თვე: მაისი 2016

ნაწილი XXXVIII – დაჯი

ფეხზე ვეღარ ვიდექი და თან მინდოდა გამეგო, რა გემო დარჩა ტუჩებზე, ამ ტკბილს, ამ პატარა მაიმუნ გოგოს, რა მიქნა, ფეხზე მდგომს სექსი არასდროს მქონია, ესეც გამოვცადე. ჩავიჩოქე და ჩავეხუტე და ვაკოცე ტუჩებში, სველ ტუჩებში, ჩემი წვენით და საკუთარი ნერწყვით სველ, თხელ და ლამაზ ტუჩებში. იქვე მინდოდა წამეწვინა და მენახა, თვითონ როგორ დაიკლაკნებოდა სიტკბოსგან, მაგრამ არ დამანება, აბაზანაში შემიშვი ჯერო, ჩაიჩურჩულა. ჩემი კოპწია გოგო, მოერიდა, მთელი დღის ნამუშევარს და ფეხზე ნადგომს. შემოგყვები მეთქი, შევთავაზე და კარგიო, გაიღიმა, ოღონდ მე თვითონ დაგიძახებო და გაიქცა სწრაფად. სავსე ჭიქა ვისკი დავლიე, ლამის ერთ ყლუპად, სუნთქვა და სიმშვიდე რომ დამებრუნებინა, ისე მქონდა გული ამოვარდნილი და ღიმილს ვეღარ ვიჩერებდი, ან რას ვიჩერებდი?! ასეთი კმაყოფილი კაი ხანია არ ვყოფილვარ. მეორე ჭიქის დასხმას ვაპირებდი, რომ დამიძახა. რა დროს ვისკი იყო, სასწრაფოდ შევედი აბაზანაში, ისიც ვერ მოვიფიქრე, ტანსაცმელი გარეთვე გამეხადა. ღია ჰქონდა შხაპის კარი და მომჩერებოდა, წყალი ზურგზე დასდიოდა და რა ლამაზი იყო, ტანზე თხელი და მკრთალი კანი, ბოქვენზე ქერა ღინღლები და პაწია ძუძუებით ჰქონდა, პატარა და ლამაზი. შხაპისკენ გზადაგზა გავიხადე ყველაფერი, თან მოჯადოებულივით ვუყურებდი ამის ძუძუებს და ტანსაცმელს გზაში ვყრიდი. ტრუსიკი აღარც მეცვა, კაბა ავიძრე ბოლოს და მოუთმენლად მომკიდა ხელი და დამაყენა წყლის ქვეშ. ამხელა ქალს როგორ მიმორჩილებდა ეს კაფანდარა გოგონა, რა შინაგანი ძალა ჰქონდა ასეთი. სახეზე მოვკიდე ხელი და ისევ ვაკოცე. ვერ ვძღებოდი მისი ტუჩებით, მისი ენით, პირში რომ შემომისრიალა და დავუჭირე და დავიტოვე ჩემთან, ენის წვერით ვეთამაშებოდი და თან ხელი ჩავუცურე ძუძუებისკენ, გამაგრებული და ამდგარი ჰქონდა ძუძუსთავები, ხელისგულში ზუსტად მეტეოდა და დავუსრისე მაგრად, ლამის ავაკივლე, მინდოდა ძალა ეგრძნო ჩემი და უფრო მოვდომებოდი. ხელები ჩემს წელზე ეწყო და სიამოვნების მიღებისთვის ემზადებოდა, თვითონაც უნდოდა ორგაზმი ეგრძნო, ჩემს მარიამას. მეორე ძუძუც დავიჭირე ხელში და ერთ რიტმში ვუსრისავდი ორივეს, მერე შევატრიალე უცებ და კედელს მივაკარი, გავუწიე ფეხები და უკნიდან შევუყავი ხელი, კლიტორი ვიპოვე და ამ შხაპსა და წყალში სულ სხვანაირი სისველე ვიგრძენი. როგორ ვუნდოდი, რაღა მომათმენინებდა, დავუსრისე კლიტორი და შიგნით შევუყავი ხელი. ვიწრო მუტელი ჰქონდა, როგორი ექნებოდა, მთლიანად თხელი და ფაქიზი იყო, ჩავიმუხლე და ტრაკზე ვკოცნიდი, თან ხელს შიგნით ვუყოფდი და თან დუნდულებს ვულოკავდი, კოხტა, თეთრ დუნდულებს და კანკალებდა სიამოვნებისგან, ხელები შხაპის კედლებზე ეწყო ხელისგულებით და ხანდახან თითებს ხრიდა, თითქოს უნდა ჩამოფხოჭნოსო. ვგიჟდებოდი, ისეთ ხმებს გამოსცემდა, კვნესა-კრუტუნს კატასავით. მერე მეორე ხელი წინიდან შემოვხვიე და კლიტორის თავი მოვუძებნე და თან ვუსრესდი, თან ვკოცნიდი და თან თითების ისე ღრმად ვთხრიდი, რამდენადაც შემეძლო და გაგიჟდა, კვნესა რაღაც ჩუმ უმწეო ხავილში გადაუვიდა, ვგრძნობდი ზღვართან ახლოს იყო და არ მინდოდა გავჩერებულიყავი, მინდოდა ბოლომდე გაგიჟებულიყო და სახით დუნდულები გადავუწიე და ანუსის ხვრელი მოვნახე და ენა ავუსვი, ავუსვი და შევუცურე ოდნავ და ეს პიკი იყო, ასწია თავი მაღლა და აყვირდა, აკივლდა, ჭკუიდან გადავიდოდა მეგონა, არ ვჩერდებოდი, სანამ ხმა არ ჩაუწყდა და არ მოეშვა მთლიანად და მაინც არ გავჩერდი, სანამ არ აკანკალდა და ავდექი მერე და ჩავიხუტე გულში, ეს პატარა წიწილა, გაწუწული, თვალებდახუჭული, აღარაფრის ძალა რომ აღარ შერჩენოდა და ვიდექით დიდხანს ცხელი წყლის ნაკადის ქვეშ ასე ერთად, ჩახვეულები.

