ჭდე: ანუსის ხვრელი

ნაწილი LI – მანანა

მომიყარა იმ დღეს მარიამის კაბები გასარეცხად, ახალი ნაყიდი ჰქონდათ. ისევ უჩემოდ წაიყვანა შოფინგზე და მოვიდნენ დახუნძლულები. ვერ ვხვდებოდი, მე რატომ არ მივყავდი, მარიამი ხო ვერ შევაჩვიე ტანსაცმლის ყიდვის სიხარულს და მე ვგიჟდებოდი, საათობით შემეძლო მეხეტიალა მაღაზიებში, ყველფერი მომესინჯა, რაც მომეწონებოდა და მეყიდა კიდეც. უკვე შემეძლო მეყიდა, ადრინდელისგან განსხვავებით, ტანსაცმლის კი არა, საჭმლის ფული რომ არ გვქონდა ხოლმე ხანდახან მე და ნოდიკოს, ხან ჩემი და ხან მისი მშობლები რომ გვიგზავნიდნენ ქილებით სადილებს და როგორ გამოძვრა მთელი ამ კოშმარიდან, ჩემი საყვარელი ბიჭი, ჩემი საყვარელი კაცი. კვირაობით დაიკარგებოდა ხოლმე ხანდახან და მოვიდოდა, რაღაცეებს მომიტანდა, ლამაზებს, ძვირფასებს და რომ ვეკითხებოდი, ნოდ, რა ქენი, რანაირად იშოვე, იღიმებოდა და პასუხს არ მცემდა, მშვიდი იყო და ბედნიერი. თეთრი, ნაქარგებიანი და ლამაზმაქმანებიანი ტრუსიკი და ლიფი ჩამომიტანა ერთხელ და მეხვეწა, დღესვე ჩაიცვიო და როგორ ვეტყოდი უარს. შხაპში რომ შევედი იმ დღეს, ვკვდებოდი მოლოდინისგან, ისე მინდოდა ჩემი ქმარი, ვერ ვითმენდი, ნეტა აბაზანის კარი შემოეღო ან წყლის ქვეშ შემოსულიყო ჩემთან ან მე გამოვეთრიე აქედან თუ უნდა თმით, წავეკუზე ნიჟარაზე და შემოსულიყო ჩემში, ღრმად, ძალიან ღრმად, მარა არა, არასდროს უქნია ეს, ლოგინში მელოდებოდა ხოლმე, იწვა ისე, თითქოს ფეხზე ეკიდა,მე დავუწვებოდი გვერდით თუ ვინმე სხვა. ჩავიცვი ეს ულამაზესი დვოიკა, თმაც დავივარცხნე და სუნამოც დავისხი ოდნავ, მისი ნაჩუქარი და მისი საყვარელი სუნამო, რომელიც ყველას ერჩია და საძინებელში რომ შევედი, ელდა მეცა, ისე იწვა, ეძინა თითქოს და მეთქი, ეჰ, მანჩო, რა თავს იკლავდი, რას ათვალიერებდი სარკეში შენს თავს, ხომ კარგად გამოიყურები და თმა როგორ გაქვს  და მოდი, წარბები ასე გავისწორო და ლიფის ბრეტელი ოდნავ გადავიწიო, ისე შემოვიცვა ხალათი და რა მექნა, ვერ გავაღვიძებდი, ისე გემრიელად ეძინა. ფრთხილად გადავწიე საბანი და შევწექი. შევეხე ხელზე და უცებ მეგონა დენმა დაარტყა, ისე მკვეთრად გადმოტრიალდა ჩემკენ, ორივე მკლავზე ხელები მომკიდა და დამაკრა ლოგინზე, მომწონდა მისი ძალადობა, მისი ძალა და ნავარჯიშები მკლავები მომწონდა და მიყვარდა და არ გამიწევია წინააღმდეგობა, ჯერ ლიფი რომ შემომახია და მერე ქვემოთ ჩაიწია და ეს მისი ჩამოტანილი, ლამაზი ტრუსიკი რომ გაგლიჯა, ფეხები გამიწია და ისეთი უცებ და ღრმად შემიყო ყლე, მოვკვდებოდი მეგონა, ტკივილისგან მოვკვდებოდი მეგონა და თან ხო მტკიოდა და თან ვიცოდი, რომ ჩემი კაცი იყო და სიამოვნებდა და ვგიჟდებოდი ამ გრძნობისგან, ტუჩებს ვიჭამდი და მუცელზე დავიდე ხელი, ცოტა მაინც შემემსუბუქებინა ის ტკივილი, შიგანს რომ მინგრევდა ყლით, კვდებოდი, ისე მტკიოდა და ვერ გავუძელი ბოლოს, ავკივლდი და სულ გაგიჟდა, მგონი ეს მოწონდა, მე რომ ვკიოდი ტკივილისგან და უცებ გამოიღო, გადმომატრიალა მუცელზე და უკნიდან შემიდო, წელზე ხელი დამაჭირა, რომ ჩავზნექილიყავი და მისთვის სასურველი მიმართულება მიმეღო და რომ მტკიოდა მე ისევ, ვაფშე ეკიდა, ეკვნესა მაინც ან რაიმე ხმა გამოეცა, რომ მივმხვდარიყავი, როგორ სიამოვნებდა, როგორც მანამ ზედ რომ მაწვა, ვხვდებოდი, სახეზე ეტყობოდა, მაგრამ არა, ასე მეგონა ჩემი ტკივილი სიამოვნებდა და ტუჩებს იჭამდა ისიც და მერე ვაფშე უცებ გამომიღო ყლე მუტლიდან და სანამ მივხვდებოდი რას აპირებდა, გაწევაც ვერ მოვასწარი, წელით დამიჭირა და ტრაკში შემიყო, არც ნელ-ნელა და არც სიყვარულით, თავი სადარბაზოში გაუპატიურებელ ქალად ვიგრძენი ისე მატკინა, საკუთარ თავს გადააჭარბა, აღარც მსიამოვნებდა და აღარც არაფერი, იმ დღემდე ანალური სექსი არ გვქონია და პირველი იყო და მეგონა, მოვკვდებოდი ტკივილისგან, რას წარმოვიდგენდი, გაუსწორდებოდა და ჯოჯოხეთად მიქცევდა ღამეებს. კიდევ კაი, ნახევრად არც იყო სახლში, თორემ არ ვიცი, როგორ გავუძლებდი. რაც დრო გადიოდა, მით უფრო მეშინოდა მისი სახლში მოსვლის, ღამის ტკივილების და კოშმარების მოლოდინის, მაგრამ სად წავსულიყავი?! ჩემი მშობლები პენსიაზე ცხოვრობდნენ, თავისი გასჭირვებოდათ, ჩვენ რომ არ დავხმარებოდით, ძაან ეყოფოდათ ის პენსია და ახლა კიდე მე მომეკიდა მარისთვის ხელი და მივდგომოდი, ვერ ვიზამდი და ცალკეც ვერ წავიდოდი, რა მეჭმია და ჩამეცმია ბავშვისთვის და ან გამიშვებდა როო? ვჭირდებოდი, სახლში რომ იყო, ყოველ წამს ვჭირდებოდი, ხან პერანგის გაუთოება უნდოდა, ხან წიგნის მოძებნა, ხანაც საუზმე და ცხელი ყავა. ხანდახან მეგონა, ორი შვილი მყავდა, ორი მოსავლელი და საფუფუნებელი არსება, რომელთაგან ერთი ჩვილობაში მკლავდა, არ მაძინებდა, სულ ტიროდა და მითხოვდა და მეორე მერე მკლავდა, მართლა მკლავდა, თავისი სიუხეშით და ტკივილებით.

