდოდა, უფრო ღრმად მინდოდა ესუნთქა და უფრო ხმამაღლა ეკვნესა და ზეწრის გადაწევა რომ დავიწყე, ჩამეჩარა და მთლიანად გადაიძრო. ვხვდებოდი, რას ელოდა და მეც სიგიჟემდე მინდოდა ენით შევხებოდი იქ, საიდანაც ხელისგულებში მიღვრიდა იმხელა სითბოს და იმხელა სიტკბოს, გემო გამეგო იმ კანის, ასეთი სასიამოვნო მოსაფერებელი რომ იყო.

ნაწილი LVIII – ვატო

მთელი ის ფიქრები გამიცოცხლდა, სანამ ამ გოგოს გულში ჩავიკრავდი, მანამ ვფიქრობდი ხოლმე. რომ ვერ იქნებოდა  ის, რაც მინდოდა, რასაც ველოდი სულ, დიდი ხანი, ვისაც მთელი ცხოვრება ველოდი, რასაც ველოდი ხოლმე ყოველ ჩემს მორიგ ქალში და არც ერთი აღმოჩენილა ის, ისეთი. ვერ ვიჯერებდი ამ ყველაფერს, ვერ ვიჯერებდი რომ დამაბა ლოგინზე, რომ არ მესასტიკა და თან მესასტიკა კიდეც, როგორ დამიარა მთელ სხელზე, საფეთქლებიდან ფეხის თითებამდე, როგორ ამილოკა ყველა ტატუ, თითოეულ შტრიხს როგორ დაყვა ენით და თითოეული ნახატი როგორ ამილოკა, ამ ტკბილმა გოგომ და ლამის ვინანე, მეტი ტატუ რომ არ მქონდა, კიდევ უფრო მეტი, რომ ყველა შტრიხ-შტრიხ აელოკა და ტატუების ჩემს სხეულზე გაჩენის სიამე გაეცოცხლებინა. უარესი ქნა. სასწაული ქნა. ასე დაბმულს განმაცდევინა სამოთხის სიამე და მეთქი, შენ რას გიზამ, გავთავისუფლდე და კი გამიხსნა თავისივე მაისურით მიბმული ხელი თავისი ხელით, მაგრამ რაღაც ისე იყო, ტკივილს და ძალადობას ელოდა თითქოს, თითქოს გავუწყრებოდი და ვატკენდი და არა გოგონავ, არა ჩემო გოგო, ჩემო ლამაზო და სათუთო და ფაქიზო და შენ რომ გგონია, ძლიერო, რო დომინანტობ და ამ დროს რომ ხარ ყველაზე ნაზი და ფაქიზი და ყველაზე მეტი სინაზით და სიყვარულით სავსე, ასეთი რომ ხტუნაობ ჩემს ყლეზე, ჩემო სიცოცხლე, ამ დროს მინდიხარ ყველაზე მეტად, ჩემი ნაზი და ძლიერი გოგო. ჯერ ასე ჩაგიხუტებ გულში, ახლად ნაორგაზმალში და ახლად ნაორგაზმალს, და რას მეყოფი, როგორც შენ დამკოცნე მთლიანად, ზუსტად მასე უნდა გეფერო მეც, შენი სხეულის ყველა ნაკვთი უნდა გავიცნო, შენი ყველა გემო უნდა ვიგემო, შენი ყველა სუნი უნდა შევიყნოსო და  რა ლამაზი ხარ, რა თბილი ხარ. ჩემო გოგონავ. ხელისგულზე მეტევი და ჩემს მკერდზე დაწოლილი ხომ მთლიანად მეტევი. ისეთი კანი ქონდა, ხელის გაშვება არ მინდოდა, სრიალა, ნაზი და თან მკვრივი იყო, ვარჯიშობდა ალბათ. ვეღარ ვითმენდი, ისე მინდოდა ჩემს გემოზე მოვფერებოდი, სუნთქვა როგორც კი ცოტა დაუწყნარდა, გადმოვატრიალე და დავიწვინე ქვეშ, დამაწექიო მთხოვა, მთელი ტანით და სიმძიმით დამაწექიო და კი შემეშინდა, არ დამემსხვრია ეს თხელი და ფაქიზი არსება, მაგრამ ისეთი თვალებით მთხოვა, უარს ვერ ვეტყოდი და მთლიანად მოვიქციე ჩემს ქვეშ, მაინც ვეცადე ჩემს ხელებს უფრო დავყრდნობოდი, ვიდრე მას და ვიწექით ასე ჩაკრულები და მკოცნიდა ძალიან ნაზად, სადაც კი ტუჩებს აწვდენდა. მეთქი ახლა ჩემი ჯერია და ყურის უკნიდან დავიწყე მისი კოცნა, კისერზე ჩამოვყევი და ლავიწის ძვლებთან რომ მივედი, ისე აკვნესდა, გიპოვე მეთქი ეროგენული ზონა, ჩემო ლამაზო და დიდხანს ვკოცნიდი იქ და დიდხანს კვნესოდა. ძუძუებთან ჩამოვყევი ენით და რატომ არ შემეძლო, რომ ორივე ძუძუ ერთად ჩამედო პირში და მეწოვა, პატარა მკერდი ქონდა, კოხტა, დიდი ძუძუსთავებით და ისეთი ტკბილი იყო, თაფლი გადმოსდიოდა თითქოს კანიდან. ჩემი ხელი ფეხებშუა თვითონ ჩაიცურა და უკვე ერთი სული მქონდა, ფუჩუზე შევხებოდი, მარტო ხელით კი არა, ტუჩებით შევხებოდი, ენით, გამეწია კლიტორის ბაგეები, დამენახა რა ლამაზი იყო და ამესვა ენა და გემო გამეგო მისი, მისი ლამაზი მუტლის სუნი მეგრძნო, სიღრმეში შემეყო ენა და სიცხე მეგრძნო, გამეგო როგორ დუღდა შიგნიდან და რა ცხელი იყო შიგნით, რა ტკბილი და გემრიელი. იმდენი ვლოკე და ვკოცნე, ისე ღრმად შევუყავი თითები მუტელში, რომ კიდევ ერთხელ გაათავა ხმამაღალი კვნესით და