ნაწილი XXXVII – მარიამი

სახლში ხომ არ მესტუმრებიო, ისე მორიდებით მითხრა, თითქოს მთელი დღე იმაზე არ ვოცნებობდი, მის ლოგინს როდის ვნახავდი და მისსავე ზეწრებზე გავაწვენდი და დავაწვებოდი ზედ. მაინც პოზები გვეჭირა ჯერ და ვითომ ჯერ შევყოყმანდი, მაგრამ მერე ანგარიში გავუწიე და პატივი ვეცი და კი, რატომაც არა, ხმაურიანი ადგილები არ მიყვარს მეთქი. არადა მართლა არ მიყვარდა, თუ არ ვცეკვავდი, ისე ხმაურში ვერ ვჩერდებოდი, რაღაც მიყრუებული პატარა ბარები მერჩია ან სულაც გარეთ, ბუნებაში ყოფნა, თუ არ ციოდა. დაჯის სახლისადმი კი ისეთივე ინტერესი მქონდა, როგორც თვითონ მაინტერესებდა, ვინ იყო, რა უყვარდა, რითი კაიფობდა. მე რითი ვიკაიფებდი მაგის ხელა რომ გავხდებოდი, ეს მინდოდა გამეგო. როგორ ცხოვრობდა. მინდოდა ისეთივე თანამედროვე ყოფილიყო მისი სახლი, როგორიც გარეგნულად იყო, დახვეწილი და გემოვნებიანი. გულიც გამისკდებოდა, ჩუქურთმებიან და სარკეებიან, ჩაბნელებულ სახლში რომ მივეყვანე. შეიძლება აღარ მომნდომებოდა. გადავრჩით. ფერადად შეღებილ კედლებიან სახლში ცხოვრობდა, ცოტა ავეჯი იყო სახლში და ბევრი შუქი. მიყვარს სინათლეში სექსი, ყველაფერს მინდა ვხედავდე, თითოეულ სიამის ნაოჭს ჩემი პარტნიორის სახეზე და ყველა ხალს მის სხეულზე. ამ ფერად სივრცეში უფრო მომინდა, ვიდრე მაშინ, გასახდელის კაბინაში. აქ უფრო თავისუფლად მოვეფერებოდი და უფრო თამამად მოვტყნავდი, არც რაიმეს ვატკენდი. აღარ მომინდა რაიმე მეტკინა, ისეთი თბილი იყო, ისეთი ყურადღებიანი, არანაირი პიცა არ დაუხვედრებია. იცოდა, მეშიებოდა საღამოს, თან სამსახურიდან წამოსულს, თან მთელი დღე ნახევარი ნაჭერი პიცის ამარა ნამყოფს და გემრიელობები დამახვედრა, საყვარელმა ქალმა. დამშეული სტუდენტივით ვჭამდი, ყველაფერი გავსინჯე. დაჯიც ჭამდა, აშკარად არ შიოდა, ცოტ-ცოტას იციცქნებოდა, ჩემი ხათრით ალბათ, მაგრამ მაინც. ჯიგარი ქალი. რას დალევო, ბოლოს მკითხა. მომერიდა და რა გაქვს-მეთქი, გაეცინა, ნელა, დიდურად. ყველაფერი ჰქონდა თურმე. ლუდი მოვითხოვე. არ მინდოდა მძიმე სასმელი, მალე მომეკიდებოდა და ისე ვერ ჩავიტკბარუნებდი პირს ამ ქალით ან არ დამამახსოვრდებოდა. არადა მინდოდა ტვინში ჩამებეჭდა მისი ყველა მოძრაობა, ტანსაცმელს რომ გავხდიდი და თითებს დავადებდი კარგად მოვლილ, გარუჯულ კანზე. თავისთვის რაღაც მუქი სასმელი დაისხა, ჩემთვის უცნობწარწერიანი, ლამაზი ბოთლიდან, ყინულები ჩაიყარა და დამიჯდა წინ. აღარ მქონდა ლაპარაკის თავი, სიგარეტს მოვუკიდე და ვიჯექი, ლუდს ვწრუპავდი და ვუყურებდი თვალებში. არც ეს იკლავდა თავს ლაპარაკისთვის, იჯდა ფეხმორთხმული, იღიმებოდა რაღაცნაირად ალმაცერად და ყლუპ-ყლუპად სვამდა თავისი ჭიქიდან სასმელს. თქმაც არ დამჭირვებია, ისე შენიშნა ჩემი დაცარიელებული ჭიქა. ფეხსაცმელი არ ჩაუცვამს, ფეხშიშველა წავიდა მაცივრისკენ და მეთქი ან ახლა ან არ ვიცი, როდის და ჭიქა რომ მომაწოდა, ფრთხილად გამოვართვი, იქვე სავარძელთან პაწია მაგიდა თუ რაღაც იყო, იმაზე დავდგი და კაბის კალთით მოვითრიე. არ შემწინააღმდეგებია, დამყურებდა უკვე დასერიოზულებული. აღარც მე მეცინებოდა. ავუწიე კაბა და ჩულქები ეცვა. აბა რა ეცმებოდა! სხვანაირად ვერც წარმომედგინა და პირველი კოცნა ჩულქის ზევით ზოლზე ვაკოცე. პირველი კოცნა ტუჩებშია ხოლმე, მაგრამ არა, ჩვენ სხვანაირად უნდა გვქონოდა. ვაკოცე და თან ხელები კაბაში შევუცურე, ვკვდებოდი ინტერესით, როგორი ტრუსიკი ეცვა, უფრო სწორად, რომელი ეცვა, მთელი მაგის საცვლების გარდერობი ზეპირად ვიცოდი. ნეტავ რომელი შეარჩია ჩემთან შეხვედრისთვის. დიახ! ის თეთრი, გამჭვირვალე ტრუსიკი ეცვა, მე რომ მივაწოდე რამდენიმე დღის წინ, თავისი ლიფიანად. სადა და ლამაზი, სექსი და მაცდური რამ. მაგრამ ახლა ტრუსიკის ქვეშ რაც ჰქონდა, ის უფრო მაინტერესებდა, ნელა გავუწიე კიდე და თითი შევუცურე. რა სველი იყო, უკვე რა სველი იყო, როგორ მელოდა, საყვარელი. ასე მინდოდა მომეტყნა, ფეხზე მდგომი, მუხლები რომ აუკანკალდებოდა ბოლოს და ზედ სახეზე დამათავებდა, ჯერ ტრუსიკის გარედან ვაკოცე, ცოტა წავკბინე, არ ეტკინებოდა, მიგრძნობდა და მერე უცებ ჩავაძრე, ვერც რომ წინააღმდეგობის გაწევა ეცადა და ვერც მოესწრო და ისე დავეწაფე ფუჩუზე, მწყუროდა თითქოს. ძალიან გემრიელი ქალი იყო, უგემრიელესი. დიდი ბოქვენი ჰქონდა, კოხტად მოვლილი თმით და დიდი ბაგეები, ორივე მოვუწუწნე სათითაოდ, თან თითით შიგნით ვეფერებოდი. ცხელი იყო და ლამაზი იყო ძალიან. ნელა ვუცაცუნებდი ჯერ ენასაც, ტუჩებსაც და თითებსაც და მშვიდად კვნესოდა, უცებ მივხვდი არ მკმაროდა ეს და უცებ შევუყავი მუტელში ორივე თითი, სწრაფად და ეგრევე გავაგრძელე მოძრაობა, კლიტორსაც უფრო სწრაფად ვუსვამდი ენას და ვუწუწნიდი და აკივლდა, დარწმუნებული ვიყავი სახე ხელებით ეჭირა და ლამის იხოკავდა, ისე სიამოვნებდა და კიდევ უფრო ავჩქარდი, მისი წვენი ლამის მაჯამდე ჩამომივიდა და გადაუარა ორგაზმის ტალღამ, მართლა ისე აუკანკალდა მუხლები, როგორც ველოდი და ცალი ხელი ბარძაყზე უკნიდან მოვკიდე და დავიჭირე, თავი მყარად რომ ეგრძნო და ნელა განვაგრძე ფერება, ნაზად, სიამოვნება რომ გაგვხანგრძლივებოდა ორივეს და მომშორდა უცებ მკვეთრად, დაიჩოქა და ამ მის ფუჩუიან და მისივე წვენით სველ ტუჩებში მაკოცა მაგრად, ძალიან მაგრად.