ნაწილი XXXVIII – დაჯი

ფეხზე ვეღარ ვიდექი და თან მინდოდა გამეგო, რა გემო დარჩა ტუჩებზე, ამ ტკბილს, ამ პატარა მაიმუნ გოგოს, რა მიქნა, ფეხზე მდგომს სექსი არასდროს მქონია, ესეც გამოვცადე. ჩავიჩოქე და ჩავეხუტე და ვაკოცე ტუჩებში, სველ ტუჩებში, ჩემი წვენით და საკუთარი ნერწყვით სველ, თხელ და ლამაზ ტუჩებში. იქვე მინდოდა წამეწვინა და მენახა, თვითონ როგორ დაიკლაკნებოდა სიტკბოსგან, მაგრამ არ დამანება, აბაზანაში შემიშვი ჯერო, ჩაიჩურჩულა. ჩემი კოპწია გოგო, მოერიდა, მთელი დღის ნამუშევარს და ფეხზე ნადგომს. შემოგყვები მეთქი, შევთავაზე და კარგიო, გაიღიმა, ოღონდ მე თვითონ დაგიძახებო და გაიქცა სწრაფად. სავსე ჭიქა ვისკი დავლიე, ლამის ერთ ყლუპად, სუნთქვა და სიმშვიდე რომ დამებრუნებინა, ისე მქონდა გული ამოვარდნილი და ღიმილს ვეღარ ვიჩერებდი, ან რას ვიჩერებდი?! ასეთი კმაყოფილი კაი ხანია არ ვყოფილვარ. მეორე ჭიქის დასხმას ვაპირებდი, რომ დამიძახა. რა დროს ვისკი იყო, სასწრაფოდ შევედი აბაზანაში, ისიც ვერ მოვიფიქრე, ტანსაცმელი გარეთვე გამეხადა. ღია ჰქონდა შხაპის კარი და მომჩერებოდა, წყალი ზურგზე დასდიოდა და რა ლამაზი იყო, ტანზე თხელი და მკრთალი კანი, ბოქვენზე ქერა ღინღლები და პაწია ძუძუებით ჰქონდა, პატარა და ლამაზი. შხაპისკენ გზადაგზა გავიხადე ყველაფერი, თან მოჯადოებულივით ვუყურებდი ამის ძუძუებს და ტანსაცმელს გზაში ვყრიდი. ტრუსიკი აღარც მეცვა, კაბა ავიძრე ბოლოს და მოუთმენლად მომკიდა ხელი და დამაყენა წყლის ქვეშ. ამხელა ქალს როგორ მიმორჩილებდა ეს კაფანდარა გოგონა, რა შინაგანი ძალა ჰქონდა ასეთი. სახეზე მოვკიდე ხელი და ისევ ვაკოცე. ვერ ვძღებოდი მისი ტუჩებით, მისი ენით, პირში რომ შემომისრიალა და დავუჭირე და დავიტოვე ჩემთან, ენის წვერით ვეთამაშებოდი და თან ხელი ჩავუცურე ძუძუებისკენ, გამაგრებული და ამდგარი ჰქონდა ძუძუსთავები, ხელისგულში ზუსტად მეტეოდა და დავუსრისე მაგრად, ლამის ავაკივლე, მინდოდა ძალა ეგრძნო ჩემი და უფრო მოვდომებოდი. ხელები ჩემს წელზე ეწყო და სიამოვნების მიღებისთვის ემზადებოდა, თვითონაც უნდოდა ორგაზმი ეგრძნო, ჩემს მარიამას. მეორე ძუძუც დავიჭირე ხელში და ერთ რიტმში ვუსრისავდი ორივეს, მერე შევატრიალე უცებ და კედელს მივაკარი, გავუწიე ფეხები და უკნიდან შევუყავი ხელი, კლიტორი ვიპოვე და ამ შხაპსა და წყალში სულ სხვანაირი სისველე ვიგრძენი. როგორ ვუნდოდი, რაღა მომათმენინებდა, დავუსრისე კლიტორი და შიგნით შევუყავი ხელი. ვიწრო მუტელი ჰქონდა, როგორი ექნებოდა, მთლიანად თხელი და ფაქიზი იყო, ჩავიმუხლე და ტრაკზე ვკოცნიდი, თან ხელს შიგნით ვუყოფდი და თან დუნდულებს ვულოკავდი, კოხტა, თეთრ დუნდულებს და კანკალებდა სიამოვნებისგან, ხელები შხაპის კედლებზე ეწყო ხელისგულებით და ხანდახან თითებს ხრიდა, თითქოს უნდა ჩამოფხოჭნოსო. ვგიჟდებოდი, ისეთ ხმებს გამოსცემდა, კვნესა-კრუტუნს კატასავით. მერე მეორე ხელი წინიდან შემოვხვიე და კლიტორის თავი მოვუძებნე და თან ვუსრესდი, თან ვკოცნიდი და თან თითების ისე ღრმად ვთხრიდი, რამდენადაც შემეძლო და გაგიჟდა, კვნესა რაღაც ჩუმ უმწეო ხავილში გადაუვიდა, ვგრძნობდი ზღვართან ახლოს იყო და არ მინდოდა გავჩერებულიყავი, მინდოდა ბოლომდე გაგიჟებულიყო და სახით დუნდულები გადავუწიე და ანუსის ხვრელი მოვნახე და ენა ავუსვი, ავუსვი და შევუცურე ოდნავ და ეს პიკი იყო, ასწია თავი მაღლა და აყვირდა, აკივლდა, ჭკუიდან გადავიდოდა მეგონა, არ ვჩერდებოდი, სანამ ხმა არ ჩაუწყდა და არ მოეშვა მთლიანად და მაინც არ გავჩერდი, სანამ არ აკანკალდა და ავდექი მერე და ჩავიხუტე გულში, ეს პატარა წიწილა, გაწუწული, თვალებდახუჭული, აღარაფრის ძალა რომ აღარ შერჩენოდა და ვიდექით დიდხანს ცხელი წყლის ნაკადის ქვეშ ასე ერთად, ჩახვეულები.