კიდევ უფრო დასველდა, ისეთი ლამაზი იყო ორგაზმის კრუნჩხვებში რომ კიდევ ერთხელ და კიდევ ათასჯერ მინდოდა ეს დამენახა. რეზინი გავიკეთე და ასე უმწეოდ დაწოლილს შევუდე. მეგონა ახლა მაინც შემიშვებდა თავისუფლად, მაგრამ არა, რაღაცნაირად ვიწრო მუტელი ჰქონდა, ქალიშვილივით შეკრთა ისევ და ისე შემიშვა და თვალებზე რატომღაც ხელი აიფარა, მეთქი გეხვეწები თვალებში მიყურე, მინდა გხედავდე როგორ გიფართოვდება და გენისლება თვალები, როცა შენში შემოვდივარ და ასეც ქნა. ყველა პოზაში მინდა მეგრძნო, როგორი ტკბილი იყო, ჯერ გვერდულად წავაწვინე, მისი ფეხი ტანზე შემოვიხვიე და უმატა კვნესას. დიდხანს მინდოდა მეტყნა, ძალიან დიდხანს გამეგრძელებინა ეს სიამოვნება და ბოლოს მინდოდა სახე სახესთან გვქონოდა და გაგვეთავებინა ისევ ერთად. ეხლა გადმომატრიალეო თვითონ მითხრა, ამ საოცარმა გოგომ და მუხლებზე დამიდგა, წელი ისე ჰქონდა ჩაზნექილი, გაწყდება მეთქი და თვითონ აქტიურობდა, ეს აქტიურობა სიამოვნებდა ძალიან და როცა ვიგრძენი, იძვრებოდა ცხელი ტალღები, ისევ ზურგზე დავაწვინე და მისი სახე ხელებში დავიჭირე და თან ვტყნავდი და თან ვკოცნიდი, სანამ არ შევატყე, რომ ისიც მწვერვალისკენ მიდიოდა და ავჩქარდი, ავჩქარდი და მოვიდა, უფრო ცხელი და მხურვალე ორგაზმი მოვიდა, ვიდრე პირველად და ასე მოვიდოდა, კიდევ უფრო ცხელი ყოველ შემდეგ ჯერზე, ვიცოდი, ასე იქნებოდა.

ნაწილი LVI – ვატო

ოცნება იყო ეს გოგო, ოცნება კი არადა ასრულებული სურვილები, ასრულებული ფიქრები და ნატვრები. თავისუფლება იყო და სუნთქვა იყო. ის გამიკეთა, რაც სულ მინდოდა, მედომინანტა, მეაქტიურა, ლოგინზე ჩემი მიბმა რომ მოინდომა, არ შევწინააღმდეგებივარ, მაინტერესებდა, რას იზამდა, მაგრამ ვერც წარმომედგინა, იმას თუ იზამდა, რაც ქნა. ეს საძაგელი ეს. თითქოს სუსტი და ნაზი იყო და ისე მიმაბა ლოგინზე, გათავისუფლება რომ მომდომებოდა, რიკულები უნდა მომეტვრია. დაიჭირა მერე ჩემი სახე ხელებში და მკოცნა უამრავი, ამილოკა მთელი სხეული, სახიდან დაიწყო და მკერდს ჩასცდა და მუცელზე დამაკვდა, მეგონა ყლეს ჩაიდებდა პირში, ისეთი ამდგარი მქონდა, ქვასავით იყო და არ ქნა, ფეხის სახსრებს შორის ენა ჩამიცურა, ყვერები ამილოკა და ფეხებს ჩაყვა ქვემოთ. რანაირად ახერხებდა ყველგან მომფერებოდა, არ ვიცი, ზოგან მკოცნიდა, ზოგან მლოკავდა, ზოგან კი თითებს ნერწყვით ისველებდა და მისრიალებდა კანზე. ფეხის თითებამდე რომ ჩავიდა და ათივე თითზე მინეტი გამიკეთა, მეგონა ზემოთ წამოვიდოდა ისევ და ბოლოს და ბოლოს, ყლეზეც ამისვამდა იმ თავის ტკბილ ენას და არა, ისევ რა ქნა. რა მიქნა. ამომხედა ქვემოდან და გინდივარო, მკითხა უცებ, კი მეთქი, ყველაფერზე მეტად მინდოდა იმ წამს ამ სასწაულ გოგოში მეგრძნო ჩემი თავი, და კაიო. არ ვიცი, რატომ გააკეთა ასე, რატომ გამაგიჟა, გაგიჟება და ნდომა მაკლდა თუ რა იფიქრა, არ ვიცი, მაგრამ ადგა. დამიჯდა პირდაპირ, ფეხები გადაწია და საკუთარი თავის ფერება დაიწყო. ცალი ხელით ძუძუს ისრესდა, მეორე ხელი კი მუტელში ჰქონდა ჩაყოფილი და ეფერებოდა, ისე ეფერებოდა, თითქოს რაღაც ძალიან ნაზს, სათუთს, მოსაფრთხილებელს და იოლად გასატეხს ეხებოდა. კინაღამ გავგიჟდი. არასდროს მენახა ლაივში ქალის მასტურბაცია და მეგონა, ფილმს ვუყურებდი, ყველაზე მაგარ პორნოს მსოფლიოში. თავიდან მიყურებდა, კაიფობდა ჩემი მიშტერებული სახით და მერე წავიდა ნელნელა თავის თავში, საკუთარი სხეული დაამუღამა, ძუძუდან წელზე ჩამოჰქონდა ხელი და ეფერებოდა თავისივე თავს, ევასებოდა მაგრად და ნელნელა მოძრაობას აუჩქარა, თან თითებს უფრო სწრაფად იყოფდა მუტელში, თან თვითონაც მოძრაობდა და მივხვდი, გაათავებდა მალე, ისე გაათავებდა, რომ ლამის მეც გავათავებდი, ასე მწოლიარე, მარტო, ამდგარი ყლით დატოვებული და ვიგრძენი, რომ ასე რომ დავრჩენილიყავი, მოკვდებოდი