ნაწილი XXXVI – დაჯი

ნეტავ როდის მოსაღამოვდებოდა. ასე მეგონა, საათს გირები ჩააბეს და აღარ მოძრაობდა. სამინისტროში დავრეკე, საქმეები გამომიჩნდა და დღეს ვეღარ დავბრუნდები მეთქი და სახლში ავედი. ისე ვემზადებოდი, თითქოს პირველი პაემანი მქონდა 16 წლისას. იქნებ სახლში სულ არ ამომყოლოდა, მაგრამ რომ ამომყოლოდა… და თითქმის დარწმუნებული ვიყავი, ასეც იქნებოდა. ისეთები მომიყვა, ღია იყო, ძალიან ღია და თავისუფალი გოგო იყო, უფრო მეტადაც, ვიდრე თავიდან მეგონა. ნეტავ ასეთი გულახდილია ყველასთან? იქნებ არ იყოს. არ წაადგება ცხოვრებაში. სახლი ლაითად მივალაგე, მაინც არ მინდოდა ეგრძნო, რომ განსაკუთრებულად ველოდი, ან არ დაკომპლექსებულიყო ან ზედმეტი არ ეფიქრა, არ ვიცნობდი მაინც. მერე მარკეტში ჩავედი და ცოტ-ცოტა ყველაფერი ვიყიდე, სალათებიც, ხორცებიც, შამპანურიც და კონიაკიც. ლუდიც ვიყიდე, იქნებ მონდომებოდა. პიცა რომ არ უყვარდა, მივხვდი, რას გამომაპარებდა, არც უჭამია თითქმის. ეგეც დამევასა, პირველივე თემაზე რომ არ გაჭერდა და მიხვდა, უაზრობა იქნებოდა კამათით დაგვეწყო ყველაფერი. დავჯექი მერე და სცენარების ხატვა დავიწყე, რა შეიძლებოდა მომხდარიყო ან არ მომხდარიყო. მკრთალი გოგო იყო, უფერული კი არა, ქერა, აშკარად საკუთარი ძალიან ღია, თითქმის თეთრი ქერა თმით, კანზე ძარღვები ეტყობოდა, ისეთი გამჭვირვალე იყო, გამხდარი და ნაზი და არ ვიცი, საიდან ჰქონდა ასეთი გიჟურად ვნებიანი თვალები, თეთრ სახეზე მოულოდნელად მუქი და დიდი თვალები. ვიცოდი უკვე, თამამად იქნებოდა, ოღონდ სცენარი ვერაფრით დავალაგე თავში, არც ერთი მოფიქრებული რეალობასთან მიახლოებულს არ ჰგავდა, ან ძალიან ფილმის სცენარი გამომდიოდა, ან რაღაც ბავშვობა. შევეშვი მერე და პორნო ჩავრთე, მინდოდა მემასტურბირა, სანამ გავიდოდი, რომ როგორმე თავი შემეკავებინა და ეგრევე არ ვცემოდი, სახლში შემოვიყვანდი თუ არა. ძალიან მინდოდა ძალიან. ამ ჩემს ახალ თავისუფლებასთან ერთად პორნოები მაინც ვერ დავამუღამე, მარტო მაშინ ვუყურებ, მალე გათავება რომ მინდა, იოლად მოდის ხოლმე. ლესბი წყვილი ავირჩიე, ძალიან ლამაზები იყვნენ, ფერადკანიანი და ამასავით ფერმკთალი, ნაზი გოგონა. მეორე დომინანტობდა, მოქცეული ჰყავდა თავის მუქ, თლილ ხელებში ეს ჩემი გოგო და რაღაც სასწაულებს უკეთებდა, ჯერ ხომ გალოკა მთლიანად, მერე თან ორივე თითი შეუყო ფუჩუში და თან კლიტორს უწვალებდა და იკლაკნებოდა ქერა თოჯინა მის შეუბრალებელ ხელებში და მეც ისე უცებ გავათავე, არც არაფრის მიხმარება დამჭირვებია, მარტო კლიტორზე მოფერებით. ასე იშვიათად გამომდის, თითიც უნდა მივიხმარო ხოლმე და რამე შესაბამისი თუ ვერ ვიპოვე იქვე, ტუში ყოველთვის მიგდია ჩანთაში. ახლა კი ისეთი სველი ვიყავი, მარტო ამ გოგოზე ფიქრით ვიყავი სველი. მარიამი რომ ჰქვია თან, თითქოს როგორი უცოდველი სახელი. მარი-მეთქი და გამისწორა, არა მარიამიო. სახლში ეძახიან მარის და არ უყვარს, საკუთარ თავს მარიამი თვითონ დაარქვა. მარიამა უნდა დავუძახო, ასე უხდება. ჩემი მარიამა იქნება, ჩემი პაწია გოგონა. არ დამაგვიანდეს მეთქი, ვერ ვიტან დაგვიანებას, შხაპში შევვარდი, მაინც ნაჩქარევად მომივიდა თავის მოწესრიგება, მაგრამ ამას მარტო მე ვხვდებოდი, სხვა ვერა და გავედი გარეთ. საგნებს და ადამიანებს არარეალური სახეები ჰქონდათ, გამოკვეთილი მხოლოდ ჩემი მანქანა იყო, ჩემი საყვარელი, ჩემი კაცი, ჩემი იმედი. კიდევ კარგი, პიკის საათი გადავლილი იყო, საწყალი ჩემი მარიამა, გვიანამდე მუშაობდა, თორემ ავლეწავდი ვინმეს უეჭველად. რა თქმა უნდა, ადრე მივედი. აღარ დამიცდია 8 საათისთვის, ეგრევე დავურეკე, მოვედი, გელოდები მეთქი, ეცადა მასაც ისეთი მოუთმენლობით, როგორც მე ვცქმუტავდი, ამხელა ქალი.

ნაწილი XXXV – მარიამი

იგრძნო. იგრძნო კი არა, ვაგრძნობინე, ბოლოს და ბოლოს. რომ მინდოდა უსაშველოდ და თუნდაც შუადღეს სადილზე მინდოდა, ერთად რომ გვეჭამა და სალათის ნაკვალევს რომ მოილოკავდა ტუჩებიდან, ამაზე გამეთავებინა მარტო, მაგის ენის წვერის დანახვაზე და იმის წარმოდგენაზე, სად შეიძლებოდა ეს ენა მეგრძნო, ჩემში შიგნით და ღრმად ძალიან და ჩემი გემო ეგრძნო ამ ენის წვერით და მარტო ენის წვერით კი არა, მთლიანად გაეგო როგორი ტკბილი ვარ, როგორ სველი ვარ და როგორ ვსველდები, რომ მოდის ხოლმე ჩვენთან, ისე შემოაღებს მაღაზიის კარს, თითქოს ერთ რიგით შოფინგზეა გამოსული და იმენნა ტრუსიკი სჭირდება და როგორ ნელნელა გაუბრწყინდება ხოლმე თვალები, თაროებს და საკიდებს რომ ჩამოუვლის, სხვადასხვა ფერის და სტილის საცვლებს რომ დაათვალიერებს. რაღაც მშიერ სიხარბეს ვგრძნობ და ვგიჟდები ამაზე, ასე მგონია, ყველანაირ ბინძურ ფანტაზიაში დამემორჩილება და ისე გამეგება ფეხქვეშ, ისეთი კვნესით და კივილით, შეუხებლად გავათავებ. გამომიარა ორზე. აი რა სიგიჟე იყო, ველოდი თან და ვერც ველოდი, სადღაც მაინც მეგონა, მეკაიფა და ჩვენი მაღაზიის საათმა ორი რომ ჩამოკრა, ეგრევე დარეკა ტელეფონმა. ეტყობა კაი ხნის მოსული იყო და მელოდა, კანკალებდა და ისე ელოდა, ორი როდის შესრულდებოდა. გამოვალ მეთქი ახლავე და გავწელე. ნელა შევედი გასახდელში, ეს ყლეობა მაისური და შარვალი გავიხადე და ჩემი საყვარელი მოლურჯო კაბა გადავიცვი, ნახევრად გამჭვირვალე და ნახევრად მონაზვნური, თუ ძალიან არ დააკვირდებოდი, კოჭებამდე და დახურული რომ იყო და თუ ოდნავ დაძაბავდი თვალს, მთელ სილუეტს დაინახავდი და გავედი, გავედი ბოლოს და ბოლოს, მეშინოდა კიდეც ცოტათი. რისი არ ვიცი, ალბათ ყველაზე მეტად საკუთარი თავის, იმ წერტილში ვიყავი, რას ვიზამდი, რომ არ ვიცოდი წინასწარ და რაზე ვიქნებოდი თანახმა და რა შემზარავდა. ჩავუჯექი მინებდაბურულ ჯიპში და ისე მიადგა გაზს ფეხი, ჩემს გაბედულებაში, რომ როდესმე სასტიკად მოვტყნავდი, ცოტა ეჭვი შემეპარა. პიცა ვჭამოთო, ირიბად გადმომხედა და ვეღარ გავუბედე მეთქვა, რომ არ მიყვარს პიცა, დაჟე 4 ყველითაც კი, რაღაც უაზრო და ნარჩენებისგან გაკეთებული საჭმელი მგონია სულ და კი მეთქი, წავიდეთ, პიცა ასწორებს. რატომ მუშაობო ეტამში, ეგრევე მომახალა, შევუკვეთეთ თუ არა. ვუყურე, ვუყურე რამდენიმე წუთს, თან მაგარი იყო, კი არ ავუჩქარებივარ, შემოციცინებული თვალებით ელოდა, როდის გადავწყვეტდი მეთქვა, რომ რაც ცოტა აზრზე მოვედი და მივხვდი, ციდან არაფერი ცვივა, მას მერე მინდოდა სარაფანი ჩემით მეყიდა და არა მამაჩემს აერჩია თავის გემოვნებით, ვითომ რომ მე ვათვალიერებდი და  ბოლოს მაინც ისე გამოდიოდა, რაც მამას მოეწონა, იმას ვყიდულობდი. და რომ აღარ მინდოდა ასე, მინდოდა მარტო მეცხოვრა და ჭუჭყიანი თეფშები მაშინ გამერეცხა, როცა მინდოდა და თუ არ მინდოდა, ავმდგარიყავი და სულად გადამეყარა და ჭაღზე ჩამოვკიდებულიყავი ფეხით, თუ ასეთ ხასიათზე ვიქნებოდი.  ჩემით გადაწყვეტილებების მიღება რომ მინდოდა და როდის მომინდა. მამაჩემის დანახვა რომ აღარ მინდოდა აღარასოდეს. მოვუყევი, მოვუყევი ეს ყველაფერი, რომ დავიწყე ლაპარაკი, ვეღარ გავჩერდი, ისე მიყურებდა, ისეთი ყურადღებით, ოდნავ გვერდზე გადახრილი ჰქონდა თავი და თვალებს მიღმა თითქოს ჩემი ტვინის მოძრაობას გრძნობდა. ასე მგონია, მამაჩემის მოკვლა რომ მინდოდა და ეს მომეყოლა, ამასაც გამიგებდა, ისე ღრმად იყო ჩამომძვრალი ჩემს ტყავში. საღამოს გამოგივლი, სახლში მიგაცილებო, უცებ მითხრა და ძლივს გამოვერკვიე ამ ჩემი ცნობიერების ნაკადიდან და ნახევარი ნაჭერი პიცა მქონდა შეჭმული მხოლოდ და საათნახევარზე მეტი მილაპარაკია თურმე.  მშიერი, მაგრამ ემოციებით სავსე ვიყავი და არ მჯეროდა, რომ მართლა მომაკითხავდა, რომ არ იფიქრებდა, პრობლემებიანი თინეიჯერი ვიყავი და აზრი არ ჰქონდა ჩემთან ურთიერთობას. მიმიყვანა ისევ მაღაზიაში და თუ მახსოვდეს, როგორ მოსაღამოვდა, ვის და რანაირებს მოვემსახურე, იქნებ წამიცდა კიდეც ხელი ლიფების შეკვრისას და მთელი ის დღე ბუნდოვნად მახსოვს, ყოველ კლიენტში მაგას ვხედავდი, მაგის სავსე ძუძუებს, იისფერ ლიფში მოკალათებულს.