ნაწილი XXXVII – მარიამი

სახლში ხომ არ მესტუმრებიო, ისე მორიდებით მითხრა, თითქოს მთელი დღე იმაზე არ ვოცნებობდი, მის ლოგინს როდის ვნახავდი და მისსავე ზეწრებზე გავაწვენდი და დავაწვებოდი ზედ. მაინც პოზები გვეჭირა ჯერ და ვითომ ჯერ შევყოყმანდი, მაგრამ მერე ანგარიში გავუწიე და პატივი ვეცი და კი, რატომაც არა, ხმაურიანი ადგილები არ მიყვარს მეთქი. არადა მართლა არ მიყვარდა, თუ არ ვცეკვავდი, ისე ხმაურში ვერ ვჩერდებოდი, რაღაც მიყრუებული პატარა ბარები მერჩია ან სულაც გარეთ, ბუნებაში ყოფნა, თუ არ ციოდა. დაჯის სახლისადმი კი ისეთივე ინტერესი მქონდა, როგორც თვითონ მაინტერესებდა, ვინ იყო, რა უყვარდა, რითი კაიფობდა. მე რითი ვიკაიფებდი მაგის ხელა რომ გავხდებოდი, ეს მინდოდა გამეგო. როგორ ცხოვრობდა. მინდოდა ისეთივე თანამედროვე ყოფილიყო მისი სახლი, როგორიც გარეგნულად იყო, დახვეწილი და გემოვნებიანი. გულიც გამისკდებოდა, ჩუქურთმებიან და სარკეებიან, ჩაბნელებულ სახლში რომ მივეყვანე. შეიძლება აღარ მომნდომებოდა. გადავრჩით. ფერადად შეღებილ კედლებიან სახლში ცხოვრობდა, ცოტა ავეჯი იყო სახლში და ბევრი შუქი. მიყვარს სინათლეში სექსი, ყველაფერს მინდა ვხედავდე, თითოეულ სიამის ნაოჭს ჩემი პარტნიორის სახეზე და ყველა ხალს მის სხეულზე. ამ ფერად სივრცეში უფრო მომინდა, ვიდრე მაშინ, გასახდელის კაბინაში. აქ უფრო თავისუფლად მოვეფერებოდი და უფრო თამამად მოვტყნავდი, არც რაიმეს ვატკენდი. აღარ მომინდა რაიმე მეტკინა, ისეთი თბილი იყო, ისეთი ყურადღებიანი, არანაირი პიცა არ დაუხვედრებია. იცოდა, მეშიებოდა საღამოს, თან სამსახურიდან წამოსულს, თან მთელი დღე ნახევარი ნაჭერი პიცის ამარა ნამყოფს და გემრიელობები დამახვედრა, საყვარელმა ქალმა. დამშეული სტუდენტივით ვჭამდი, ყველაფერი გავსინჯე. დაჯიც ჭამდა, აშკარად არ შიოდა, ცოტ-ცოტას იციცქნებოდა, ჩემი ხათრით ალბათ, მაგრამ მაინც. ჯიგარი ქალი. რას დალევო, ბოლოს მკითხა. მომერიდა და რა გაქვს-მეთქი, გაეცინა, ნელა, დიდურად. ყველაფერი ჰქონდა თურმე. ლუდი მოვითხოვე. არ მინდოდა მძიმე სასმელი, მალე მომეკიდებოდა და ისე ვერ ჩავიტკბარუნებდი პირს ამ ქალით ან არ დამამახსოვრდებოდა. არადა მინდოდა ტვინში ჩამებეჭდა მისი ყველა მოძრაობა, ტანსაცმელს რომ გავხდიდი და თითებს დავადებდი კარგად მოვლილ, გარუჯულ კანზე. თავისთვის რაღაც მუქი სასმელი დაისხა, ჩემთვის უცნობწარწერიანი, ლამაზი ბოთლიდან, ყინულები ჩაიყარა და დამიჯდა წინ. აღარ მქონდა ლაპარაკის თავი, სიგარეტს მოვუკიდე და ვიჯექი, ლუდს ვწრუპავდი და ვუყურებდი თვალებში. არც ეს იკლავდა თავს ლაპარაკისთვის, იჯდა ფეხმორთხმული, იღიმებოდა