იქვე და გაათავა, სასწაულად აიკლაკნა, რაღაც წარმოუდგენელი ფორმა მიიღო და მიწვა მერე დახუჭული თვალებით, მარჯვენა ხელი ისევ ფეხებშუა ჰქონდა ჩატოვებული და მარცხენა გადავარდნილი სავარძლის სახელურიდან და მეთქი, გოგონა, მალე მოდი გონს, მინდიხარ. კი არ მითქვამს, ჩემთვის ჩუმად ვფიქრობდი, ჩუმად კი არა, ხმამაღლა ვფიქრობდი, ვყვიროდი გონებაში და მჯეროდა გაიგონებდა და უცებ წარმოვიდგინე, ასე რომ მივეტოვებინე. რომ ამდგარიყო, ნელა ჩაეცვა, გამოეხედა ჩემკენ, თვალი ჩაეკრა და გასულიყო ოთახიდან და წასულიყო, მარტო ლოგინს კი არა, ყველაფერს დავამტვრევდი, რაც ხელში მომხვდებოდა, ქალაქს გავაღვიძებდი ჩემი ღრიალით, ისე მინდოდა ეს გოგო, ისე. და არ ქნა ეს, არ იყო სასტიკი, ჩემი იყო და ჩემთან მოვიდა. გონს მოვიდა და ადგა და დამიჯდა ლოგინზე და ორივე ხელი დამადო მკერდზე და მიყურებდა თვალებში.  არ ვიცი, საიდან ახსოვდა და საიდან იცოდა, პრეზერვატივების კოლოფი ჯინსის ჯიბეში რომ ჩავიდე და უცებ აიღო ჩემი შარვალი და უცებ იპოვა. ჩემი წამების დიდოსტატი გაიჩითა. ნელა გახსნა კოლოფი, ნელა ამოიღო ერთი რეზინი, კბილით ჩაუხია კიდე და მე რა უნდა მექნა, როგორ წამომეცვა რეზინი ყლეზე, დაბმული ვიყავი. შეატრიალ-შემოატრიალა ხელებში, სწორი მხარე აარჩია და პირში ჩაიდო და ტუჩებით ჩამომაცვა ყლეზე, მაგრამ არ ეყო სიღრმე, იმაზე დიდი ყლე მაქვს, ვიდრე ამას პირი ჰქონდა და თითები მიაშველა, თან ენას მისვამდა ყლის თავზე, რეზინით დაფარულზე და თან თითებით მიწევდა ბოლომდე, ისე ფრთხილად, ისე, მეგონა ეშინოდა, არაფერი მტკენოდა და დამაჯდა მერე ზედ, ნელა შეიცურა ჩემი ყლე შიგნით. თვითონ აძლევდა მიმართულებას, მაგრამ მაინც ისე შეკრთა, როცა ბოლომდე შევედი, თითქოს ქალიშვილი იყო და ვიწრო ჰქონდა ძალიან, მთელი ყლით ვგრძნობდი მის მუტელს, სულ მთლიანად და სულ ბოლომდე, სულ სიღრმეში ვგრძნობდი, როგორი იყო. რამდენ ქალთან მქონია სექსი და ასეთი აღგზნება არავისთან მიგრძვნია, ორივე ხელით დაბმულს, თავის გემოზე რომ ხტუნაობდა ყლეზე და ხან შეუნელებდა, ჩამომაწვებოდა ზედ, ხელებს თავზე მომხვევდა და თან იმოძრავებდა ჩემზე და თან ძუძუებს დამასრესდა ტანზე და ხან წამოიმართებოდა, უკან გადაწვებოდა და ხელებს და ჩემს ყლეს დაეყრდნობოდა  და მოვიდა, მოვიდა სასწაული, ექსტაზი მოვიდა და კედლებზე გასვლა და ცაში აფრენა მოვიდა, ვეღარ ვხვდებოდი, თვითონაც ათავებდა თუ მარტო ვიყავი მეთოთხმეტე ცაზე , მარტო დავდიოდი ვარსკვლავიდან ვარსკვლავზე თუ ესეც თან დამყვებოდა, ჩემთან ერთად იყო თუ არა, არ ვიცოდი, ეს გოგო, ეს  სასწაული გოგო.

ნაწილი LII – მარიამი

ვიცოდი დედა მოკვდებოდა, თუ ავდგებოდი და წავიდოდი, მაგრამ ჩემს სიკვდილს მერჩია. ამ კაცთან ერთ ღამესაც ვეღარ გავჩერდებოდი ერთ ჭერქვეშ. რა ბანალურად ჟღერს არა? ერთ ჭერქვეშ. მაგრამ ეგრე იყო, ერთ ჭერქვეშ კი არა, მის ჭერქეშ და მისი ნაყიდი კბილის პასტით ვეღარ გამოვიხეხავდი კბილებს და იმ დილას ეგრევე კბილებგაუხეხავი და თმადაუვარცხნელი გამოვედი სახლიდან, გასისხლული თეთრეული ჩანთაში მქონდა ჩატენილი, მეტი არაფერი წამიღია თან. ის მაისური და შარვალი მეცვა, მაგის გარეშე რომ ვიყიდე, ძლივს შეგროვილი ფულით. სად მივდიოდი, არ ვიცოდი. ადრე დილა იყო, ჩემთვის მაინც ადრე, ამ დროს სახლიდან იმდენი ხანია არ გამოვსულვარ, აღარც მახსოვდა დილის თბილისი როგორი იყო. ზაფხულის მიუხედავად, სუსხი იყო ჰაერში, აბუზული მივბოდიალებდი და უაზროდ, ხელებით ვითბობდი მკლავებს, ასე მეგონა ყველა გამვლელი მე მიყურებდა, ყველამ იცოდა იმ ღამეს რა მოხდა, რომ იმ ღამეს საკუთარმა მამამ ქალიშვილობა დამაკარგვინა, ყველას მოეხსენებოდა, რომ სისხლი რომელიც იმ წამს ჟონავდა ჩემგან, მამაჩემის ხელით გახეული აპკის ნაჭრილობევიდან იყო და გავგიჟდი, აღარ შემეძლო გამვლელთა გამკიცხავი