ნაწილი XXXIV – დაჯი

როგორ მომწონს ეს გოგო. ისე მხვდება ხოლმე, თითქოს ვიღაც მისი ძველი და კაი დროებთან დალინკული ნაცნობი ვიყო. სულ მიღიმის და ლოყები ეჩხვლიტება ხოლმე ღიმილისას და ეს სულ მაგიჟებს, მინდა ხოლმე მე, მარტო მე გამიღიმოს და აი ამ ნაჩხვლეტებზე ვაკოცო და ენა ავუსვა. პატარა გოგოა და რა თამამი, როგორი თავისუფალი. თავიდან მეგონა მეჩვენებოდა, მაგრამ მეხუთე, მეექვსე გასინჯვაზე დავრწმუნდი, რომ სპეციალურად ნელა მიკრავს ხოლმე ლიფის დუგმებს თუ რაცაა, მიცაცუნებს თითებს ზურგზე და მაგრად კაიფობს. ნეტა იცოდეს, მე როგორ ვკაიფობ და სად მივდივარ ხოლმე. მინდა ეს თითები კიდე უფრო დიდხანს გააჩეროს ჩემს ზურგზე და დაუყვეს მერე ქვემოთ, მოკლაკნოს თითები და ის ლამაზი, შავ მანიკურიანი ფრჩხილები ჩამომისვას კანზე, დამამჩნიოს ნაკვალევი და კაბაში ჩამიცუროს, დუნდულები მომისრისოს და თუ უნდა ჩამიხსნას ან ჯანდაბას, ჩახიოს კაბა, არ მენანება და ტრაკში შემიყოს ეს თავისი ლამაზი თითები, უხეშად, სასტიკად, არ დაელოდოს როდის დავსველდები და არც ნერწყვით დაისველოს თითები, მინდა, რომ მატკინოს, ტკივილსა და სიამოვნებას შორის ზღვარი სანტრიმეტრიც არ მეგულება. მინდა შემოძვრეს ჩემში, მინდა მაწვებოდეს ზურგზე, თავის მინიატურულ ძუძუებს მასრესდეს ზედ, დარწმუნებული ვარ, დიდი და ხორციანი ძუძუსთავები ექნება და რომ აუდგება, მკაფიოდ ვიგრძნობ ჩემს კანზე, მინდა თან კისერში მკოცნიდეს და თან ტრაკში მტყნავდეს ორივე თითით, დაუნდობლად და უხეშად. მერე რა, რომ მეტკინება, მეტკინოს, ტკივილიდან ორგაზმამდე მისვლა უფრო იოლია. იმ დღეს გავბედე და გასახდელიდან რომ მივაწოდე ჩემი ახალი იისფერი ლიფი, შესვენების დრო ვკითხე. ორიდან სამამდეო და რა კარგი იყო, მაგ დროს მეც შემეძლო სამსახურიდან გამოსვლა და მეთქი, ხვალ შემოგივლი, ერთად ვჭამოთ ლანჩი და გაუხარდა, დიდი სიამოვნებითო, კონსულტანტური ღიმილით გამიღიმა. როგორ ველოდი მეორე დღეს, არ ვიცი თან რას ველოდი, რა უნდა გვექნა დღისით მზისით ამ ქალაქში, მაგრამ ის, რომ გავიგებდი, რა უყვარს, თუნდაც საჭმელებში რა გემოვნება აქვს, რითი კაიფობს და რა ჰკიდია, მთელი მოლოდინი იყო. კიდევ კაი, საღამო იყო და სამსახურში აღარ ვიყავი წასასვლელი, პირდაპირ სახლში ავედი, გოგოებთანაც აღარ გავიჩითე, ან რა უნდა მომეყოლა, რატომ ვიყავი ასეთი აჟიტირებული ან როგორ გამიგებდნენ, მაგათი ნერვები არ მქონდა და დავითრიე პატარა კონიაკი და ჩავუჯექი ფიქრებს და მოლოდინებს და რა იქნება, გაემართლებინა ეს მოლოდინი. ის ეშმაკუნები, თვალებში რომ უხტოდა ამ ცელქ, ცანცარა, პატარა გოგოს, თამამს და თავხედს.