რაღაცნაირად ალმაცერად და ყლუპ-ყლუპად სვამდა თავისი ჭიქიდან სასმელს. თქმაც არ დამჭირვებია, ისე შენიშნა ჩემი დაცარიელებული ჭიქა. ფეხსაცმელი არ ჩაუცვამს, ფეხშიშველა წავიდა მაცივრისკენ და მეთქი ან ახლა ან არ ვიცი, როდის და ჭიქა რომ მომაწოდა, ფრთხილად გამოვართვი, იქვე სავარძელთან პაწია მაგიდა თუ რაღაც იყო, იმაზე დავდგი და კაბის კალთით მოვითრიე. არ შემწინააღმდეგებია, დამყურებდა უკვე დასერიოზულებული. აღარც მე მეცინებოდა. ავუწიე კაბა და ჩულქები ეცვა. აბა რა ეცმებოდა! სხვანაირად ვერც წარმომედგინა და პირველი კოცნა ჩულქის ზევით ზოლზე ვაკოცე. პირველი კოცნა ტუჩებშია ხოლმე, მაგრამ არა, ჩვენ სხვანაირად უნდა გვქონოდა. ვაკოცე და თან ხელები კაბაში შევუცურე, ვკვდებოდი ინტერესით, როგორი ტრუსიკი ეცვა, უფრო სწორად, რომელი ეცვა, მთელი მაგის საცვლების გარდერობი ზეპირად ვიცოდი. ნეტავ რომელი შეარჩია ჩემთან შეხვედრისთვის. დიახ! ის თეთრი, გამჭვირვალე ტრუსიკი ეცვა, მე რომ მივაწოდე რამდენიმე დღის წინ, თავისი ლიფიანად. სადა და ლამაზი, სექსი და მაცდური რამ. მაგრამ ახლა ტრუსიკის ქვეშ რაც ჰქონდა, ის უფრო მაინტერესებდა, ნელა გავუწიე კიდე და თითი შევუცურე. რა სველი იყო, უკვე რა სველი იყო, როგორ მელოდა, საყვარელი. ასე მინდოდა მომეტყნა, ფეხზე მდგომი, მუხლები რომ აუკანკალდებოდა ბოლოს და ზედ სახეზე დამათავებდა, ჯერ ტრუსიკის გარედან ვაკოცე, ცოტა წავკბინე, არ ეტკინებოდა, მიგრძნობდა და მერე უცებ ჩავაძრე, ვერც რომ წინააღმდეგობის გაწევა ეცადა და ვერც მოესწრო და ისე დავეწაფე ფუჩუზე, მწყუროდა თითქოს. ძალიან გემრიელი ქალი იყო, უგემრიელესი. დიდი ბოქვენი ჰქონდა, კოხტად მოვლილი თმით და დიდი ბაგეები, ორივე მოვუწუწნე სათითაოდ, თან თითით შიგნით ვეფერებოდი. ცხელი იყო და ლამაზი იყო ძალიან. ნელა ვუცაცუნებდი ჯერ ენასაც, ტუჩებსაც და თითებსაც და მშვიდად კვნესოდა, უცებ მივხვდი არ მკმაროდა ეს და უცებ შევუყავი მუტელში ორივე თითი, სწრაფად და ეგრევე გავაგრძელე მოძრაობა, კლიტორსაც უფრო სწრაფად ვუსვამდი ენას და ვუწუწნიდი და აკივლდა, დარწმუნებული ვიყავი სახე ხელებით ეჭირა და ლამის იხოკავდა, ისე სიამოვნებდა და კიდევ უფრო ავჩქარდი, მისი წვენი ლამის მაჯამდე ჩამომივიდა და გადაუარა ორგაზმის ტალღამ, მართლა ისე აუკანკალდა მუხლები, როგორც ველოდი და ცალი ხელი ბარძაყზე უკნიდან მოვკიდე და დავიჭირე, თავი მყარად რომ ეგრძნო და ნელა განვაგრძე ფერება, ნაზად, სიამოვნება რომ გაგვხანგრძლივებოდა ორივეს და მომშორდა უცებ მკვეთრად, დაიჩოქა და ამ მის ფუჩუიან და მისივე წვენით სველ ტუჩებში მაკოცა მაგრად, ძალიან მაგრად.