მზერების ატანა და ქაშუეთის უკან, პარკში შევძვერი და დავჯექი ყველაზე დამალულ სკამზე, რომ იქ მაინც ვერავის დავენახე, მამის მოტყნული, გასაზიზღრებული გოგო. ვიცოდი რა უნდა მექნა, სანამ მიხვდებოდა, რომ სახლიდან წავედი, ტელეფონის ნომერი გამომეცვალა და ბანკში მივსულიყავი, რაც ანაბარს მიგროვებდა ამდენი წელი, მთლიანად გამომეტანა, სრულწლოვანი ვიყავი უკვე ორი წელია და ვინ რას მეტყოდა. შევედი ბანკში და გამოვიტანე. მადლობა, მამა! დიდხანს მეყოფოდა, სანამ რამეს მოვიფიქრებდი, სანამ მარტო ცხოვრებას შევეჩვეოდი, სანამ დილას დედა რომ აღარ დამისხამდა ჩაის და ხან სალათს, ხან სახიან ერბოკვერცხს და ხანაც ჩემს საყვარელ მაკარონს მომიხარშავდა დილაობით და მსხვილად დაჭრილ ხახვში ჩამიშუშავდა, სანამ ამ ყველაფრის კეთებას მე თვითონ შევეჩვეოდი, მეყოფოდა, მეყოფოდა კიარადა, თავზეც გადამივიდოდა და რაღაცნაირად გამართული გამოვედი ისევ ქუჩაში, აღარც ჩიხებისკენ გაუწევია გულს, რუსთაველზე გამოვბოდიალდი და კიდევ კაი, ჭკუა მეყო და მარიოტში არ შევაჭერი ეგრევე, ნომერი მინდა მეთქი. ჯერ ერთი, მიპოვიდა და მერეც, რა ჩემ ფეხად მინდოდა ფუფუნება და რბილი ლოგინი და ჯაკუზები და ცხრანაირი შხაპი, მაკლდა თუ და მაინც მამაჩემმა მომტყნა, არ მაცალა, შემყვარებოდა ვინმე და მასთან დავწოლილიყავი პირველად და მისი ყლე მეგრძნო პირველად ჩემს მუტელში, ჩემს საყვარელ ადამიანს შეენგრია ჩემი შიგანი და ეტკინა. არ მინდოდა ფუფუნება, აღარ, პირიქით, მერჩია რაიმე პატარა, გაქუცულ ოთახში, ჩემთვის მშვიდად მივწოლილიყავი და მეფიქრა ამ ყველაფერზე, ამ ყოვლისმომცველ კოშმარზე. ასეც ვქენი, მარჯანიშვილზე ჩავბოდიალდი და პირველივე „ქირავდება“ წარწერიან ეზოში შევედი. საყვარელი სახლი იყო, პაწია, ერთი ოთახი და მარტო ჩემი, სამზარეულოთი და აბაზანით და ეზოც მქონდა, პატარა, მაგრამ მაინც ეზო. გამოვიდოდი და ყვავილებში ჩავჯდებოდი, მამაჩემი ვერც დამინახავდა, აქ  რომც შემოსულიყო. არც მახსოვს კარგად, სახლის პატრონს რა ველაპარაკე, სტუდენტი ვარ მეთქი, წყნარ ადგილას ცხოვრება მინდა, მეცადინეობაში ხელი რომ არაფერმა შემიშალოს და მიღიმოდა, მოხუცი ქალი იყო, ძალიან საყვარელი, თან ხომ ვატყუებდი და ისეთი საყვარელი იყო, ნერვები მეშლებოდა რომ ვატყუებდი, მაგრამ მთლად ტყუილიც არ გამოდიოდა, წყნარად მინდოდა ცხოვრება, ჩემთვის, მარტოს, ჩემი საკუთარი თავის იმედზე და ეტყობა ეს ისე მეტყობოდა ლაპარაკისას, დამიჯერა ლია დეიდამ და თავიდან კი გაიკვირვა, ბარგი რომ არაფერი მქონდა, მაგრამ სხვაგან მაქვს შენახული და მოვიტან მეთქი და შემიშვა ჩემს სახლუკაში. ერთი ოთახი იყო, დიდი ლოგინი იდგა, ჩემსაზე დიდიც კი და ერთ მხარეს აბაზანა ჰქონდა, მეორე მხარეს სამზარეულო და საერთოდ რას რა მნიშვნელობა ჰქონდა, ჩემი იყო, შემეძლო სახლის კარი ჩამეკეტა და ვერავინ შემოსულიყო. ვერავინ! თუ მე არ ვისურვებდი. და რაღა აზრი ჰქონდა თავშეკავებას და იმ დილას რომ დავიძინე, ჩემს ახალ ლოგინზე, ცარიელ მატრასზე და რომ შემცივდა, ლია დეიდას მოცემული ფარდა გადავიფარე, სულ სხვა ადამიანმა გავიღვიძე. ალბათ გარემოებებისადმი შეგუების უნარი ისევ მამაჩემისგან მქონდა მემკვიდრეობით გადმოცემული და კიდევ ერთხელ, მადლობა მამა! მარტო ცხოვრების პირველი მუღამი მარტო ჭამა იყო ჩემთვის, აქამდე არასდროს არც მისადილია და არც მისაუზმია და არც მივახშმია მარტო, სხვა თუ არავინ, მე დედა ვჭამდით ხოლმე ერთად, ერთად ვამზადებდით, ვმაიმუნობდით საჭმლის კეთებისას  და ეს ყველაფერი მომზადებულზე ნაკლებ გემრიელი არ იყო. არადა რომ გავიღვიძე, საჭმელი და სავსე მაცივარი კი არა, საიდანაც შეგიძლია ყველის ან ძეხვის ნაჭერი მოძიძგნო, სახლი დამხვდა ცარიელი და ჩემი ჯერ კიდევ გაუხეხავი კბილები გამიტყდა, ორი ორბიტი ერთად ჩავღეჭე და გავედი ჩემი ახალი სახლიდან.