ნაწილი XXXIII – მარიამი

გუშინ კიდევ მოვიდა ეს ქალი. ამჯერად იისფერი დვოიკა მოისინჯა. მოისინჯა რა, ლიფი მოიზომა, ახლა ტრუსიკს ხო არ ამოიცვამდა, მაგრამ იმ მოტკეცილ მწვანე კაბაში ისე ეტყობოდა საცვლის კვეთები, მოუხდებოდა უეჭველად და მე დამიძახა მისახმარებლად მაინცდამაინც. ნეტა ლიფს რომ იცვამს, სულ ჰყავს დამხმარე მის შეკვრაში თუ პროსტა მემაიმუნება ან სიამოვნებს დუგმის შეკვრისას თითები რომ მიხვდება ხოლმე მის კანზე და თითქოს მიძნელდება შეკვრა, რამდენიმე წამით მეტხანს რომ ვაჩერებ. რა იცის, როგორ მინდა დავინახო ხოლმე ყოველი ლიფის მოზომებამდე, რა ლამაზი ძუძუები აქვს, როგორც მაშინ დავუნახე, შავ, გამჭვირვალე ლიფს რომ იზომებდა. ისე ზუსტად ჩაუჯდა ძუძუ, თითქოს მის ზომაზე და მისთვის იყო შეკერილი და სარკეში როგორ შეხედა საკუთარ თავს კიარადა ჯერ სახეს შეხედა, გაუღიმა და მერე ჩაიხედა ძუძუებისკენ, გამოკვალთული რომ ჰქონდა იმ ულამაზესნაქარგებიან ლიფში და როგორ აწია ხელები, რომ გაეხადა და ჩემთვის შესახვევად მოეცა, მუცლის კუნთები როგორ დაეჭიმა ამ დაზაგრულ ტანზე, ცუდად გავხდი. სამსახური არ ყოფილიყო და გავწევდი იმ ფარდას ბოლომდე, ვიდრე თვითონ დააყენა, თითქოს უნდოდა დამენახა და მერე ბოლომდე ჩამოვწევდი და ჩემი ნება რომ ყოფილიყო, რკინის კარსაც გამოვიჯახუნებდი და იმ პაწაწინა სივრცეში მოვიმწყვდევდი. კი კი, მე მოვიმწვდევდი, პატარა გოგო ამხელა ქალს, ქალს რომელიც ამდენი ხანია მიწვევს და მაგიჟებს და გამოწვევას ვაჩვენებდი, რომ ჩამოვგლეჯდი ამ ახლადმოზომილ ლიფს და მოვკიდებდი ხელს ძუძუზე, უხეშად მოვკიდებდი, ვატკენდი, ძუძუსთავს ისე დავუსრესდი, რომ ეკივლა სიმწრისგან და მერე უფრო დატკბებოდა, ენას რომ ავუსვამდი ნაზად და ტუჩებში დავუზასებდი, კივილს ჩავუხშობდი და ისევ ძუძუებთან დავბრუნდებოდი, მეორე ძუძუსთავს დავეკონებოდი და ვლოკავდი და ვკოცნიდი და ვკბენდი, სანამ ეს გასახდელის კედელს მიყრდნობილი, თვალდახუჭული და აკვნესებული იქნებოდა და კვნესას ვაჩვენებდი, ტრუსიკს რომ ჩამოვუწევდი და ენას შევუყოფდი მუტელში, ეგრევე შევუყოფდი, კლიტორის მოფერებამდე, ენა როგორც შეიძლება უხეში იყოს, ისე და მერე თითებს მივახმარდი, ენას შევაყოლებდი და დავტოვებდი იქვე, ორივე თითს, საჩვენებელს და შუათითს და ვუსრიალებდი იმ სისველეში და უკვე ისეთი სველი იქნებოდა, ჩამომივიდოდა თითებზე მისი წვენები და მაგის კლიტორთან ერთად ჩემივე ხელს ავილოკავდი, წვეთი რომ არ დამკარგვოდა მისი სიტკბოდან და ამ დროს ეს უფრო ხმამაღლა იკვნესებდა და სულ ფეხებზე გვეკიდებოდა, ვინმეს გარეთ ესმის თუ არა, რკინის კარს მიღმა ვიქნებოდით მოქცეულები და მოვატრიალებდი მერე, გადავკუზავდი, ხელებით მოსაზომებელი ოთახის სავარძელს დაეყრდნობოდა და დავხედავდი ზემოდან, ვიოლინოსავით ლამაზს, ფუმფულა ტრაკიანს და გადავუწევდი იმ ლამაზ დუნდულებს და ანუსს ვიპოვიდი და შუა თითს ჯერ დავინერწყვავდი და მერე შევუყოფდი და დაველოდებოდი, როდის აფეთქდებოდა და გავაკავებდი ცალი ხელით იმ აფეთქებულს, მივაჭყლეტდი კედელს და გავაგრძელებდი მოძრაობას, თუ დამნებდებოდა და გაჩერდებოდა, მეორე ხელს ფუჩუსთან მივუტანდი და კლიტორის ბაგეებს დავუსრისავდი, უფრო რომ ესიამოვნა, თან ნახევრად ზედ ვიქნებოდი გადაწოლილი და ზურგზე ვაკოცებდი, ენას ავუსვამდი და წამოწევდა თავს, უკიდურეს სიამეში მყოფი და შუბლით მიეკვრებოდა კედელს.მე კი ვტყნავდი და ვტყნავდი ტრაკში და უკვე ისე უხეშად ვტყნავდი, კლიტორის ფერებას და სრესასაც დავიკიდებდი და წელზე მოვკიდებდი მარცხენა ხელს, რომ კარგად ემოძრავა და დამათავებდა ზედ უკვე მთელი სახით კედელზე აკრული, ჩამოხოკავდა იმ კედელს და გამოვუღებდი ნელნელა თითებს ტრაკიდან, ფეხს მოვარტყამდი კოჭზე, რომ ფეხები შეეტყუპებინა და ჩავუტოვებდი ფუჩუში ჩემს თითებს და გადავაწვებოდი და ვაკოცებდი, სანამდეც მივწვდებოდი, ამ მაგარ ქალს, რომ მიღიმის ყოველ მოსვლზე და გამომხედავს ხოლმე ყოველი ლიფის მოზომებაზე.