ნაწილი XXXV – მარიამი

იგრძნო. იგრძნო კი არა, ვაგრძნობინე, ბოლოს და ბოლოს. რომ მინდოდა უსაშველოდ და თუნდაც შუადღეს სადილზე მინდოდა, ერთად რომ გვეჭამა და სალათის ნაკვალევს რომ მოილოკავდა ტუჩებიდან, ამაზე გამეთავებინა მარტო, მაგის ენის წვერის დანახვაზე და იმის წარმოდგენაზე, სად შეიძლებოდა ეს ენა მეგრძნო, ჩემში შიგნით და ღრმად ძალიან და ჩემი გემო ეგრძნო ამ ენის წვერით და მარტო ენის წვერით კი არა, მთლიანად გაეგო როგორი ტკბილი ვარ, როგორ სველი ვარ და როგორ ვსველდები, რომ მოდის ხოლმე ჩვენთან, ისე შემოაღებს მაღაზიის კარს, თითქოს ერთ რიგით შოფინგზეა გამოსული და იმენნა ტრუსიკი სჭირდება და როგორ ნელნელა გაუბრწყინდება ხოლმე თვალები, თაროებს და საკიდებს რომ ჩამოუვლის, სხვადასხვა ფერის და სტილის საცვლებს რომ დაათვალიერებს. რაღაც მშიერ სიხარბეს ვგრძნობ და ვგიჟდები ამაზე, ასე მგონია, ყველანაირ ბინძურ ფანტაზიაში დამემორჩილება და ისე გამეგება ფეხქვეშ, ისეთი კვნესით და კივილით, შეუხებლად გავათავებ. გამომიარა ორზე. აი რა სიგიჟე იყო, ველოდი თან და ვერც ველოდი, სადღაც მაინც მეგონა, მეკაიფა და ჩვენი მაღაზიის საათმა ორი რომ ჩამოკრა, ეგრევე დარეკა ტელეფონმა. ეტყობა კაი ხნის მოსული იყო და მელოდა, კანკალებდა და ისე ელოდა, ორი როდის შესრულდებოდა. გამოვალ მეთქი ახლავე და გავწელე. ნელა შევედი გასახდელში, ეს ყლეობა მაისური და შარვალი გავიხადე და ჩემი საყვარელი მოლურჯო კაბა გადავიცვი, ნახევრად გამჭვირვალე და ნახევრად მონაზვნური, თუ ძალიან არ დააკვირდებოდი, კოჭებამდე და დახურული რომ იყო და თუ ოდნავ დაძაბავდი თვალს, მთელ სილუეტს დაინახავდი და გავედი, გავედი ბოლოს და ბოლოს, მეშინოდა კიდეც ცოტათი. რისი არ ვიცი, ალბათ ყველაზე მეტად საკუთარი თავის, იმ წერტილში ვიყავი, რას ვიზამდი, რომ არ ვიცოდი წინასწარ და რაზე ვიქნებოდი თანახმა და რა შემზარავდა. ჩავუჯექი მინებდაბურულ ჯიპში და ისე მიადგა გაზს ფეხი, ჩემს გაბედულებაში, რომ როდესმე სასტიკად მოვტყნავდი, ცოტა ეჭვი შემეპარა. პიცა ვჭამოთო, ირიბად გადმომხედა და ვეღარ გავუბედე მეთქვა, რომ არ მიყვარს პიცა, დაჟე 4 ყველითაც კი, რაღაც უაზრო და ნარჩენებისგან გაკეთებული საჭმელი მგონია სულ და კი მეთქი, წავიდეთ, პიცა ასწორებს. რატომ მუშაობო ეტამში, ეგრევე მომახალა, შევუკვეთეთ თუ არა. ვუყურე, ვუყურე რამდენიმე წუთს, თან მაგარი იყო, კი არ ავუჩქარებივარ, შემოციცინებული თვალებით ელოდა, როდის გადავწყვეტდი მეთქვა, რომ რაც ცოტა აზრზე მოვედი და მივხვდი, ციდან არაფერი ცვივა, მას მერე მინდოდა სარაფანი ჩემით მეყიდა და არა მამაჩემს აერჩია თავის გემოვნებით, ვითომ რომ მე ვათვალიერებდი და  ბოლოს მაინც ისე გამოდიოდა, რაც მამას მოეწონა, იმას ვყიდულობდი. და რომ აღარ მინდოდა ასე, მინდოდა მარტო მეცხოვრა და ჭუჭყიანი თეფშები მაშინ გამერეცხა, როცა მინდოდა და თუ არ მინდოდა, ავმდგარიყავი და სულად გადამეყარა და ჭაღზე ჩამოვკიდებულიყავი ფეხით, თუ ასეთ ხასიათზე ვიქნებოდი.  ჩემით გადაწყვეტილებების მიღება რომ მინდოდა და როდის მომინდა. მამაჩემის დანახვა რომ აღარ მინდოდა აღარასოდეს. მოვუყევი, მოვუყევი ეს ყველაფერი, რომ დავიწყე ლაპარაკი, ვეღარ გავჩერდი, ისე მიყურებდა, ისეთი ყურადღებით, ოდნავ გვერდზე გადახრილი ჰქონდა თავი და თვალებს მიღმა თითქოს ჩემი ტვინის მოძრაობას გრძნობდა. ასე მგონია, მამაჩემის მოკვლა რომ მინდოდა და ეს მომეყოლა, ამასაც გამიგებდა, ისე ღრმად იყო ჩამომძვრალი ჩემს ტყავში. საღამოს გამოგივლი, სახლში მიგაცილებო, უცებ მითხრა და ძლივს გამოვერკვიე ამ ჩემი ცნობიერების ნაკადიდან და ნახევარი ნაჭერი პიცა მქონდა შეჭმული მხოლოდ და საათნახევარზე მეტი მილაპარაკია თურმე.  მშიერი, მაგრამ ემოციებით სავსე ვიყავი და არ მჯეროდა, რომ მართლა მომაკითხავდა, რომ არ იფიქრებდა, პრობლემებიანი თინეიჯერი ვიყავი და აზრი არ ჰქონდა ჩემთან ურთიერთობას. მიმიყვანა ისევ მაღაზიაში და თუ მახსოვდეს, როგორ მოსაღამოვდა, ვის და რანაირებს მოვემსახურე, იქნებ წამიცდა კიდეც ხელი ლიფების შეკვრისას და მთელი ის დღე ბუნდოვნად მახსოვს, ყოველ კლიენტში მაგას ვხედავდი, მაგის სავსე ძუძუებს, იისფერ ლიფში მოკალათებულს.