ნაწილი LI – მანანა

მომიყარა იმ დღეს მარიამის კაბები გასარეცხად, ახალი ნაყიდი ჰქონდათ. ისევ უჩემოდ წაიყვანა შოფინგზე და მოვიდნენ დახუნძლულები. ვერ ვხვდებოდი, მე რატომ არ მივყავდი, მარიამი ხო ვერ შევაჩვიე ტანსაცმლის ყიდვის სიხარულს და მე ვგიჟდებოდი, საათობით შემეძლო მეხეტიალა მაღაზიებში, ყველფერი მომესინჯა, რაც მომეწონებოდა და მეყიდა კიდეც. უკვე შემეძლო მეყიდა, ადრინდელისგან განსხვავებით, ტანსაცმლის კი არა, საჭმლის ფული რომ არ გვქონდა ხოლმე ხანდახან მე და ნოდიკოს, ხან ჩემი და ხან მისი მშობლები რომ გვიგზავნიდნენ ქილებით სადილებს და როგორ გამოძვრა მთელი ამ კოშმარიდან, ჩემი საყვარელი ბიჭი, ჩემი საყვარელი კაცი. კვირაობით დაიკარგებოდა ხოლმე ხანდახან და მოვიდოდა, რაღაცეებს მომიტანდა, ლამაზებს, ძვირფასებს და რომ ვეკითხებოდი, ნოდ, რა ქენი, რანაირად იშოვე, იღიმებოდა და პასუხს არ მცემდა, მშვიდი იყო და ბედნიერი. თეთრი, ნაქარგებიანი და ლამაზმაქმანებიანი ტრუსიკი და ლიფი ჩამომიტანა ერთხელ და მეხვეწა, დღესვე ჩაიცვიო და როგორ ვეტყოდი უარს. შხაპში რომ შევედი იმ დღეს, ვკვდებოდი მოლოდინისგან, ისე მინდოდა ჩემი ქმარი, ვერ ვითმენდი, ნეტა აბაზანის კარი შემოეღო ან წყლის ქვეშ შემოსულიყო ჩემთან ან მე გამოვეთრიე აქედან თუ უნდა თმით, წავეკუზე ნიჟარაზე და შემოსულიყო ჩემში, ღრმად, ძალიან ღრმად, მარა არა, არასდროს უქნია ეს, ლოგინში მელოდებოდა ხოლმე, იწვა ისე, თითქოს ფეხზე ეკიდა,მე დავუწვებოდი გვერდით თუ ვინმე სხვა. ჩავიცვი ეს ულამაზესი დვოიკა, თმაც დავივარცხნე და სუნამოც დავისხი ოდნავ, მისი ნაჩუქარი და მისი საყვარელი სუნამო, რომელიც ყველას ერჩია და საძინებელში რომ შევედი, ელდა მეცა, ისე იწვა, ეძინა თითქოს და მეთქი, ეჰ, მანჩო, რა თავს იკლავდი, რას ათვალიერებდი სარკეში შენს თავს, ხომ კარგად გამოიყურები და თმა როგორ გაქვს  და მოდი, წარბები ასე გავისწორო და ლიფის ბრეტელი ოდნავ გადავიწიო, ისე შემოვიცვა ხალათი და რა მექნა, ვერ გავაღვიძებდი, ისე გემრიელად ეძინა. ფრთხილად გადავწიე საბანი და შევწექი. შევეხე ხელზე და უცებ მეგონა დენმა დაარტყა, ისე მკვეთრად გადმოტრიალდა ჩემკენ, ორივე მკლავზე ხელები მომკიდა და დამაკრა ლოგინზე, მომწონდა მისი ძალადობა, მისი ძალა და ნავარჯიშები მკლავები მომწონდა და მიყვარდა და არ გამიწევია წინააღმდეგობა, ჯერ ლიფი რომ შემომახია და მერე ქვემოთ ჩაიწია და ეს მისი ჩამოტანილი, ლამაზი ტრუსიკი რომ გაგლიჯა, ფეხები გამიწია და ისეთი უცებ და ღრმად შემიყო ყლე, მოვკვდებოდი მეგონა, ტკივილისგან მოვკვდებოდი მეგონა და თან ხო მტკიოდა და თან ვიცოდი, რომ ჩემი კაცი იყო და სიამოვნებდა და ვგიჟდებოდი ამ გრძნობისგან, ტუჩებს ვიჭამდი და მუცელზე დავიდე ხელი, ცოტა მაინც შემემსუბუქებინა ის ტკივილი, შიგანს რომ მინგრევდა ყლით, კვდებოდი, ისე მტკიოდა და ვერ გავუძელი ბოლოს, ავკივლდი და სულ გაგიჟდა, მგონი ეს მოწონდა, მე რომ ვკიოდი ტკივილისგან და უცებ გამოიღო, გადმომატრიალა მუცელზე და უკნიდან შემიდო, წელზე ხელი დამაჭირა, რომ ჩავზნექილიყავი და მისთვის სასურველი მიმართულება მიმეღო და რომ მტკიოდა მე ისევ, ვაფშე ეკიდა, ეკვნესა მაინც ან რაიმე ხმა გამოეცა, რომ მივმხვდარიყავი, როგორ სიამოვნებდა, როგორც მანამ ზედ რომ მაწვა, ვხვდებოდი, სახეზე ეტყობოდა, მაგრამ არა, ასე მეგონა ჩემი ტკივილი სიამოვნებდა და ტუჩებს იჭამდა ისიც და მერე ვაფშე უცებ გამომიღო ყლე მუტლიდან და სანამ მივხვდებოდი რას აპირებდა, გაწევაც ვერ მოვასწარი, წელით დამიჭირა და ტრაკში შემიყო, არც ნელ-ნელა და არც სიყვარულით, თავი სადარბაზოში გაუპატიურებელ ქალად ვიგრძენი ისე მატკინა, საკუთარ თავს გადააჭარბა, აღარც მსიამოვნებდა და აღარც არაფერი, იმ დღემდე ანალური სექსი არ გვქონია და პირველი იყო და მეგონა, მოვკვდებოდი ტკივილისგან, რას წარმოვიდგენდი, გაუსწორდებოდა და ჯოჯოხეთად მიქცევდა ღამეებს. კიდევ კაი, ნახევრად არც იყო სახლში, თორემ არ ვიცი, როგორ გავუძლებდი. რაც დრო გადიოდა, მით უფრო მეშინოდა მისი სახლში მოსვლის, ღამის ტკივილების და კოშმარების მოლოდინის, მაგრამ სად წავსულიყავი?! ჩემი მშობლები პენსიაზე ცხოვრობდნენ, თავისი გასჭირვებოდათ, ჩვენ რომ არ დავხმარებოდით, ძაან ეყოფოდათ ის პენსია და ახლა კიდე მე მომეკიდა მარისთვის ხელი და მივდგომოდი, ვერ ვიზამდი და ცალკეც ვერ წავიდოდი, რა მეჭმია და ჩამეცმია ბავშვისთვის და ან გამიშვებდა როო? ვჭირდებოდი, სახლში რომ იყო, ყოველ წამს ვჭირდებოდი, ხან პერანგის გაუთოება უნდოდა, ხან წიგნის მოძებნა, ხანაც საუზმე და ცხელი ყავა. ხანდახან მეგონა, ორი შვილი მყავდა, ორი მოსავლელი და საფუფუნებელი არსება, რომელთაგან ერთი ჩვილობაში მკლავდა, არ მაძინებდა, სულ ტიროდა და მითხოვდა და მეორე მერე მკლავდა, მართლა მკლავდა, თავისი სიუხეშით და ტკივილებით.