ნაწილი XXXII – დაჯი

შუადღის მერე მოვიდა სახლში ჩემი გოგო, ეტყობა სადღაც გასვეცკავდნენ ეგ და ქეთი ყავის დასალევად, როგორც იცოდნენ ხოლმე ერთად გატარებული ღამის მერე, თითქოს სახლში ვერ დალევდნენ, მაგრამ თუ არ წამოჯდნენ სადმე კაფეში და ბიჭები არ დაათვალიერეს ირგვლივ, ისე როგორ იზამენ. შემოვიდა სახლში და რაღაც ნელა მოძრაობდა, ასე მეგონა საერთოდ ვერ მხედავდა, მერე რაღაც მომენტში გამოერკვა, ჩამეხუტა, დე როგორ მიყვარხარო და ჩამომიჯდა იქვე მაგიდასთან. რაღაც სჭირდა აშკარად, ან რაღაც ძალიან კარგი, ან რაღაც ძალიან ცუდი. თუმცა ცუდს რა უგავდა, გაშტერებული, მაგრამ ბედნიერი ღიმილი ჰქონდა სახეზე აკრული. რა მოხდა ნეტავ, ქეთის სახლში რა უნდა დატრიალებულიყო ამისთანა, ასე რომ გაებედნიერებინა ჩემი სოფო. შეიძლება რეზი ნახა იქ და იქნებ რამე კიდეც ჰქონდათ, იქნებ აუსრულდა ოცნება, ბოლოს და ბოლოს, რომ ეგონა ვერაფერს ვხვდებოდი, ეს შტერი ეს. კი იყო რაღაცნაირად აჯაჯულ-დაჯაჯული, ბურნი ღამის მერე რომ იცის, წესიერად ჩაცმის და მოწესრიგების თავი რომ აღარ გაქვს. ნეტა მიხვდებოდეს ის ბიჭი, რომ ჩემი გოგოსთანას და მასზე ასე შეყვარებულს ვერავის ნახავს, რას მისდევს ისევ ქეთის, ხომ ხედავს, ზედ აღარ უყურებენ. რეზის ჯიბრით მისივე ძმაკაცთან დაწვა პირველად, ეგონა რეზი გაიგებდა და იეჭვიანებდა, მაგრამ კარგი ბიჭი აღმოჩნდა ზუკა, ის ერთი ღამე და არც კი შეუმჩნევია რამე, არც სოფოსთან, არც რეზისთან და არც ჩემთან. მერეც რამდენ სულელ ბიჭს გაეკიდა უკან, გულის გადასაყოლებლად, კიდევ კარგი, თავს მაინც იცავდა და წესიერად იქცეოდა, რამდენჯერ ჩანთაში კოლოფიდან მორჩენილი პრეზერვატივი მიპოვნია და მიხაროდა, ზედმეტ პრობლემებს მაინც არ აიკიდებდა, არც ბავშვს და არც რამე ოხრობას და მერე მეცინებოდა ხოლმე, დედაჩემს რომ ჩემს ჩანთაში რამე მსგავსი ეპოვა, ალბათ ფანჯრიდან მომისროდა დაუფიქრებლად. ჩვენ დროს დროც სხვა იყო და ეს ქალიც ძალიან სასტიკი იყო, თითქოს მე სექსის გარეშე გამაჩინა, ისე იქცეოდა, ან დახუჭული თვალებით და მართლა მუცელზე გამოხვრეტილი პერანგით ჰქონდა მამაჩემთან სექსი, ისიც მარტო ერთხელ, როცა ჩემზე დარჩა ფეხმძიმედ. თუმცა ისეთი დამოკიდებულება ჰქონდათ ერთმანეთში, არც გამოვრიცხავ, მართლა ეგრე ყოფილიყო. კითხვას როგორ გავუბედავდი, ისე მოკვდა, თვალებში ვერ ვუყურებდი შიშისგან. მაგის ბრალი იყო, სოფოს იდიოტ მამას რომ გავეკიდე პირველივე გაღიმების შემდეგ, ოღონდ ჩემი მშობლების პირქუში სახლიდან თავი დამეღწია და აღარ დავეძებდი, სად ამოვყოფდი თავს და ასე ნაუცბათევად მიღებული გადაწყვეტილება ამომდინდა კიდეც მერე ცხვირში ძმრად. საერთოდ რომ არ შემძულდნენ კაცები, ძალიან მიკვირს, პირველ ღამეს ხო მატირა ცხარე ცრემლებით, სანამ არ გაათავა, გასისხლულს მტყნავდა, ნაბიჭვარი ეგ, გაკავებული ვყავდი თან, ახალდაქორწინებულთა ოთახიდან კივილის და ტირილის ხმა ვის გაუკვირდებოდა და მთელი სხეულით მაგრად ვეჭირე, რომ არსად გავქცეოდი. არც მოშუშება მაცალა მეორე და მესამე ღამეს, პირველივე დღეებიდან ჯოჯოხეთად მიქცია ყოველი დაღამება. მერე კიდე განა მომეფერებოდა, ცოტა მაინც რომ დავსველებულიყავი, რატო სიამოვნებდა უდაბნოს ქვიშასავით მშრალ მუტელში შედება, ვერაფრით ვხსნი, სადისტი ხომ იყო და მაზოხისტიც იყო ალბათ, ნუთუ თვითონ ან არ სტკიოდა, ან დისკომფორტი მაინც არ ჰქონდა. რაღაც ხანი რომ გავიდა და მოვბეზრდი, ჩემზე ბედნიერი იმ დროს ქალი არ დადიოდა. საერთოდ აღარ უნდოდა ჩემთან სექსი და მიხაროდა, როგორ მიხაროდა, რომ ჩემი ჯოჯოხეთური ღამეები დასრულდა. მაშინ დავიწყე ნელნელა მეც სხვა ადამიანებისკენ გახედვა. არაფრით მინდოდა დამეჯერებინა, რომ ყველა კაცი მასსავით ღრჯუ და გაუტანელი იქნებოდა, მაგრამ სანამ სოფო არ წამოიზარდა და ბოლოს და ბოლოს, არ გადავწყვიტე, წამოვსულიყავი, ვერ გავბედე ღალატი. ვერაფერი ვერ გავბედე, ახლა რომ ეტამში შევივლი ხოლმე, კონსულტანტის წინაშე ვითომ შემთხვევით რომ ძუძუ გამომიჩნდება ან რამე და რომ მოწონთ ჩემი სავსე და შენახული მკერდი და ამით ვკაიფობ, ან ლიფის შეკვრას რომ ვთხოვ მორიდებით და შემთხვევით თითები მოუხვდებათ ხოლმე ზურგზე და ამაზე მაჟრჟოლებს და ვსველდები. ამასაც ვერ გავბედავდი, ჩემს თავთან ვერ გავბედავდი ამის გაფიქრებას. რა ვარდისფერი ან წითელი ლიფის და ტრუსიკის ჩაცმას გავბედავდი, შე ბოზოო, დამიწყებდა გინებას. სამაგიეროდ ახლა მაცვია სულ მაქმანიანი, გამჭვირვალე ლიფები და ტრუსიკები, სულ ფერად-ფერადი და სულ ბოზური, მაგის ჯინაზე, ჩულქებსაც ვიცვამ და ერთი ორჯერ სამსახურში ტრუსიკის გარეშეც კი წავედი. მივდიოდი სამინისტროს დერეფანში და ჩემთვის მეცინებოდა, რას იფიქრებდნენ ჩემი თანამშრომლები, რომ ცოდნოდათ ამ ვიწრო შავი კაბის ქვეშ ტრუსიკი რომ არ მეცვა. ისეთი სექსუალური შეგრძნება იყო, რომ საღამომდე ვერ მოვითმინე, სამინისტროს ფარღალალა საპირფარეშოში შევედი და იქ დავანძრიე, თან კაბინის სახელური ხელით მეჭირა, ხო არც ერთი კარი წესიერად არ იკეტება და ვლოცულობდი, იმ მომენტში არავინ შემოსულიყო და მაინცდამაინც ჩემი კაბინის კარის შემოღება არ ეცადა, ექსტაზში რომ ვიყავი და არ დავენახე ეს უფროსი სპეციალისტი უნიტაზზე გადაჩაჩხული, მუტელში ჩათხრილი თითებით. გადავრჩი. მოკლე, მაგრამ ძაან მაგარი მასტურბაცია გამოვიდა, უნდა მოვიდე ხოლმე ხანდახან ასე. ულიფოდ არ გამომივა, ძალიან დამეტყობა და ტეხავს ჩემს სამსახურში, მაგრამ უტრუსიკობას ჩემს ფეხს მიხვდება ვინმე.