ნაწილი XXXIV – დაჯი

როგორ მომწონს ეს გოგო. ისე მხვდება ხოლმე, თითქოს ვიღაც მისი ძველი და კაი დროებთან დალინკული ნაცნობი ვიყო. სულ მიღიმის და ლოყები ეჩხვლიტება ხოლმე ღიმილისას და ეს სულ მაგიჟებს, მინდა ხოლმე მე, მარტო მე გამიღიმოს და აი ამ ნაჩხვლეტებზე ვაკოცო და ენა ავუსვა. პატარა გოგოა და რა თამამი, როგორი თავისუფალი. თავიდან მეგონა მეჩვენებოდა, მაგრამ მეხუთე, მეექვსე გასინჯვაზე დავრწმუნდი, რომ სპეციალურად ნელა მიკრავს ხოლმე ლიფის დუგმებს თუ რაცაა, მიცაცუნებს თითებს ზურგზე და მაგრად კაიფობს. ნეტა იცოდეს, მე როგორ ვკაიფობ და სად მივდივარ ხოლმე. მინდა ეს თითები კიდე უფრო დიდხანს გააჩეროს ჩემს ზურგზე და დაუყვეს მერე ქვემოთ, მოკლაკნოს თითები და ის ლამაზი, შავ მანიკურიანი ფრჩხილები ჩამომისვას კანზე, დამამჩნიოს ნაკვალევი და კაბაში ჩამიცუროს, დუნდულები მომისრისოს და თუ უნდა ჩამიხსნას ან ჯანდაბას, ჩახიოს კაბა, არ მენანება და ტრაკში შემიყოს ეს თავისი ლამაზი თითები, უხეშად, სასტიკად, არ დაელოდოს როდის დავსველდები და არც ნერწყვით დაისველოს თითები, მინდა, რომ მატკინოს, ტკივილსა და სიამოვნებას შორის ზღვარი სანტრიმეტრიც არ მეგულება. მინდა შემოძვრეს ჩემში, მინდა მაწვებოდეს ზურგზე, თავის მინიატურულ ძუძუებს მასრესდეს ზედ, დარწმუნებული ვარ, დიდი და ხორციანი ძუძუსთავები ექნება და რომ აუდგება, მკაფიოდ ვიგრძნობ ჩემს კანზე, მინდა თან კისერში მკოცნიდეს და თან ტრაკში მტყნავდეს ორივე თითით, დაუნდობლად და უხეშად. მერე რა, რომ მეტკინება, მეტკინოს, ტკივილიდან ორგაზმამდე მისვლა უფრო იოლია. იმ დღეს გავბედე და გასახდელიდან რომ მივაწოდე ჩემი ახალი იისფერი ლიფი, შესვენების დრო ვკითხე. ორიდან სამამდეო და რა კარგი იყო, მაგ დროს მეც შემეძლო სამსახურიდან გამოსვლა და მეთქი, ხვალ შემოგივლი, ერთად ვჭამოთ ლანჩი და გაუხარდა, დიდი სიამოვნებითო, კონსულტანტური ღიმილით გამიღიმა. როგორ ველოდი მეორე დღეს, არ ვიცი თან რას ველოდი, რა უნდა გვექნა დღისით მზისით ამ ქალაქში, მაგრამ ის, რომ გავიგებდი, რა უყვარს, თუნდაც საჭმელებში რა გემოვნება აქვს, რითი კაიფობს და რა ჰკიდია, მთელი მოლოდინი იყო. კიდევ კაი, საღამო იყო და სამსახურში აღარ ვიყავი წასასვლელი, პირდაპირ სახლში ავედი, გოგოებთანაც აღარ გავიჩითე, ან რა უნდა მომეყოლა, რატომ ვიყავი ასეთი აჟიტირებული ან როგორ გამიგებდნენ, მაგათი ნერვები არ მქონდა და დავითრიე პატარა კონიაკი და ჩავუჯექი ფიქრებს და მოლოდინებს და რა იქნება, გაემართლებინა ეს მოლოდინი. ის ეშმაკუნები, თვალებში რომ უხტოდა ამ ცელქ, ცანცარა, პატარა გოგოს, თამამს და თავხედს.