ნაწილი L – ნოდარი

როგორ დაემსგავსა დედამისს. მანანა როგორიც იყო მის გაჩენამდე, ზუსტად ისეთი გახდა. ჩემი ერთი ნაკვთიც არ ჰქონდა, ხასიათით იყო ჩემნაირი, ჯიუტი და ჭკვიანი, იქ არ ერეოდა, სადაც შეიძლება მოჭყლეტილიყო და ცდილობდა ყველაფერი ისე ექნა, როგორც ნებავდა. მაგრამ სანამ ჩემს სახლში ცხოვრობდა და მე მიყურებდა საფულეში, ჩემი იყო. დღისით მაღაზიებში მიმყავდა ხოლმე, მინდოდა ბევრი და ლამაზი კაბები მეყიდა, რასაც მანანას ვერ ვყიდულობდი თავის დროს და სულ რაღაც სისულელეებს აირჩევდა და ჩაიცვამდა ხოლმე, ნერვებს მიშლიდა. დავუწუნებდი და მივაწოდებდი რაიმე ლამაზ სარაფანს და ერთი სული მქონდა, გასახდელიდან გამოსულიყო, თითქოს ფარდის იქით ვხედავდი, როგორ იცვლიდა, როგორ უჩანდა სარკეში ის სიფრიფანა სხეული, დედამისის ახალგაზრდობის, მერე რომ შეუმრგვალდა და რამდენი არ ვეჩხუბე, დიეტაზე დაჯექი ქალო და ესეც შიმშილობდა ლამის, მაგრამ ისე ვეღარ გახდა და ნერვებს მიშლიდა. მომეწონებოდა ბოლოს და ბოლოს რაიმე და ვყიდულობდით და მოვდიოდით სახლში, არაფრით არ მომყვებოდა სადმე საჭმელად, დასაჯდომად, ხო არ ვუყვირებდი, ვერ ვუყვირებდი, არ მინდოდა ჩემი შინებოდა. მომყავდა და ვარეცხინებდი მანანას ყველაფერს, ვინ იცის, რამდენი ბინძური ხელი შეხებია იმ კაბებს და მაისურებს. დამიხრიდა მანანა თავს და მოდიოდა მერე ღამე ჩვენს ლოგინში ფეხაკრეფით, თითქოს მეძინა რა, მეძინა ვაფშე როდესმე როო?! და წვებოდა ისევ ჩუმად. ნერვებს მიშლიდა მაგრად, რამე ეთქვა, გავებრაზებინე მაინც, რატო იყო ასეთი წყნარი და ამის სიმშვიდეზე გაცოფებული, გადმოვატრიალებდი ხოლმე და ისე ვტკენდი, რომ ყვიროდა და კიდე უფრო მეტად მიდგებოდა მის ყვირილზე, ხო ვიცოდი, რა პოზაში უჭირდა ყველაზე მეტად და ისე ვტყნავდი, დავაყენებდი მუხლებზე, ფეხებს ფართოდ გავუწევდი, სახსრები რომ გაჭიმვოდა და არ ვაძლევდი ფეხების გასწორების საშუალებას და ასე ვუდებდი ძალიან ღრმად, თუ მოუკლებდა კივილს, მისთვის უარესი, არც მის დასველებაზე ვიკლავდი თავს, წელზე ხელს ვკიდებდი, რომ ვერ გაწეულიყო და ისე შევუყოფდი ხოლმე ტრაკში ყლეს, უცებ და ბოლომდე, კიოდა და ბალიშს ბრდღვნიდა, მეკიდა, ცოლი იყო ჩემი, ყველაფერი უნდა აეტანა. გავათავებდი და მივაგდებდი და მეც მივეგდებოდი ხოლმე, იმ წამს ყველაფერი მძულდა, ჩემი თავიც, მანანაც, ის ჟრუანტელიც, რაც ტანში დამდიოდა, ის მაგისი კივილიც მძულდა და ჩემი ველურობაც. ისე მეძინებოდა, ყლესაც არ ვიწმენდდი და დილას სუფთა ვიღვიძებდი. მოდიოდა ხოლმე აზრზე და თვითონაც იწმენდდა და მეც მივლიდა, მაინც ჩემი ყლე იყო მისთვის ყველაფერი, ჩემს საფულესთან ერთად. ისე მისხამდა დილას ყავას და საუზმეს მიმზადებდა, თითქოს არაფერი. მარის კი ეტყობოდა გაფართოებულ თვალებზე, რომ მაინც ესმოდა ხოლმე დედამისის კივილი, მიუხედავად იმისა, რომ ყველაზე შორ ოთახში ეძინა ჩვენი საძინებლიდან. მერიდებოდა, მაგიდასთანაც შორს ჯდებოდა ხოლმე ჩემგან და ამაზე ვიშლებოდი ჭკუიდან. დედამისი ჩემი იყო, რასაც მინდოდა იმას ვუზამდი, რა უფლება ჰქონდა ასეთი თვალებით ეყურებინა ჩემთვის, წაკლა ლაწირაკს