ნაწილი XXXI – სოფო

რა მიქნეს. აი, რა მიქნეს. ორივემ ერთად.  Treesome კი არ გვქონდა, არა, აიღეს და მომტყნეს. ყველაფერს ვიფიქრებდი იმ დღეს და ასეთ გაგრძელებას ვერა. ვიჯექი ჩემთვის რაფაზე, გულგასიებული და უცებ რაღაც მოხდა, თავი კინოში მეგონა, პირდაპირ გადასაღებ მოედანზე, ოღონდ ოპერატორებს და მთელ პერსონალს ვერ ვხედავდი. ჩემი სტუდენტობის კოშმარი გამეჩითა ისევ, ხელიხელჩაკიდებული რეზი და ქეთი, მაგრამ რაღაც იყო სხვანაირად, მე მიყურებდნენ ორივე და ჩემკენ მოდიოდნენ და ქეთი რაღაცნაირად მიღიმოდა, ალმაცერად, მორიგ მაგარ კაცს რომ ააგდებდა ხოლმე და მიყვებოდა, მაშინ ჰქონდა ეგეთი სახე და უცებ მივხვდი, რაც ხდებოდა. უცებ დალაგდა ყველაფერი და რაფიდან იატაკზე რომ ჩამოვედი, ვიცოდი უკვე, უარს არაფერზე ვიტყოდი და მინდოდა ჩქარა მომახლოებოდნენ, თითქოს ხო არაა ეს ქეთის სამზარეულო დიდი, მაგრამ დრო მაინც გაიწელა, ალბათ დროის აღქმა მქონდა დაკარგული და რომ მომიახლოვდნენ, ბოლოს და ბოლოს, დადგნენ და მიყურებენ, ვერ მიხვდა ვერც ერთი, გაოგნებისგან რომ აღარ მქონდა თვალები გაფართოვებული, სიხარულის და მოლოდინის რომ იყო და მაინც ქეთიმ ქნა პირველმა, დამადო ცხელი ხელი მკლავზე და რეზიმაც ეგრევე, პირდაპირ ძუძუზე მეტაკა და წამით თვალი დავხუჭე და რომ გავახილე, მიხვდნენ ორივე, მიხვდნენ და დაიწყო ასე ჩემი სიზმარი, ყველა სიზმარზე უსიზმრესი. ჩემი ქეთი, ჩემი გოგო, აქაც ჩემი დასაყრდენი იყო, ზურგსუკან დამიდგა და მიმიყრდნო, მარტო კი არ მიმიყუდა, თითქოს აღგზნება მაკლდა,ძუძუებზე შემომეხვია და ორივე ძუძუსთავი ერთად მომისრისა, რა ცხელი ხელები ჰქონდა, აქამდე რატო არ დამიფიქსირებია ეს და რეზიმ ჩაიმუხლა, კაბა ამიწია და ტრუსიკის გახდაც არ უცდია, ისე გაწია და ამისვა ენა ფეხებშუა, ამისვა და ამენთო, ავინთე, ცეცხლი მეკიდა მეგონა, ასე მალე მასტურბაციით არ გამითავებია არასდროს, ალბათ ლავიწის ძვლებზე ქეთის ტუჩებს რომ ვგრძნობდი, ძუძუებზე მის ხელებს და ფუჩუში რეზი შვებოდა რაღაც სასწაულებს, ამის ბრალი იყო და პირველმა ორგაზმმა იფეთქა და ქეთის მთელი სიმძიმით მივაწექი, ვერ ვიკავებდი თავს, ფეხები მიკანკალებდა. ვინ მაცალა ამოსუნთქვა, ვუყურებდი, რეზის ვუყურებდი თვალებში და თან ვხედავდი, რეზინა როგორ აიღო, ნელა აიღო, დემოსტრაციულად, მამზადებდა რაღაც ძალიან საოცარი შეგრძნებისთვის, კბილით ჩახია კიდე, შეატრიალ-შემოატრიალა, სული შეუბერა და ნელა წამოიცვა. რამხელა ყლე ჰქონდა, არც ერთ ჩემს კაცს ამხელა და ასეთი ლამაზი არ ჰქონია, მუხლები უკვე მისი ყლის ჩემში შეგრძნების ნდომისგან მიკანკალებდა და არც დამჭირდა დიდხანს ცდა, წამოიცვა თუ არა, უცებ მტაცა ხელები წელზე, მომატრიალა და მაგიდაზე დამაგდო, უხეშად დამაგდო, ერთი სული ჰქონდა თვითონაც, ვატყობდი და მეც, მაგრამ ეგრევე ტრაკში თუ მომტყნავდა, არ მეგონა, ასეთი უხეში თუ იქნებოდა, მაგრამ ეგ ქნა, ერთი ამომისვა ფუჩუში ყლე, დაისველა და ეგრევე ტრაკში შემიყო და მეტკინა, ისე მეტკინა, რომ კივილი ვერ შევიკავე, მგონი ქეთის მაგიდაც გავაფუჭე, ისე ჩამოვჩხაპნე ფრჩხილებით და მიხვდა, ასე არ შეიძლებოდა, შეანელა და კუთხის ძებნა დაიწყო და რა უცებ იპოვა, ამ საყვარელმა, ამ ჩემმა ოცნებამ, ასე რომ ამისრულდებოდა, რომ არასდროს მეგონა და წავედი, სადღაც წავედი, შორს ამ ყველაფრისგან, ვეღარც მაგიდას ვგრძნობდი, რომელზეც ძუძუები მქონდა მისრესილი და ძვლები მტკიოდა ამის ტალჩოკების დროს, მაგრამ ტკივილმაც თავისი წაიღო და სიამოვნებამაც თავისი, სიამოვნებასაც ვერ ვარქმევ, რაღაც ზეგრძნობა იყო, ჩემი წელი ხელში ეჭირა და მთელი სიგრძით შემოდიოდა ჩემში, მეგონა გავგიჟდებოდი, გავგიჟდებოდი კი არა, მოვკვდებოდი მეგონა, ისე მცხელოდა, ისეთი ცეცხლი მენთო ყველგან, ტრაკშიც, ძუძუებზეც, ზურგზეც, ტვინშიც და ვეღარც ვხედავდი ვერაფერს, ამ ყველაფერმა რომ იფეთქა ერთად და დამთავრდა. დამთავრდა და დაბრუნდა მაგიდაც, მისრესილი ძუძუებიც, ხვალ რომ გავიღვიძებ და დალურჯებული ვიქნები, ეგეც და ამ დროს ვიგრძენი, ყლე როგორ გამოიღო ჩემი ტრაკიდან და როგორ დამაწვა ზედ, როგორ მომეგლისა და სუნთქვა ვიგრძენი ყურსუკან და მაკოცა, იმ თავის ტკბილი ტუჩებით მაკოცა, წლები რომ ვუყურებდი და ვოცნებობდი.

ნაწილი XXX – რეზი

ქეთიმ მაგრად იჯიგრა, როგორც ყოველთვის. უკან დაუდგა ამ ჩვენს თოჯინას და ლიფი მოაძრო და ისე უცებ მოჰკიდა ხელი ძუძუებზე, ძუძუსთავები როგორი ჰქონდა, დანახვაც ვერ მოვასწარი, მაგრამ რაის ძუძუსთავები მახსოვდა, რომ ჩავიმუხლე და სუნი მეცა, დასველებული მუტლის სუნი, ეგრევე იქ შეძრომა მომინდა და ტრუსიკის გახდაც აღარ მიცდია, გადავუწიე და დავეკონე. ოდნავ თმამოშვებული და ნახმარი ფუჩუ ჰქონდა, ან ეგეთი იყო ან ბევრს ანძრევდა და ბაგეები ჰქონდა გადიდებული, მაგრამ რა ტკბილი იყო და რა სველი, ვერ გავძეხი. მალე გაათავა, ქეთის მიაწვა ბოლომდე, და დაიკლაკნა, მაგრამ არ მეყო მე, შიგნით მინდოდა მეგრძნო, როგორი იყო და გადავწვდი, იქვე მაგიდაზე ვითომ შემთხვევით დაგდებულ რეზინას, ქეთი, შე ჩათლაშკავ, და მუღამში ვიყავი, თან ვხსნიდი ამ რეზინას, კბილი მოვკიდე და ისე ჩავუხიე კიდე და თან თვალებში ვუყურებდი,  ვაკვირდებოდი, როგორ მელოდა, ასე ჩამოვიცვი რეზინა და ვეღარ ვითმენდი, ეგრევე ტრაკში მინდოდა შემეყო და შემოვიტრიალე ეს თოჯინა ჩემკენ. ქეთი იქვე დარჩა, ან გაოგნებული ან კმაყოფილი, არ ვიცოდი იმ წამს და არც მაინტერესებდა, სოფოს ტრაკის დანახვა და შეგრძნება მინდოდა და წავაწვინე მაგიდაზე კიდეც, ანუსი უფრო მადისაღმძვრელად უჩანდა და შევუდე. აკივლდა ტკივილისგან. მერე რა, ხო ვიცოდი, გაუსწორდებოდა, გაუტკბებოდა და აღარ გავჩერდი, ცოტა მაღლა ავიწიე და ისე მივაწექი და მგონი ვიპოვე კიდეც სწორი გზა და ტკივილიან ყვირილს მოეშვა და კვნესაზე გადავიდა, ეს ტკბილი გოგო ეს, სად ვიყავი აქამდე და სად მყავდა აქამდე. ქეთი აღარ მოგვკარებია, ვხედავდი როგორ გვიყურებდა, ნასიამოვნები სახით და როგორ ჰქონდა მარცხენა ხელი ჩაყოფილი ფუჩუში და როგორ ანძრევდა ჩემს რიტმში, ავუჩქარებდი სოფოს ტრაკში მოძრაობას, ესეც ააჩქარებდა თითის ჩათხრას მუტელში და შევუნელებდი, ესეც განაზდებოდა, თითქოს პირველად მასტურბირებდა, მორიდებულად, ისე. და ასე მგონია, სამივემ ერთად გავათავეთ, ქეთის კვნესა სადღაც შორიდან მესმოდა, მე ისეთი გავასხი, რეზინა თუ არ გავხიე, კიდე კაი იყო და სოფოს უკვე მგონი კივილის თავიც აღარ ჰქონდა, ისე მოდუნდა უცებ და გაწვა ამ მაგიდაზე მთელი ტანით. რა ლამაზი ზურგი ჰქონდა, გათავებულზეც ვერ შევძელი თავის შეკავება და გადავაწექი და მოვიქციე ჩემს ქვემოთ და ყურსუკან დავუზასე, ამ  ტკბილ გოგოს, ამას.