ნაწილი XXXIII – მარიამი

გუშინ კიდევ მოვიდა ეს ქალი. ამჯერად იისფერი დვოიკა მოისინჯა. მოისინჯა რა, ლიფი მოიზომა, ახლა ტრუსიკს ხო არ ამოიცვამდა, მაგრამ იმ მოტკეცილ მწვანე კაბაში ისე ეტყობოდა საცვლის კვეთები, მოუხდებოდა უეჭველად და მე დამიძახა მისახმარებლად მაინცდამაინც. ნეტა ლიფს რომ იცვამს, სულ ჰყავს დამხმარე მის შეკვრაში თუ პროსტა მემაიმუნება ან სიამოვნებს დუგმის შეკვრისას თითები რომ მიხვდება ხოლმე მის კანზე და თითქოს მიძნელდება შეკვრა, რამდენიმე წამით მეტხანს რომ ვაჩერებ. რა იცის, როგორ მინდა დავინახო ხოლმე ყოველი ლიფის მოზომებამდე, რა ლამაზი ძუძუები აქვს, როგორც მაშინ დავუნახე, შავ, გამჭვირვალე ლიფს რომ იზომებდა. ისე ზუსტად ჩაუჯდა ძუძუ, თითქოს მის ზომაზე და მისთვის იყო შეკერილი და სარკეში როგორ შეხედა საკუთარ თავს კიარადა ჯერ სახეს შეხედა, გაუღიმა და მერე ჩაიხედა ძუძუებისკენ, გამოკვალთული რომ ჰქონდა იმ ულამაზესნაქარგებიან ლიფში და როგორ აწია ხელები, რომ გაეხადა და ჩემთვის შესახვევად მოეცა, მუცლის კუნთები როგორ დაეჭიმა ამ დაზაგრულ ტანზე, ცუდად გავხდი. სამსახური არ ყოფილიყო და გავწევდი იმ ფარდას ბოლომდე, ვიდრე თვითონ დააყენა, თითქოს უნდოდა დამენახა და მერე ბოლომდე ჩამოვწევდი და ჩემი ნება რომ ყოფილიყო, რკინის კარსაც გამოვიჯახუნებდი და იმ პაწაწინა სივრცეში მოვიმწყვდევდი. კი კი, მე მოვიმწვდევდი, პატარა გოგო ამხელა ქალს, ქალს რომელიც ამდენი ხანია მიწვევს და მაგიჟებს და გამოწვევას ვაჩვენებდი, რომ ჩამოვგლეჯდი ამ ახლადმოზომილ ლიფს და მოვკიდებდი ხელს ძუძუზე, უხეშად მოვკიდებდი, ვატკენდი, ძუძუსთავს ისე დავუსრესდი, რომ ეკივლა სიმწრისგან და მერე უფრო დატკბებოდა, ენას რომ ავუსვამდი ნაზად და ტუჩებში დავუზასებდი, კივილს ჩავუხშობდი და ისევ ძუძუებთან დავბრუნდებოდი, მეორე ძუძუსთავს დავეკონებოდი და ვლოკავდი და ვკოცნიდი და ვკბენდი, სანამ ეს გასახდელის კედელს მიყრდნობილი, თვალდახუჭული და აკვნესებული იქნებოდა და კვნესას ვაჩვენებდი, ტრუსიკს რომ ჩამოვუწევდი და ენას შევუყოფდი მუტელში, ეგრევე შევუყოფდი, კლიტორის მოფერებამდე, ენა როგორც შეიძლება უხეში იყოს, ისე და მერე თითებს მივახმარდი, ენას შევაყოლებდი და დავტოვებდი იქვე, ორივე თითს, საჩვენებელს და შუათითს და ვუსრიალებდი იმ სისველეში და უკვე ისეთი სველი იქნებოდა, ჩამომივიდოდა თითებზე მისი წვენები და მაგის კლიტორთან ერთად ჩემივე ხელს ავილოკავდი, წვეთი რომ არ დამკარგვოდა მისი სიტკბოდან და ამ დროს ეს უფრო ხმამაღლა იკვნესებდა და სულ ფეხებზე გვეკიდებოდა, ვინმეს გარეთ ესმის თუ არა, რკინის კარს მიღმა ვიქნებოდით მოქცეულები და მოვატრიალებდი მერე, გადავკუზავდი, ხელებით მოსაზომებელი ოთახის სავარძელს დაეყრდნობოდა და დავხედავდი ზემოდან, ვიოლინოსავით ლამაზს, ფუმფულა ტრაკიანს და გადავუწევდი იმ ლამაზ დუნდულებს და ანუსს ვიპოვიდი და შუა თითს ჯერ დავინერწყვავდი და მერე შევუყოფდი და დაველოდებოდი, როდის აფეთქდებოდა და გავაკავებდი ცალი ხელით იმ აფეთქებულს, მივაჭყლეტდი კედელს და გავაგრძელებდი მოძრაობას, თუ დამნებდებოდა და გაჩერდებოდა, მეორე ხელს ფუჩუსთან მივუტანდი და კლიტორის ბაგეებს დავუსრისავდი, უფრო რომ ესიამოვნა, თან ნახევრად ზედ ვიქნებოდი გადაწოლილი და ზურგზე ვაკოცებდი, ენას ავუსვამდი და წამოწევდა თავს, უკიდურეს სიამეში მყოფი და შუბლით მიეკვრებოდა კედელს.მე კი ვტყნავდი და ვტყნავდი ტრაკში და უკვე ისე უხეშად ვტყნავდი, კლიტორის ფერებას და სრესასაც დავიკიდებდი და წელზე მოვკიდებდი მარცხენა ხელს, რომ კარგად ემოძრავა და დამათავებდა ზედ უკვე მთელი სახით კედელზე აკრული, ჩამოხოკავდა იმ კედელს და გამოვუღებდი ნელნელა თითებს ტრაკიდან, ფეხს მოვარტყამდი კოჭზე, რომ ფეხები შეეტყუპებინა და ჩავუტოვებდი ფუჩუში ჩემს თითებს და გადავაწვებოდი და ვაკოცებდი, სანამდეც მივწვდებოდი, ამ მაგარ ქალს, რომ მიღიმის ყოველ მოსვლზე და გამომხედავს ხოლმე ყოველი ლიფის მოზომებაზე.