ამას. ერთი სული მქონდა, როდის ვაჩვენებდი, რომ ამ სახლში ჩემია ყველა და ყველაფერი. მოკლე კაბით გამოტანტალდა იმ დღეს, მთელი ფეხები უჩანდა, მეთქი გოგო, ცოტა კაბა ჩამოიწიე, როგორ დადიხარ. როგორც მე მინდა ისეო, წამენაგლა და გავარდა იმ თავის ლექციებზე. მოხვალ მეთქი შენ სახლში, კი ვიფიქრე და საღამოს რაც მოხდებოდა, იმ წამს საერთოდ ვერც წარმოვიდგენდი. მანანამ გოგოებთან წავალო, მეხვეწა და მოიკლა თავი, ლალა და დათო დაშორდნენ და ღამე უნდა დავრჩეთ, ცოტა გულს გადავაყოლებინოთ, თორემ თავს იკლავსო და ისე შემცა, მეთქი წადი, შენი დედაც მოვტყან. ლალასთან რა უნდა მომხდარიყო. მივიყვანე მის სახლამდე და ბიჭებს გამოვუარე, „კახელებთან“ სვამდნენ. კაი ხანი იყო, მაგათთან დასაჯდომად აღარ მომიცლია და დავლიე, საჭესთან ვეღარ დავჯდებოდი, ისე დავლიე და გოგიმ მომიყვანა სახლში. მთელი სახლი ჩაბნელებული იყო, ვერ ვიტან, ეგრე რომ მხვდება ხოლმე ყველაფერი, სიბნელე და უკაცურობა. შევედი, ერთი ჭიქა კონიაკი დავისხი და დავამატე. რისთვის ვიმაგრებდი გულს, ვერც ვხვდებოდი, ისე მივედი მის ოთახთან, ყური გასაღების ჭუჭრუტანას მივადე და ეძინა. ისე ეძინა, სუნთქვაც სულ ოდნავ ისმოდა და სანამ სახელური ხელში ჩამატყდებოდა დაძაბულობისგან, კარი შევაღე. სუნიც კი ერთნაირი ჰქონდათ, მანანას ტანსაცმელების კარადაში რომ სურნელი იდგა, ის სურნელი მეტაკა სახეში და გავშეშდი, ვეღარ ვხვდებოდი, 25 წლით ახალგაზრდა გავხდი უცებ და ჩემი ახლადმოყვანილი ცოლის ოთახში შევდიოდი ძმაკაცებისგან მოსული, გალეშილი ბიჭი თუ ჩვენი შვილის ოთახი იყო, ჩვენი ლამაზი და სიფრიფანა გოგოსი, ჩემი გოგოსი. უნდა შევხებოდი, შიშველი უნდა დამენახა, ვეღარ გავბრუნდებოდი უკან და სახელური რომ ჩამოვწიე და კარი გავაღე, ის მშვიდი სუნთქვაც გაჩერდა, გაიღვიძა. კიდევ უფრო მეტად ვეღარ გავბრუნდებოდი უკან და მეთქი, მა, მარი, მე ვარ, ნუ გეშინია და არ მინდოდა ამასაც დედამისივით ეკივლა, პირზე ხელი დავადე და საბანი გადავაძრე. ქუჩიდან შემოსულ შუქზე რა ჩანდა, რა ჩანდა, ღმერთო, ულამაზესი იყო, დედამისზე ლამაზი, პატარა ძუძუები ქონდა, ბავშვური, ნეკნები ეტყობოდა და მენჯის ძვლებში ჩავარდნილი ლამაზი მუცელი. მუქი ფერის ტრუსიკი ეცვა, ერთი ციდა, უცებ შემოვაწყვიტე გვერდიდან და ფეხები გავუწიე. ისეთი ნაზი იყო, ისეთი უცოდველი, ჩემი გოგო იყო, ჩემი საყვარელი გოგონა, გაპარსული ჰქონდა სულ ყველაფერი, ამ ლაწირაკს და ხელი რომ ჩავუყავი შიგნით, ისეთი ამოიხავლა, მამა, რას შვებიო და მეთქი, მშვიდად შვილო, მე ვარ და იდაყვი მკერდზე დავაბჯინე, ბევრი რომ არ ეფართხალა და დავუსრისე კლიტორი, ისეთი ხელშეუხებელი იყო, ისეთი სათუთი, ვეღარ ვითმენდი, შიგნით როდის შევუყოფდი თითებს და დასველდა, ცხოველები ვართ მაინც, დასველდა და ორივე თითი ერთად შევუსრიალე, ქალიშვილი იყო ჩემი გოგო და ჩაეხა აპკი, მეტი სისველე, სისხლი ვიგრძენი თითებზე და ამის ტკივილიანი კრუნჩხვაც და გადაკეტილი მქონდა უკვე გონება, მაგიჟებდა იმის შეგრძნება, რომ პირველი მე ვიყავი მარის შიგნით და ჩემი იყო სულ მთლიანად, სისხლითაც და ხორცითაც.