ნაწილი XXIX – ქეთი

ცალკე ამ ორის გაოგნებით ვკაიფობდი, ცალკე ის მაგიჟებდა, რა გველოდა, თუ რომელიმე არ აყრიდა ტლინკებს, მაგრამ ისეთი პირი უჩანდა, პირიც და გრადუსიც, ყველაფერი გამოვიდოდა, რაც ჩავიფიქრე და ჯერ რეზის რომ ჩავკიდე ხელი, რეზინასავით რბილად გამომყვა, არც გაუფიქრია შეწინააღმდეგება და თითქოს ორივენი სოფოს ვესხმოდით თავს, ასე გამოვიდა. თითქოს მიხვდა ეს ბიჭი, რა მინდოდა და რას ვაპირებდი და არც კი გამოუხედავს ჩემკენ, რომ თვალებით მაინც რაიმე შეგვეთანხმებინა. ასეთი იყო ადრეც, უსიტყვოდ, უმზეროდ, რაღაც მეჩვიდმეტე გრძნობით მგრძნობდა და მის ამ მტკბარ მზერასაც ალბათ ამიტომ ვიტანდი იმდენ ხანს. რაც უფრო ვუახლოვდებოდით ფანჯრის რაფას, მით უფრო უდიდდებოდა თვალები სოფოს, სოფას, სოფუნას, ჩემს საყვარელ გოგოს და ნელნელა ჩამოდიოდა რაფიდან და ბოლოს დაგვხვდა თითქოსდა მყარად იატაკზე მდგომი და ჩვენ ხომ ხელიხელჩაჭიდებული ვიყავით, მე და რეზი და მეორე ხელი მე მხარზე დავადე და ამ თავხედმა პირდაპირ მარცხენა ძუძუზე დაადო და თითქოს დრო გაჩერდა, ალბათ წამი ვიყავით ასე, უფრო ნაკლებიც და ყველაფერი გაიასნდა და ძუძუზე დადებული ხელი რეზიმ მაისურის კიდეში სტაცა და ააძრო თავზე, მეც მივეხმარე და დავტოვეთ სოფო თავისი საყვარელი ვარდისფერი ლიფის ამარა, ძუძუები გადმოცვენაზე რომ ჰქონდა, იმ ლიფის ამარა. მეც და რეზისაც ერთმანეთი ოდესღაც მობეზრებული გვყავდა, ახლა სოფო გვინდოდა ორივეს და გაოგნებაც არ ვაცადეთ, მე ზურგსუკან დავუდექი, ლიფი გავუხსენი და ძუძუებზე შემოვეხვიე, ორივე ხელით ვუსრესდი ძუძუსთავებს. რა ტკბილი იყო, უცებ გაუმაგრდა და თან მოვიყუდე ჩემკენ, მეტი გასაქანი მივეცი რეზის, მუხლზე დაჩოქილს, თავი იმ თავის ფრიალა კაბის ქვეშ რომ შეუყო და ტრუსიკი გაუწია და კლიტორზე დაეკონა. ნელნელა ვგრძნობდი, წონასწორობას როგორ კარგავდა და უფრო და უფრო მძიმედ მეყრდნობოდა. კიდევ კაი, რაფა ახლოს იყო. თან ძუძუებს ვუსრესდი და თან კისერზე ვკოცნიდი, იმ თავის მაღალ, ლამაზ კისერზე, ოდნავ ძარღვებდატყობილზე, ხო ვიცოდი ეროგენული ზონები სად ჰქონდა და თან რეზი მუტელს უწუწნიდა და თან ლავიწის ძვლებზე მე ვკოცნიდი და ვატყობდი, ექსტაზში მიდიოდა და რაის წინააღმდეგობა, აბრეშუმივით დაგვყვა ორივეს, მაგრამ მეტი მინდოდა, მინდოდა მენახა, რეზი როგორ მოტყნავდა და მე მინდოდა მივხმარებოდი ორგაზმის მიღწევაში და ნელნელა გავხადე ყველაფერი, მეც გავიხადე და რეზიც მიმიხვდა, გაიხადა და დაანახა თავისი უზარმაზარი ყლე და დამპალი, დემონსტრაციულად გადაწვდა იქვე მაგიდაზე ჩემ დაგდებულ პრეზერვატივს, ნეტა როდის მოასწრო ამის დანახვა, ნელა გახსნა, სული შეუბერა და სოფოს გადიდებული თვალების წინაშე წამოიცვა. მე თითქოს ვეღარ მხედავდა ვერც ერთი და კმაყოფილიც ვიყავი, აი ამ სცენის ნახვა მინდოდა ზუსტად. მინდოდა მენახა, როგორ მოკიდებდა რეზი თავის უშველებელ ხელებს სოფოს, მოატრიალებდა ზურგით, გადახრიდა და გაუყრიდა ყლეს, უნდა მუტელში უნდოდა ანუსში და ეს როგორ დაიკლაკნებოდა სიამოვნების და ბედნიერებისგან, აღარც მე რომ არ ვეხსომებოდი და აღარც არაფერი ამქვეყნად. ასეც უქნა, ჩემს მაგიდაზე გადააწვინა, დუნდულები გადაუწია და ეგრევე ანუსში შეუყო ყლე, ამ სადისტმა, ნელა შეუყო, მაგრამ ატკინა და კიოდა სოფო, იკლაკნებოდა, მაგრამ ეს რისი გამშვები იყო, ნელნელა შეუყო და მგონი მოუძებნა კიდეც სწორი მიმართულება, კივილს სიტკბოს ნოტები დაერთო თან და მაგიდის ზედაპირს რომ ფხაჭნიდა მანამდე, ის თითებიც მოუდუნდა, თითის ბალიშებით აწვებოდა მაგიდას, კვნესოდა და მეც ვკვნესოდი მასთან ერთად, თითი მქონდა ჩაყოფილი ჩემს მუტელში, ისევ ისე ვიყავი რაფაზე მიყრდნობილი, როგორც დამტოვეს და რეზის მოძრაობებს ვიმეორებდი, შეანელებდა რიტმს, მეც შევანელებდი საკუთარი თავის ფერებას, აჩქარდებოდა და მეც გაგიჟებული ვისრესდი კლიტორს და ისე გავათავე, ვეღარც ვხედავდი ამ ორს, როგორ იყვნენ, როგორ გააათავეს, ერთად გაათავეს თუ დამიტოვა სოფო უორგაზმოდ, ამ საძაგელმა ბიჭმა.