ნაწილი IV – დაჯი

მოვედი შუადღეს, გასაღები ხალიჩის ქვეშ დამხვდა, მარცხენა კიდეში, როგორც იცის ხოლმე ამ გოგომ. კარი რომ გავაღე, ისეთი სექსის ოხშივარი დამხვდა, მეთქი ვინ ყავდა, რა ქნეს ამისთანა. რანაირად ნატყნაურები ბინა არ დამილაგებია, რა არ მიპოვია, მარა ეს რაღაც სხვა იყო. არაფერი ეყარა ძირს, არც ნახმარი რეზინები და არც სველი ხელსახოცები, თითქოს ყველაფერი დალაგებული იყო, მაგრამ ოთახში ისეთი ვნება ტრიალებდა, თავბრუ დამეხვა, თესლის და ნანუკას მუტლის სუნი იდგა, უკვე ნაცნობი სურნელი, არაერთხელ რომ დამხვედრია აქ, აი ამ ბინაში და დამაქანავა. რა დროს დალაგება და ზარის მოლოდინი იყო, გადავაგდე საერთოდ ტელეფონი, კარი კარგად ჩავკეტე და ლოგინზე წამოვწექი, ვცდილობდი წარმომედგინა, გუშინ ღამით რა მოხდა აქ და დავსველდი ნელნელა, ტრუსიკზე თითი რომ დავიდე, გამოჟონილი ქონდა სისველეს და მეთქი, რატო გადავდო და ჩავიყავი თითი ტრუსიკში, ცხელოდა და სისველე იყო და არ მეყო ადგილი და ჩავიხადე, ცალ ფეხზე გავიხადე კიდეც და გადავიფარჩხე და დავუწყე მოფერება ჩემს კლიტორს, თითის ენით დასველება არ დამჭირვებია, ისეთი სველი ვიყავი, მოდიოდა და მოდიოდა წვენები ჩემი მუტლიდან და რა კარგი იყო, ხელოვნურად ჩემი თავის გაღიზიანება არ მიყვარს, ასე მგონია, ვიღაც რაღაცას მაძალებს და ასე ბუნებრივად სველმა გავაგრძელე ჩემი ფუჩუს ფერება, ერთი თითი არ მეყო და მეორე მოვიშველიე, ორივე თითით ვსრესდი ჩემს კლიტორს და ვკვნესოდი თან სიტკბოსგან. არ მეკიდა?! არავინ მისმენდა და ვიღაც მეზობლის ბიჭს თუ ქონდა ყური მოდებული კარზე, ესმინა კიდეც. არ მეყო ორი თითიც და რაღაცას დავუწყე ძებნა, მუტელში რომ შემედო და მეგრძნო კარგად, უცებ ვერაფერი ვიპოვე, მერე გამახსენდა, ტუში მედო ჩანთაში, ჩანთა კი კართან მქონდა დაგდებული. რა მექნა, ისე მინდოდა მუტელში რაიმე მსხვილის შეგრძნება, ავდექი ასე თითებით კლიტორზე, არ გავჩერებულვარ და მივედი ჩანთამდე, მოვაფათურე ხელი და ვიპოვე ჩემი ტუში, წამწამებზე რომ ვიდებ ხოლმე და აგიჟებს ყველას, სანაძლეოებს რომ დებენ, მისია ეს წამწამები თუ დაწებებულიო და პირში ჩავიდე, უნდა დამესველებინა კარგად, სანამ შევიდებდი, იქნება და ჩემი წვენი არ ყოფნოდა და წავწექი ისევ ლოგიზე და შევიდე ტუში მარჯვენა ხელით და მარცხენათი კლიტორის ფერებას ვაგრძელებდი. წამოვიდა ორმხრივი სიამოვნება, ოი, როგორ წამოვიდა და წავიღე  მერე ეს ჩემი ტუში ანუსისკენ და ანუსის ხვრელში შევყავი და უფრო ნელა გავაგრძელე მოძრაობა და ნელნელა მოვიდა ორგაზმი, უცებ რომ დამიარა მხურვალებამ, კვნესის თავიც აღარ მქონდა, ისე დავვარდი, თავი გადავწიე უკან და თევზივით ვყლაპავდი ჰაერს, აი იმ ჰაერს, სექსის ოხშივარით სავსეს.

ნაწილი VIII – დათო

რა პირი ჰქონდა ამ ჩათლაშკას, ენას ისე მისვამდა ყლეზე და ისე ლოღნიდა, მეთქი შეიწოვს და აღარ დამრჩება, ნელნელა მთელი ყლე დამისველა და გლანდებამდე იდებდა, თან ენით მეფერებოდა შიგნით, ასეთი არაფერი მახსოვს, რაც მე ქალები მომიტყნავს და პირში მიმიცია, სასწაული იყო, ლამის ეგრევე გამათავებინა, მარა არ მეყო მაგის პირი, ტრაკში მინდოდა მომეტყნა, იმ ლამაზ ტრაკუცებში, რომ ეგონა, ფრიალა კაბაში არ ჩანდაო და მანქანიდან რომ გადმოვიდა, ეს ფრიალა კაბა ტრაკში ჰქონდა შეტენილი, ტანგა ეცვა და ისე ჰქონდა გამოტკუცული დუნდულები, ეგრევე მაგის ტრაკზე დავიწყე ფიქრი  და რას გავმაზავდი, ჯანო რომ მიწვა იმ დივანზე და წამოიცვა ყლეზე, ეგრევე მივაჯექი და ანუსის ხვრელის ძებნა დავიწყე, ისეთი სველი იყო, რომ ანუსამდე ქონდა გამოჟონილი სისველეს და ჩემი ნერწყვიც დავუმატე, ყლე დავისველე და შევუდე ნელა და ფრთხილად, არ უნდა ტკენოდა, ისეთ ტკბილი ქალი იყო, არ უნდა ტკენოდა და სიამოვნება უნდა მიეღო მარტო და მერე რა, რომ ჯანოს ყვერებს ვეხახუნებოდი, ზატო ყლე ამის ტრაკში მქონდა და ისეთი ვიწრო იყო, ისეთი მიუჩვეველი და ისეთ სასწაულ ხმებს გამოსცემდა, გავგიჟდი ლამის, ერთი სული მქონდა ისეთი სიჩქარით მეთხარა ყლე, როგორც მინდოდა, მარა დავინდე, არ გამქცეოდა, არ დაეკეტა ვაფშე და ნელნელა ვმოძრაობდი, თან ძუძუები მეჭირა ხელით, პატარა, მარა რა მკვრივი და თითქოს პატარა არ იყო, დიდი ქალის თვალები და ქცევა ქონდა, მარა სხეული ქონდა პატარა გოგოსი, მკვრივი, შეკრული და ძუძუები ქონდა უტკბილესი, უზარმაზარი ამდგარი ძუძუსთავებით, კარგად რომ მქონდა მოქცეული თითებში და ვუსრესდი, სანამ ჩემი ყლე მის ტრაკში დადიოდა, შედიოდა და გამოდიოდა და მივხვდი, ნელნელა როგორ უსწორდებოდა, რა პოზაში და იმ პოზაში დავიჭირე თავი, ვუდებდი და კვნესოდა უბედურად, კივილს გამოურევდა ხანდახან, ნეტარებისას და მე ხო ვგიჟდები ამათ ხმებზე, იყვირონ მინდა სულ ხმამაღლა და ისე გავათავე რეზინაში, არ მიგრძვნია, ცხელი იყო, შობელძაღლი ისეთი, რეზინში ატანდა მისი სიცხე და მეტსაც შვებოდა, აღარც კი მახსოვს, რას ვღრიალებდი.