ნაწილი XLVIII –  ნიკა

ისე გადმომატრიალა უცებ, მეგონა როლები შევცვალეთ და კაცი ის იყო და მე ერთი ვიღაც სუსტი ქალი, ზურგზე დამაგდო და ზედ დამადგა, ჩემი ფეხები მუხლებში ჰქონდა მჭიდროდ მოქცეული და ცალი ხელი ლოგინზე ჰქონდა დაყრდნობილი, ცალი კი ჩემს მკლავზე და მიყურებდა გაღიმებული. ისე მიყურებდა, გადამყლაპავდა ან თავის ლურჯ თვალებში ჩამიძვრენდა მეგონა და დაიხარა მერე ნელა, ძალიან ნელა, მაწამებდა, კისერზე ამისვა ენა და თვალები დავხუჭე, პლაჟზე, მცხუნვარე მზისგულზე უსათვალოდ რომ ვიწექი და დახუჭულ თვალებში კალეიდოსკოპი მიტრიალდებდა, ასე დამემართა, ვეღარ ვხვდებოდი, სად მეფერებოდა ამ თავისი ცხელზე უცხელესი ენით, მეგონა ყურშიც მისი ენა მქონდა და ძუძუზეც და როგორ ახერხებდა ასე ყველგან მეგრძნო, არ ვიცი. ყლე მისკდებოდა უკვე, ისე მქონდა ამდგარი და ისე ჩაიარა, ერთი ენის ასმა მამყოფინა, კანი გადამიწია და რამდენიმე წამი ველოდი, თვალები ისევ დახუჭული მქონდა და მივხვდი, თავი აწია და უყურებდა ჩემს ყლისთავს და მერე ოდნავ ამისვა ენა და დაიკიდა, ქვემოთ ჩავიდა, ყვერებზე დამაკვდა, პირში ჩაიდო და ენას უსვამდა თან, ასეთი სასწაული არასდროს მეგრძნო, ვუყვარდი, ჩემი ყლე უყვარდა, ჩემი ყვერები და ჩემი კანი უყვარდა, მიწოვდა თითქოს თავის თავში. მერე შეტრიალდა, ფეხზე დამისვა ენა და თან ეს ულამაზესი ტრაკი ჰქონდა ჩემკენ მოშვერილი და ვერ გავუძელი ცდუნებას, მოვკიდე ხელი, მინდოდა თითი შემეყო მის მუტელში და მომიშორა უხეშად, მე მაცალეო და დავხუჭე ისევ თვალები და წამიყვანა სადღაც სამოთხეში, თითებამდე მლოკა და ორივე ფეხის თითები ჩაიდო პირში და დამინძრია. ისეთი უხეში, ისეთი მკაცრი იყო, რომ არც კი მომღიტინებია, ენა რომ ამისვა ფეხისგულზე და კოჭზე კბენა როგორ მოახერხა არ ვიცი, მაგრამ მოახერხა და ყინვაში გაგდებულივით ვკანკალებდი, მეტი მინდოდა,მინდოდა ამოსულიყო და ყლეზე მომფერებოდა, ჩაედო პირში ღრმად და ესრიალებინა და ენა ესვა თან, ტუჩებთან ერთად და სადამდეც პირი არ ეყოფოდა ხელით ენძრია და ასე ქნა კიდეც. სასწაული გოგო იყო, სწავლება არ დაჭირვებია, ასე ქენი, ისე ქენი. ჩაიდო პირში ჩემი ყლე და ჩაიტკბო, თითქოს ბავშვობაში მომპასის კანფეტს რომ ვწუწნიდით, აი, ის კანფეტი ედო პირში და წოვდა და ეფერებოდა და მეორე ხელს ყვერებზე მიცაცუნებდა, თითქოს ცდილობდა ერთ რიტმში მომფერებოდა ყველგან. წამიღო, მინდოდა საერთოდ აღარასდროს გამეხილა თვალები და ამ ტკბობაში გავჭაღარავებულიყავი. დაიღალა რაღაც მომენტში, ალბათ ჩემი ყლის სისქისგან ყბები ეტკინა და გამოიღო, ენა ამისვა მხოლოდ და თან მთელ სიგრძეზე მინძრევდა და არ მომკლებია სიამოვნება, პირიქით, ეს ცეცხლოვანი ენა ჩემს ყლისთავზე დასრიალებდა და ნელნელა ვგრნობდი, როგორ ვუახლოვდებოდი ზღვარს და ისევ რომ ჩაიდო პირში ღრმად, მივხვდი, დიდხანს ვეღარ შევიკავებდი თავს და მეთქი ვათავებ, ნათ, რა ვქნა და უცებ ამომხედა და პირში გამითავეო და გააგრძელა ჩემი ყლის წოვა,სასწაული იყო, როგორ დაიძრა სადღაც მკერდიდან და გაიარა მთელი ტანი და გავასხი ალბათ მთელი ამ დროის ნაგროვები თესლი, შევასხი პირში და განა შეიმჩნია, ტუჩები არ მოუშორებია ჩემი ყლიდან, უკვე გახელილი მქონდა თვალები და ვუყურებდი, ნელნელა გადაყლაპა, გემო ჩაატანა თითქოს და ისევ ამისვა ენა ყლეზე და ისევ განაგრძო ნაზი ფერება, მოვკვდებოდი მეგონა, ორგაზმი გამიგრძელა კიდევ რამდენ ხანს,  ნაზად მლოკავდა და მკოცნიდა სანამ სულ არ დავწყნარდი და ამოძვრა მერე ჩემთან, ჯერ მკერდზე დამადო თავი, დამაფინა თავისი სრიალა თმები და მერე ამოვწიე უფრო ზევით, ტუჩებში მინდოდა მეკოცნა, საკუთარი გემო შემეგრძნო, თუ დარჩა გადაუყლაპავი სპერმა ტუჩებზე, მე ამელოკა და ასე გამეთავისებინა ჩემი ახალი თავი და ესეც, ეს ძალიან მაგარი გოგო. მომეკრო ზედ, ჩემი ნაწილი, ჩემი კიდური იყო თითქოს და ჩავიხუტე, გავჭყლიტე ლამის, ისე ჩავიხუტე, მინდოდა მეგრძნო მთლიანად, ფეხებიც შემოვხვიე და მაქსიმალურად მეტი ფართობით მოვიკარი ჩემთან, მეტი სიახლოვე მინდოდა მეგრძნო მეც და მინდოდა მასაც, ორივეს ერთად გაგვეცნობიერებინა, რომ ერთნი ვართ და ჩემთვის მეფიქრა, რომ ლაკა არასდროს, აი სულ სულ თავიდანაც არ ყოფილა ასეთი ჩემი, როგორც ამ წამს იყო ეს ვიღაც უცხო გოგო, ლურჯთვალება და თეთრი, ქათქათა ღრუბელივით.